Two Different Worlds

Κεφάλαιο 5

Κάθισα απλά να τον κοιτάζω.Κάθε κίνηση που έκανε μου φαινόταν μαγική..ο τρόπος που έπαιζε, το πως εκφραζόταν καθώς έπαιζε ήταν απλά εκπληκτικό.Είχα χάσει στα σίγουρα το στοίχημα. Σταμάτησε να παίζει και με κάρφωσε με το βλέμμα του.Τα μάγουλα μου άρχισαν να κοκκινίζουν και απλά εκείνος χαμογέλασε με την αντίδραση μου.
"Τι έχεις να πεις;"μου έκλεισε το μάτι και άρχισα να κοκκινίζω περισσότερο.
"Τα λόγια πιστεύω είναι περιττά κέρδισες."γέλασε μαζί με τον αδελφό μου και ήρθε να καθίσει μαζί μας στον καναπέ.Ο Τζίμι σηκώθηκε να παίξει εκείνος και το δωμάτιο γέμισε με την "φασαρία" του όπως το αποκαλώ εγώ.
"Λοιπόν τι κερδίζω;"αισθάνθηκα να μου ψιθυρίζει στο αυτί.Η ανάσα του γαργαλούσε τον λαιμό μου.
"Δεν είχαμε στοιχηματίσει κάτι οπότε μπορείς να προτείνεις εσύ ότι θέλεις."χαμογέλασε και έκανε πως το σκέφτεται για λίγο.
"Θα βγεις μαζί μου το Σαββατοκύριακο."γούρλωσα τα μάτια μου και τον κοίταξα ελπίζοντας πως έκανε πλάκα.
"Αστειεύεσαι έτσι;"χαμογέλασε και κούνησε αρνητικά το κεφάλι του.
"Αν με δει ο αδελφός μου έξω και ειδικά με αγόρι θα μας πνίξει και τους δύο."
"Δεν θα πάμε σε πολυσύχναστο σημείο.Μην ανησυχείς."μου χαμογέλασε και απλά δεν μπορούσα να του αντισταθώ.
"Εντάξει."
"Το Σάββατο στις 7:00 θα σε περιμένω στο παρκάκι απέναντι απο το λύκειο."έγνεψα καταφατικά και κοίταξα τον αδελφό μου που έπαιζε.Αν μας δει δεν θα ξαναδώ εγώ το φως του ήλιου..

*Την ίδια μέρα το βράδυ*

Αποχαιρετήσαμε τον Αλεξ και αφού μου άφησε κρυφά ένα χαρτάκι με το τηλέφωνο του στην τσέπη μου έφυγε από το σπίτι μας.Καθίσαμε με τον Τζίμι στην κουζίνα να φάμε κάτι για βραδινό πριν κοιμηθούμε.
"Τοστάκι αλλά Τζίμι"μου έδωσε το πιάτο μου και έπεσα με τα μούτρα να φάω.Πιστεύω ήταν ότι καλύτερο έχω φάει ποτέ μου.
"Σε κάποιον άρεσε βλέπω." μου έκλεισε το μάτι και χάιδεψε την κοιλιά μου.Γέλασα και σηκώθηκα να αφήσω το πιάτο μου στον νεροχύτη.Αφού τα έπλυνα και τα δύο ανεβήκαμε πάνω.
"Νυστάζω πάρα πολύυυ"είπε με ενα χασμουρητό ο αδελφός μου.
"Εχώ την λύση στο πρόβλημα σου. "με κοίταξε με ένα απορημένο βλέμμα.
"Να πας για ύπνο."γέλασε.
"Νομίζω αυτό μπορώ να το κάνω"άνοιξε την πόρτα του δωματίου του και σύντομα ακούστηκε το μπάμ όταν έπεσε ξερός στο κρεβάτι του.Γέλασα και μπήκα στο δικό μου κλείνοντας απαλά την πόρτα. Αλλαξα στην μακριά μπλούζα του αδελφού μου που φορούσα και χθες και ξάπλωσα.Μετά απο δύο λεπτά ξύπνησα από τον ήχο του κινητού μου.Τέντωσα το χέρι μου και το έπιασα. Είχα ένα μήνυμα από έναν άγνωστο αριθμό.Το άνοιξα και διάβασα το μήνυμα.
~Ελπίζω να μην σε ξύπνησα-Αλεξ ~
Πως βρήκε τον αριθμό μου;;Ούτε εγώ δεν το είχα αποθηκεύσει ακόμα τον δικό του.Τον πρόσθεσα στις επαφές μου πρώτου του απαντήσω.
~Οχι δεν με ξύπνησες.Πως βρήκες τον αριθμός μου-Μάρα~
Περίμενα λιγο μέχρι να μου απαντήσει.Η οθόνη του κινητού μου φωτίστηκε ξανά.Ανοιξα βιαστικά το μήνυμα.
~Οποίος θέλει κάτι πολύ το βρίσκει 😉- Αλεξ~
Χαμογέλασα και του απάντησα.
~Φαίνεται το ήθελες πολύ 😄-Μάρα ~
~Χαχ πολύ 😁 Πως και δεν κοιμάσαι τέτοια ώρα-Αλεξ~
~Μου έστειλες μήνυμα πάνω που θα κοιμόμουν 😂-Μάρα ~
~Ωχχ συγνώμη θα σε αφήσω να κοιμηθείς αν είναι 😉-Αλεξ ~
Οχι οχι οχι οχι σκέψου κάτι γρήγορα Μάρα.
~Δεν με πειράζει ούτος η άλλος δεν νυστάζω τόσο πολύ 😁-Μάρα ~
~Χαχ εντάξει θα σου κάνω παρέα όλη νύχτα.Αν θέλεις και εσύ φυσικά😁-Αλεξ~
~Μια χαρά από μένα 😄- Μάρα~και κάπως έτσι καθίσαμε να μιλάμε όλη νύχτα μέσα στα μαύρα σκοτάδια.

5ο κεφάλαιο και τελείωσα για σήμερα.Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά εξετάσεις στο ωδείο.Πλέον θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά.Σκέφτομαι κάθε Παρασκευή.😄😄❤❤Φιλάκια Μάρα 😘😘❤❤