Two Different Worlds

Κεφάλαιο 6

Το φως του ήλιου χτύπησε τα μάτια μου.Κοίταξα το ρολόι στον τείχο μου, 6:30 η ώρα.Υπέροχα!Κοιμήθηκα στις 5 και έχω μιάμιση ώρα για το σχολείο.Ολη νύχτα μιλούσαμε με τον Αλεξ για διάφορα θέματα προσπαθώντας να μάθουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον.Εμαθα πολλά πράγματα γι'αυτόν όπως ότι έχει μια μικρότερη αδελφή την Στέισι, αγαπάει πολύ την μέταλ μουσική,το όνειρο του είναι να ασχοληθεί με την μουσική και πολλά άλλα.
Αποφάσισα να κοιμηθώ και εγώ λιγάκι οπότε έκλεισα τα μάτια μου και σύντομα με πήρε ο ύπνος.

*7:30 το πρωί *

"Hey kid do I have your attention..."έφτασα με το χέρι μου και έκλεισα γρήγορα το ξυπνητήρι του κινητού μου.Ανοιξα τα μάτια μου και προσπάθησα να τεντωθω αλλά ήμουν πιασμένη σε όλο μου το σώμα. Σηκώθηκα και πήρα την πετσέτα μου για να πλυθώ και μα κάνω ένα μπάνιο πριν το σχολείο.Ανοιξα το νερό στο ζεστό και αφού ξεντύθηκα πήδηξα μέσα στο μπάνιο.
Ενα τέταρτο μετά στέγνωνα τα μαλλιά μου.Αφού τελείωσα σήκωσα τον αδελφό μου να κάνει ένα μπάνιο ενώ εγώ ντυνόμουν.Εβαλα ένα μαύρο φόρεμα μέχρι τα γόνατα με δαντέλα και τούλι πάνω απο την φούστα του, τα μαύρα μποτάκια μου και μαύρο φιόγκο στα μαλλιά.Ετοίμασα την τσάντα μου και κατευθύνθηκα στο δωμάτιο του Τζίμι.
Επιασα μια μπλούζα Metallica και ένα μαύρο τζιν παντελόνι τα σταράκια του και καθαρά εσώρουχα τα άφησα στο μπάνιο και κατέβηκα να φάω πρωινό.

"Ευχαριστώ γλυκούλα"μου φώναξε από το μπάνιο.Χαμογέλασα και κατέβηκα κάτω για να μας φτιάξω πρωινό. Σύντομα κατέβηκε και ο Τζίμι να φάμε και μετά από 10 λεπτά ξεκινήσαμε για το σχολείο. Περάσαμε από το σπίτι του Μάθιου και της Χόουπ για να τους πάρουμε για να φύγουμε. Η διαδρομή μας στο σχολείο ήταν η γνωστή χαζοχαρούμενη μας. Πειράγματα χαζομάρες μέχρι να φτάσουμε στην πόρτα του προαυλίου. Αφού μας φίλησαν στο μέτωπο ξεκίνησαν να πάνε πίσω από το σχολείο. Πριν προλάβει να απομακρυνθεί ο αδελφός μου του έπιασα το χέρι. Γύρισε και με κοίταξε στα μάτια.

"Μην πας..σε παρακαλώ μείνετε μπροστά. "Εμεινε να με κοιτάζει αλλά στο τέλος μου έσφιξε το χέρι και μου χαμογέλασε.

"Εντάξει θα είμαστε στο παγκάκι μας."του χαμογέλασα και τον αγκάλιασα. Επειτα χωριστήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο εσωτερικό του σχολείου. Αφήσαμε τις τσάντες μας στα ντουλάπια μας και πήραμε τα βιβλία της πρώτης ώρας. Το κουδούνι χτύπησε και ανεβήκαμε στην τάξη μας. Μόλις στρίψαμε στον διάδρομο μας ένα παιδί έπεσε πάνω μου με αποτέλεσμα να πέσουν τα βιβλία μαζί με εμένα.

