Ayazın dedikleri aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Ne demek istediğini bir türlü anlamamıştım. "Karşılamaya hazırlıklı olun yeni kız" derken ne demek istemişti? Acaba bizim için kırmızı halı serdirip onun üzerinde mi yürütecekti?
Ah böyle bir şey yapsa kesinlikle çok güzel olurdu. Küçüklüğümden bu yana kırmızı halının üzerinde yürümeyi çok istemişimdir. Fakat bir türlü nasip olamamıştı.
Aklım düşüncelerle büyük bir savaş içerisindeyken evin önüne çoktan geldiğimizi farkettim. Şimdi merve ile eve girsek kesin annem bizi sorguya çeker ve bir de üstüne nutuk atardı. Bu işgenceyi çekebilir miyim? Diye düşünürken mervenin sesi kulaklarıma doldu.
"Mira biz içeri girmesek mi? Biliyorsun annemi. Kadın taramalı tüfek misali konuşup duruyor. Susmasını beklesek ,sabaha kadar susmaz" dediğinde yüzüme minik bir tebessüm yerleştirdim. Bu konuda %100 haklıydı.
"Of merve haklısında girmemiz lazım. Kadın tehlike teşkil ediyor. O 39 numaralı terlikleri var ya beni benden alıyor" dediğimde merve kıkırdayarak karşılık verdi.
"Tamam o zaman girelim bakalım. Kazamız mübarek olsun sister" dediğinde kıkırdamalarımın arasından
"Amin sister" dedim
*****
"Anne valla bak bir daha kesinlikle yapmam. Söz veriyorum" dedim ve son hızımla koşmaya devam ettim. Neredeyse 15 dakikadır evin içerisinde koşuyordum fakat hala annemden kurtulabilmiş değildim.
"Sen onu tüm yemekleri aşırmadan önce düşünecektin kızım" diye bağırdığında bir kez daha umutsuz vaka olduğumu anladım.
Ama okul beni çok yormuş ve karnım bir hayli acıkmıştı. Bu yüzden eve gelince direkt olarak favori mekanım olan mutfağa gidip birazcık(!)yemek yemiştim.
"Anne valla benim suçum yok. Hepsi mideme aittir. Ben suçsuzum " diye bağırdığımda annem ayaklarıma bir tane terlik yolladı fakat ben usain bolta kafa tutan inatçı ve atletik bir kız iken terlik bana hiç bir şey yapamadı ve ben süper ayaklarımla mükemmel bir şekilde atlayarak tehlileden kurtulmuştum.
"Anne şiddete karşıyım ve lütfen terlik numarasını küçült. 39 numaralı terliklerine maruz kala kala bir taraflarım içine kaçtı resmen" dediğimde annem arkamdan bağırarak
"Sen onu yarım tencere yemek aşırmadan önce düşünecektin. " dedi ve daha hızlı koşmaya başladı. Adım sesleri bir devin adım seslerini anımsatıyordu.
"Anne bırak peşimi yaa. Lütfen"dediğimde annem daha da hızlandı ve
"Bize yemek hazırlarsan bırakırım peşini" dediğinde sıkıntılı bir şekilde inledim ve
"Ya ama ben bilmem ki yemek yapmayı" diyerek daha hızlı koşmaya başladım. Annem her an bana yetişebilir ve terlik darbeleriyle beni milkanın mor ineklerine benzetebilirdi.
"O zaman kaderine küs kızım" dedi annem ve benim kolumdan tutarak beni yakalamayı başardı. İşte ölümüm yaklaşıyordu. Herkesin annesinde vicdan varken benim annemde taş vardı.
Umutsuz bir şekilde anneme baktım. Evdeki anne faktörleri hep galip gelebilen tek varlıklardı ve bende anneme yenilip bu teorinin doğruluğunu kanıtlamıştım.
"Tamam anne . Senin dediğin olsun. Yemek yapacağım. Ama sonra uyurum" dediğimde annem olumlu bir şekilde başını salladı.
Ben mutfağın yolunu tutarken annem ise her zamanki zaferiyle bana gülümsüyordu.
MOTHER POWER.
****
AYAZIN ANLATIMINDAN
Yarım yamalak açılan, kısılmış gözlerim güneşin yakıcı ışıklarına maruz kalıyordu. Küçükken olduğu gibi güneş neden sabah sabah insanları sinirlendirip kendisine küfrettiriyorki demeden kendimi alıkoyamadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|
Teen Fiction3,2,1 O artık sahnede yalnız,tek başına bırakılmış,ihanete uğramış bir kız . O Mira Soykan. Uçurumun kıyısında sevdiği adam tarafından atılan temiz kalpli aşığımız. Sevgi,güven ve fazlasıyla kalp kırıklarıyla dolu olan hayatına bir de ihanet eklenme...
