The Clash Of Worlds

Κεφάλαιο 1✓

Μέσα σε ένα κτήριο, αφημένο στην τύχη του, βρισκόντουσαν τρία κορίτσια, τρεις επιστήμονες. Εκεί είχαν στήσει ένα κρυφό εργαστήριο, το οποίο ήταν γεμάτο με περίπλοκες συσκευές που ο ανθρώπινος νους δεν μπορούσε να χωρέσει αλλά ούτε να φανταστεί. Κάποιες από αυτές ήταν έτοιμες, όπως ένα ανδροειδές με ειδικότητα το καθάρισμα ή μια άλλη ρομποτική μηχανή που σιδέρωνε και δίπλωνε τα ρούχα στην εντέλεια. Κάποιες άλλες μηχανές ήταν μισοτελειωμένες ενώ άλλες παρατημένες. Ωστόσο τίποτε δεν ήταν για τα σκουπίδια, καθώς ένα παρατημένο μηχάνημα θα ήταν πάντα χρήσιμο σε κάποιο άλλο.
Τα τρία κορίτσια στέκονταν μπροστά σε ένα από τα μηχανήματα τους. Ίσως ήταν και το πιο μεγάλο που είχαν καταφέρει να φτιάξουν, αλλά αυτό δεν τις ενδιέφερε ιδιαίτερα. Αυτό που τις ένοιαζε ήταν να καταφέρουν να το κάνουν να δουλέψει. Αυτό που ήθελαν ήταν να πραγματοποιήσουν τα παιδικά τους όνειρα. Είχαν φτάσει τόσο κοντά στο να τα καταφέρουν εξάλλου. Είχαν φτάσει τόσο κοντά στο να αλλάξει ριζικά ολόκληρη η ανθρωπότητα.

-"Δεν μπορώ να καταλάβω τι πάει στραβά" Παραπονέθηκε μία από τις τρεις κοπέλες.

Τα καστανά κοντά μαλλιά της ήταν πιασμένα με ένα κλάμερ προς τα πίσω αναδεικνύοντας το όμορφο πρόσωπο της καλύτερα. Τα βαθυκάστανα μάτια της ήταν κολλημένα στη μηχανή μπροστά της έχοντας ένα βλέμμα περιέργειας μέσα τους. Το σώμα της ήταν κρυμμένο πίσω από την άσπρη καμπαρντίνα που φορούσε αφήνοντας μόνο ένα μαύρο τζιν με μαύρα μποτάκια να φαίνονται από κάτω. Ήταν αρκετά ψηλή για το νεαρό της ηλικίας της το οποίο ταίριαζε απίστευτα με τον ενθουσιώδη και σοβαρό χαρακτήρα της.

-"Ίσως δεν κατασκευάσαμε σωστά την μηχανή ή δεν ακολουθήσαμε κατά γράμμα το σκαρίφημα." Ανέφερε μια άλλη κοπέλα σκεπτική.

Τα καστανά μαλλιά της ήταν πιασμένα σε μια ψηλή κοτσίδα αναδεικνύοντας το γλυκό της πρόσωπο, κάνοντας ταυτόχρονα τα καφέ της μάτια πιο φωτεινά από ήταν ήδη. Φορούσε και εκείνη την ίδια άσπρη καμπαρντίνα με την φίλη της αφήνοντας μόνο τα λευκά αθλητικά της παπούτσια να φαίνονται από κάτω. Ήταν η πιο κοντή της παρέας, ή τουλάχιστον είχε το βασικό ύψος που έπρεπε να έχει μια κοπέλα όπως έλεγε συνέχεια, με αποτέλεσμα να είναι η μόνη που η καμπαρντίνα της κάλυπτε ολόκληρο το σώμα.

-"Ή ίσως να μην το έβαλα στην πρίζα." Ενημέρωσε η τρίτη της παρέας, καθώς κρατούσε το καλώδιο του μηχανήματος.

Τα μαύρα μακρυά μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν βιαστικό χαμηλό κότσο κάνοντας το πρόσωπο της να φαίνεται πιο σοβαρό για το νεαρό της ηλικίας της. Τα καστανά της μάτια είχαν ένα αμήχανο βλέμμα ζωγραφισμένο μέσα τους καθώς κοιτούσε τις φίλες της μπροστά της. Φορούσε και αυτή μια άσπρη καμπαρντίνα, την οποία, όμως, είχε ανοιχτή με αποτέλεσμα να φαίνεται από κάτω το μαύρο σετ φόρμας με τα μαύρα αθλητικά που φορούσε. Τα άλλα δύο κορίτσια την κοιτούσαν με ένα βλέμμα γεμάτο εκνευρισμό, το οποίο ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Το γεγονός πως η φίλη τους είχε κάνει ένα τόσο χαζό λάθος έκανε τις δύο κοπέλες να γελάσουν, καθώς ένα κύμα αγαλλίασης τις κυρίευσε γνωρίζοντας πως ευτυχώς η μηχανή ήταν σωστά κατασκευασμένη.