"Σκατά..συγνώμη να σε βοηθ..."τα μάτια μου συνάντησαν τα κάστανα δικά του.Χαμογέλασα.

"Αλήθεια πάλι; Είναι που θα με πρόσεχες άλλη φορά." Χαμογέλασε και μου έδωσε το χέρι του να με σηκώσει. Το πήρα και με μια γρήγορη κίνηση βρισκόμουν στα πόδια μου. Εσκυψε και μάζεψε τα βιβλία μου και μου τα έδωσε.

"Συγνώμη αλλά γράφουμε τώρα πρώτη ώρα και βιαζόμουν.."χαμογέλασε πριν συνεχίσει.

"Θα σε είχα προσέξει σίγουρα αν δεν είχα το τεστ στο μυαλό μου.."έσκυψε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε "είσαι πανέμορφη " φίλησε γρήγορα το μάγουλο μου και εξαφανίστηκε τρέχοντας πάνω.

"Θα τα πούμε μετά"φώναξε καθώς έτρεχε. Αισθάνθηκα τα μάγουλα μου κατακόκκινα. Μολις με είχε φιλήσει; Η Χόουπ γέλασε με την έκφραση μου και με τράβηξε απο το χέρι μέσα στην τάξη γελώντας και συζητώντας για το συμβάν που μολις έγινε. Μα με φίλησε στ'αλήθεια ή το ονειρεύτηκα;;;

*η ελεύθερη περίοδος*

Το κουδούνι χτύπησε και μαζέψαμε τα βιβλία μας. Κατευθυνθήκαμε στα ντουλάπια μας μαζί με την Χόουπ για να αφήσουμε τα βιβλία μας.

"Παρασκευή είναι σήμερα θα βγεις το απόγευμα έτσι ;"με ρώτησε η Χόουπ.

"Φυσικά δεν χάνω καμία παρασκευή πέρνα από το σπίτι μου στις 8:30 να με πάρεις. Θα έιμαι έτοιμη. "Εγνεψε καταφατικά και αφού κλείσαμε τα ντουλάπια προχωρήσαμε προς την τραπεζαρία. Σπρωξαμε την μεγάλη κόκκινη πόρτα και αμέσως βρήκαμε τα αδέλφια μας να μιλούν με τον Αλεξ στο τραπέζι μας. Πήγαμε προς το μέρος τους και καθίσαμε.

"Δεν έχει σήμερα πολλά φρούτα οπότε τρέξτε να προλάβετε. "Είπε ο αδελφός μου και σηκώθηκα μαζί με την Χόουπ να πάρουμε τους δίσκους μας. Τον έσπρωξα στον σιδερένιο πάγκο και κοίταξα τι είχε για σήμερα. Πήρα δύο φέτες ψωμιού και λίγο βούτυρο, ένα μικρό γιαούρτι και προχώρησα στα φρούτα. Δυστυχώς ένα χέρι πρόλαβε και πήρε το τελευταίο μήλο. Σήκωσα το βλέμμα μου και συνάντησα το δικό του. Θεε μου πόσο υπέροχα είναι τα μάτια του. Μου χαμογέλασε.

"Ορίστε"μου το πρόσφερε ευγενικά.

"Μα είναι δικό σου Αλεξ δεν πειράζει. "Χαμογέλασε και το ακούμπησε στο χέρι μου. Τον κοίταξα ξανά στα μάτια.

"Εφαγα ένα πριν δεν με πειράζει πάρτο."Πρώτου φύγει έσκυψε ξανά στο αυτί μου όπως το πρωί.

"Μην ξεχνάς το Σάββατο είσαι δικιά μου...μην κανονίσεις τίποτα"με ξανά φίλησε στο μάγουλο και επέστρεψε στο τραπέζι μας χαμογελώντας. Το κεφάλι μου γυρίζει. Με ξανά φίλησε;;;;;

Χευτυ 6ο κεφάλαιο και τελείωσα για την εβδομάδα. Ελπίζω να σας αρέσει. Αφήστε ένα σχόλιο με την γνώμη και μην ξεχάσετε το ★Φιλιαα Μάρα 😘❤