|TH| The Mistake (ฟิคแปล)✔

e p i l o g u e

(หลายปีผ่านไป)

ฉันนั่งเอนกายพักผ่อนอยู่บนเก้าอี้ม้าหินที่แกลลีสร้างขึ้นเพื่อฉันพลางหมุนบิดแหวนเพชรที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองเล่น ฉันเบนสายตาหันไปมองจาเร็ดที่กำลังนอนคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยเปื่อนอยู่บนพื้นหญ้าที่อยู่ไม่ไกลจากฉันเท่าไหร่นัก

"จาเร็ด..." ฉันเรียก

เขาผงกหัวขึ้นมามองฉัน "ว่าไง?"

"ขอบคุณนะ" ฉันยิ้ม

เขาขยับตัวลุกขึ้นนั่งแล้วมองมาที่ฉันด้วยความงุนงง "สำหรับอะไรเหรอ?"

"นี่นายพูดจริงหรือพูดเล่นเนี่ย?" ฉันหัวเราะเบาๆอย่างไม่อยากจะเชื่อ "นายช่วยเรารักษานิวท์เชียวนะจาเร็ด ถ้าไม่มีนาย ฉันก็คงไม่มีวันได้มีชีวิตหรือมีครอบครัวที่มีความสุขแบบนี้หรอก นิวท์เองก็คงจะหลุดกลายเป็นสิ่งที่เขากลัวมากที่สุด แคร้งน่ะ..." ฉันหยุดพูดพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน "นายสร้างสรวงสวรรค์ขึ้นมา สรวงสรรค์จริงๆน่ะ"

ฉันหมายความตามที่ฉันพูดทุกๆคำ เราใช้เวลาหลายต่อหลายเดือนเพื่อรักษานิวท์ ต้องคอยทำให้เขาสงบลงและทำให้เขามีชีวิตที่มีความสุขที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เราพยายามทำให้เขาคิดบวกเข้าไว้ ซึ่งมันทำได้ค่อนข้างยากที่จะดึงคนที่ครั้งนึงเคยคิดฆ่าตัวตายมาก่อนให้ออกมาสู่ด้านสว่าง

หลังจากนั้นหนึ่งปีครึ่งนับตั้งแต่วันที่เราก้าวเข้ามาในพาราไดซ์ ในที่สุด นิวท์ก็หายขาดจากเชื้อไข้วาบ มันเกิดขึ้นในคืนที่เขาขอฉันแต่งงานภายใต้แสงดาว หาดทราย เกลียวคลื่นและกลิ่นไอของมหาสมุทรที่ลอยพัดมากับสายลมโชยอ่อน นิวท์บอกว่าในนาทีที่ฉันตอบ 'ตกลง' รับคำขอแต่งงานของเขา เมื่อนั้นเองที่ในที่สุดเขาก็หายกลับมาเป็นปกติ เขาบอกฉันว่าเป็นเพราะว่าในที่สุดแล้วเขาก็สามารถมีความสุขที่เป็นของเขาเองได้จริงๆสักที ในที่สุดเขาก็สามารถเรียกฉันว่าคนรักได้อย่างเต็มปากได้แล้ว...