The Land Of The Dead:RISE OF THE DEAD (COMPLETED/ UNDER EDITATIONAL)

Chapter 20

Hindi ko alam kung bakit sa iksi ng panahon ay parang nahu-hulog ang loob ko kay Zedrick. Suguro nakikita ko kasi sa kanya  si Zed na kalaro ko noong bata pa ako at first Love ko kaya ganito nalang ang  nararamdaman ko pag nasa  malapit sya.

Hindi ko parin  mawawala ang  magandang ala-ala namin noon ni Zed. Malaki na kaya ang  pinagbago  nya? Mas gumwapo ba sya? may Girlfriend  na ba sya?.

Napabuntong hininga nalang ako sa pinagiisip ko na wala namang kasagutan. Hindi ko na kasi sya nakikita haggang  ngayon bago sya nawala na parang bula  na hindi  nagpapaalam. Natanong ko nga sa sarili ko na mahirap ba akong mahalin  na kahit pamamaalam lang ay di man magawa.

*Flashback *

I was 8 years old back then, when I meet the wierddies  boy. Natatawa ako sa buhok nya dahil nahahati ito sa gitna. Pero kahit ganoon ang ayos nya ay gwapo parin sya.

Nakilala ko sya ng pinagpractice  ako ng Dad ko sa paggamit ng baril para daw ay mahasa ko ang kakayahan ko at maipagtanggol ko ang sarili ko.

Sa una ayaw ko pero noong naglaon ay sumunod  nalang ako para daw sa kapakanan ko ito.  Kapakanan ko o kapakanan ng ranggo nya. Ang alam ko naman na gusto nya na anak na lalaki na susunod sa yapak nya but to bad, babae ang anak nya.

Araw-araw ako na hinahasa ni Dad at
araw-araw ko na ginugogol ang  oras sa page-ensayo. Para akong hindi  bata dahil hindi  ko naranasan ang  nagkaroon ng kaibigan.

Pagkatapos ko sa ensayo ay nagbigla  nalang ako ng oras na yon dahil may batang  lalaki ang nanonood pala  sa akin. Nakangiti  sya sa akin at may hawak na bulak-lak. Naisip  ko nga na bading  siguro sya dahil may hawak syang bulak-lak pero nagulat nalang ako ng maglakad  sya palapit sa akin at binigay  ang  hawak nyang bulak-lak. 

"Saiyo nayan.." sabi nya at inayos ang  pagkakahati sa gitna  ng kanyang buhok. Napangiwi nalang ako dahil sa kabaduyan ng ayos ng kanyang buhok pero hindi  mawawala ang  kanyang angking  kagwapohan  kahit na ganyan ang  istilo  ng kanyang pagaayos samahan  mo pa ang  kanyang magandang kulay hazel Brown na mata.

"Anong gagawin ko dito?" tanong ko sa kanya at napatigil naman sya sa pagaayos.

"Kainin mo..." napanganga nalang ako sa sagot  nya.

"Ano?!!...nagpapatawa kaba?!! bata!..." Tumawa naman sya.

"Joke lang!... By the way don't  call me kid cuase  we both kids in here..." inirapan ko nalang sya.

"Sino kaba? anong ginagawa mo dito sa Kampo ng mga  Sundalo?.."

"Well, nandito kasi ang  kaibigan ng Dad ko kaya nandito ako....and Just called me Zed for short...." sagot nya at inilahad ang  kamay pero tinitigan ko lang ito. Napansin naman nya na tinititigan ko lang ito kaya kinuha nya ang  kamay ko.

"Zed my name beautiful  Girl...and you are?..." Fell ko na parang uminit ang  pisnge ko sa pagpuri nya sa akin.

"Just called me Kay..." 'Kay' pronounce ( K ) .

"Beautiful name for a beautiful Girl... Let's  play !..." hihindi  na sana ako dahil malalaman  ito ni Dad pero huli na dahil kinaladkad nya ako malapit sa Lugar na may batis.

  Hanggang sunod sunod na ang  paglalaro namin at doon ko lang naramdam ang  maging masaya sa tuwing  magkasama kami  ay palagi nalang ako nakangiti. Pero pag may masayang nangyari  ay may malungkot na nangyari. Hindi ko alam bakit bigla nalang syang nawala  ng hindi  nagpapaalam.

May mali ba sa akin? yan nalang ang naitanong ko sa sarili.

End of Flashback....

"Lalim ng iniisip natin ha?..." napalingon naman ako  kay  Rea na umupo sa tabi  ko. Nandito kasi kami  sa ligtas na lugar  na pwede naming pagpahingahan.

"May mali  ba sa akin?.." bigla nalang lumabas ang  salitang yan sa bibig ko.

" Mali?...Hmmmm...sa pagiging mataray at pagka brutal mo ang  Mali mo.." sagot nya kaya napairap naman ako.  Yan lang ba ang  napapansin  nila sa akin?.

"Yon nga oh!..." sabi nya pa habang tinuro ang  mata ko.

Napatingin naman ako  sa mga  kasama ko. Lumiliit nalang ang  bilang  namin. Mukhang 6 nalang kami pero malapit narin Kami sa Lugar na tinatawag nilang last red line.  Makukuha na namin ang  Cure para maligtas ang  mundo at para maligtas narin si Leslie.  Nilalagyan namin ng bomba ang  Lugar na madaanan namin para di na kumalat pa ang  Virus at kung makakaalis  Kami dito ay pasasabogin na namin ang  lugar na ito. Pero kung.....

Makakaalis  nga Kami dito na buhay.....

..............

Don't  forget to vote and comment...

Ms. J

rockitty143