#KAPAK TASARIMI#:Writerladyy
❤❤❤
Kim, kaderine boyun eğebilir ki ve
kaderin alnına yazılmışsa. Var mı sevmeyen aşktan, uzak durabilen kaçmalı mı yoksa yaklaşmalı mı? hayata ve aşka.
" Hersey o gün başladı sanki bana yazılmış gibiy...
Çalan telefonla gözlerimi açtım. Sahi arabadaydım olanlar olmuştu. Telefonumu açtım. "Efendim beste". "Hani arayacaktın eve gidince seni cok merak ettim". "Of, haklısın ya doğru işim çıktı önemli". "O yüzden arayamadım". "Sevda,sen evde değil misin?korno sesleri geliyor ve araba sesi". "Beste,orası biraz karışık bugün değil; ama yarın anlatsam olur mu"? "Tamam öyle olsun anlatma". "Bak, üzme beni yarın anlatıcam kapatmam, gerek görüşürüz". "Tamam öyle olsun görüşürüz".
Telefonu kapattığım gibi başımı çevirdim. Resme bana bakıyordu. Değisik oldum ve gözlerimi kaçırdım. "Aileni arayalım olur mu". "Ne söylücez onlara peki". "Malesef, doğruyu söyleyemeyiz". "Bencede, birde söyle istersen emre" deyip, gülmeye başladım.
Gözlerime öyle baktı ki farkına vardım ağzımdan çıkanı".
"Ben gerçekte bir anda çıktı hocam". "Rahat,ol okul dışında bana emre diyebilirsin". "Bence arayalım ailemi".
Lafı değiştirmistim biliyorum ama daha fazla böyle konuşursak ne bileyim utanıyordum.
"Tamam küçük hanım öyle yapalım". "Hadi arıyalım o zaman".
Öyle korkuyordum ki izin vermiyecekler diye.
"Emre, ben teyzecim". Etrafi seyrediyordum. Emre eliyle işaret yaptı ve indi. Bende peşinden karşımda iki katlı bir ev vardı. Öyle güzeldi ki. Coğunlukla Kırık beyaz hakim olan ev kahverenginin uyumuyla adeta sölen yaşatıyordu göze. Ev demek garip kaçardı bune köy evi de denmezdi. Resmen villaydı bu ve orta boyutta havuzu bile vardı. Etrafı yeşilliklerle kapalı şahane bir villa. Unutmuştum emreyi resmen böyle bir evi ilk defa görüyordum. Emrenin sesiyle ona doğru döndüm. Elindeki telefonu sallayıp konuşmaya başladı. "İzin verdiler " dedi. Şaşırmıştım aklım almıyordu. Nasıl izin vermiş olmalar imkansız gibi birşeydi. "Emin misin"diye sordum. "Baya ikna etmem gerekti" "ama zor olmadı" dedi. "Ne dedin" diye sordum nasıl izin aldın". Kumral saçlarına gitti eli saçlarını önüne tutamlarını arkaya attı ve konuşmaya başladı;
"Uzun uzun anlattım". "Okulun kamp kursu var dedim". "Eğer kursa katılırsan derslerinin daha iyi olacağını kızların çocuğunlukta olduğunu ve kadın öğretmenlerin fazlalıkta olduğunu biz hocaların sizi gözeteceğini bunun gibi şeyler". "Sevda için bulunmaz fırsat dedim". "Hatta onun için iyi olacak dedim". "Babannen izin verdi kaç gün diye sordu bana bende 5 gün dedim".
Şaşkındım iyi iş becermişti. ama 5 gün kalıcak olmam burda beni tedirgin ediyordu. Ne işim vardı bir erkeğin evinde. Biraz kızgınca sordum. "Hocam neden 5 gün dediniz".
"Bilmiyorum, birden öyle çıktı ağızımdan ama şöyle düşün o adamlar hergün okulun önüne gelseler cumartesi,pazar hariç bakacaklar okulda yok. Pes ederler unuturlar, belki beklemeyi bu acıdan düşün".
"Anladım hocam. "Bu arada eviniz çok güzel". "Bu köy evi değil resmen villa bu".
"Beyendiğine sevindim sevda hadi içeri geçelim".
Kapıyı anahtarla açtı bana yol verdi ve ilk ben geçtim içeri içeriyi görmemle şaşkınlığım birazdaha arttı hiç beklemiyorum içininde böyle olmasını dikkatlice incelemeye başladım evi.
"İstersen evi gezebilirsin benim biraz işim var gelirim". "Tamam hocam siz işinize bakın".
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evi, inceliyordum salon çok hoşuma gitmişti. Hep hayalimdi böyle bir evde oturmak ama işte çok zengin sayılmazdık. Peki ya emre hoca bu ev baya pahalı olmalıydı nasıl almıştı.
Diğer odaları incelemek için. Salonun ilerisinde holun ilerisinde bir iki kapı vardı. Açıp açmamak konusunda kararsız kaldım. Evi gez demişti hoca açmalımıydım kapıyı karar veremedim. Birden emrenin sesiyle arkamı döndüm.
"Ne oldu korkuttum mu?dedi. "Hayır sadece uygun olmaz diye düşündüm acamadım" dedim.
Kapıyı açıp, buyur etti beni ve içeri girmemi söyledi. Aman, Allahım onunla yan yana olmak bile beni heyecanlandırıyordu.
Burası oturma odası gibi güzeldi. Banyo da moderndi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belkide gördüğüm en güzel banyoydu. Bu adam nasıl becermişti böyle. Acaba kendimi seçmisti yoksa uzmanamı bırakmıştı kararı. Bu evde insan öyle bir yaşardı ki Dışarı çıkmasada olurdu.
"Küçük hanım bakıyorum daldınız beyendin mi". "Süper çok beyendim". "Hadi yan şuraki yerede bakalım beyenicek misin"?
Kapıyı açmasıyla birdaha şaşırdım. Kaç kez şaşıracaktım böyle ben bilmiyorum.
●●●●●●●●●●●●
Sevdanın, evi beyenmesi hoşuma gitmişti. Öyle şaşkındı ki. Belkide bu evin benim olmasına şaşırmıştı.
Gözlerini gözlerime dikip sanki yanında mutluyum diyordu. Elleriyle saçını kulağının arkasına itti. Ve ben ona hayran kaldım. O ise evime...
