1

140 7 5
                                    

Een luid gepiep verstoort mijn heerlijke slaap. Een kreun verlaat mijn mond en ik open mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en ik wrijf in mijn ogen als ik gebonk op de muur in de kamer naast me hoor.

'Zet die verdomde wekker eens uit!' Hoor ik mijn broer roepen. Ik begin te grijnzen. Ik pak mijn telefoon op en zonder de wekker überhaupt uit te zetten loop ik mijn kamer uit om vervolgens de kamer van mijn broer binnen te lopen. Ik begin te lachen als hij zijn kussen naar mijn hoofd toe gooit. Ik zet mijn wekker uit en loop dan de deur weer uit.

'Fack you!' Roept hij chagrijnig en ik lach alleen maar harder.

'Ik hou ook van jou hoor!' Roep ik lachend terug en ik loop mijn kamer weer in. Wat zal ik vandaag eens aan gaan trekken. Wat dacht je van een lange spijkerbroek met gaten bij de knieën en een simpel zwart hemdje. Het is wel warm vandaag, maar net warm genoeg om het te overleven met een lange broek. Ik trek mijn pyjama uit om vervolgens mijn setje kleding aan te trekken.

'Hey kom je straks even snel ontbijten? Dan breng ik je zo weg naar je werk.' Ik knik naar mijn broer die in de deuropening staat voor ik naar de badkamer loop om me klaar te maken. Een beetje mascara is genoeg en ik stop mijn donker bruine lokken in een paardenstaart. Ik spuit nog even wat parfum op voordat ik naar beneden loop en aan tafel ga zitten. Ik pak een broodje en smeer er wat nutella op voordat ik een grote hap in mijn mond stop. Mijn broer maakt alvast zijn lunch klaar en stopt het in zijn rugtas. We leven hier niet heel erg breed. Mijn ouders zijn op jonge leeftijd om het leven gekomen bij een auto ongeluk. Ik was nog maar 8. Mijn broer en ik werden bij mijn oom en tante geplaatst, maar eenmaal toen ik 18 was hadden mijn oom en tante een huis voor ons gekocht en werden we allebei het huis uitgezet. Nu werken we allebei heel veel om het huisje wat we hebben te kunnen betalen.

'Ben je klaar?' Vraagt Killian aan mij als ik mijn schoenen heb aangetrokken.

'Ja ik ben klaar,' Zeg ik en ik pak mijn leren jack voordat we de deur uitlopen en in zijn auto gaan zitten. Onderweg naar mijn werk is het stil in de auto. We zijn allebei verdiept in onze gedachten. De straten zijn nog nat van de regen die afgelopen nacht was gevallen. Overal liggen nog grote plassen en overstroomde goten.
Na een kwartier staat de auto stil en ik kijk mijn broer aan. Ik geef hem een kus op zijn wang voordat ik de autodeur open.

'Je gaat weer met de bus terug he, ik werk vanavond tot laat.' Ik knik naar hem.

'Tot morgen dan, succes.' Zeg ik tegen mijn broer en hij glimlacht naar me. Ik stap uit en sluit de deur voordat Killian wegrijd. Ik kijk naar het grote gebouw voor me en ik loop naar binnen. Ik zucht even voordat ik door loop naar de lift. Wanneer de lift opent loop ik naar binnen en druk ik op de knop met de 6 om naar de 6de verdieping te gaan. Als ik op de juiste verdieping ben openen de deuren en loop ik gelijk door naar mijn desk. Ik check me in, zodat ze weten dat ik aanwezig ben en gelijk gaat de telefoon op mij bureau af. Ik neem lachend op, ze is ook altijd precies op tijd.

'Samantha? Owen vraagt of je naar zijn kantoor wilt komen om de eerste stukken samen met hem door te lezen.' De zoete stem van Kim is duidelijk te horen.

'Oke dankjewel, zeg maar dat ik eraan kom.' Tijdens het werk zijn we hartstikke professioneel tegen elkaar, maar wanneer de pauze begint komen we elkaar opzoeken en vertellen we elkaar alles van wat we hebben meegemaakt.

--

Eindelijk mag ik naar huis. Het is inmiddels alweer 8 uur s'avonds en ik verlang echt naar mijn warme bed. Deze dag was echt vermoeiend. Ik zucht terwijl ik mijn spullen opruim voordat ik mijn rugtas pak en naar de lift toe loop. Eenmaal wanneer ik weer buiten sta kijk ik om me heen. Op naar de bushalte.
Ik loop langs winkels en enge steegjes met zwervers en drugsdealers, maar het enige wat ik kan doen is doorlopen. Want al zou ik stoppen met lopen, dan kwam ik waarschijnlijk niet meer thuis.

Eenmaal aangekomen bij de halte zie ik een andere gestalte staan. Hij is een stukje langer dan mij -klinkt logisch als je maar 1 meter 67 bent- en hij is waarschijnlijk een paar jaar ouder. Met zijn sigaret aan zijn lippen kijkt bij me aan. Mijn hart begint te kloppen en ik haal zachtjes diep adem. Ik kijk op mijn telefoon om te zien hoelang de bus nog heeft om hierheen te komen. Fijn nog een kwartier. Ik zucht en leun tegen het glas van de bushalte. Ik voel hoe de ogen van de jongen op mijn lichaam blijven branden. Wat wilt hij van me? Ik probeer het gestaar te negeren, maar van iedere minuut dat voorbij gaat begin ik me steeds erger te irriteren. Nu moet het stoppen!

'Kan je stoppen met naar me te staren?' Vraag ik hem bot. Geïrriteerd draai ik me om, om hem vervolgens strak aan te kijken.

'Waarom zou ik dat doen.' Bedenkelijk kijkt hij me aan. Hoe durft hij dat überhaupt te zeggen?!

'Omdat het onbeleefd is "meneer die blijkbaar geen manieren heeft".' Ik rol met mijn ogen en draai me weer om. Vervolgens leun ik weer tegen het glas van de bushalte. Ik voel zijn ogen weer op mijn rug branden. Ik zucht. Nog 5 minuten.

'Pittig, nice.' Ik kan aan zijn toon horen dat hij grijnst. Ik rol met mijn ogen maar reageer verder niet. 'Dus wat is je naam?' Zegt hij dan wanneer ik niet antwoord. Zolang ik niet reageer zal hij vanzelf wel ophouden.
'Negeer je me nou?' Vraagt hij maar ik blijf eigenwijs mijn mond houden.
'Wat is het probleem met praten tegen me, babe?' Oke dat is de druppel! Ik draai me om en kijk hem boos aan.

'Wil je me alsjeblieft met rust laten?' Vraag ik hem en ik kruis mijn armen over elkaar heen. 'Heeft je moeder je nooit wat geleerd over niet praten met vreemden? Vreemdeling.' Hij lacht.

'Wij zijn geen vreemden.' Glimlacht hij nu naar me.

'Echt? Want de laatste keer dat ik het checkte had ik niemand in mijn vriendenlijst staan met de naam "vreemdeling".' Ik trek mijn wenkbrauw omhoog en ik kijk hem aan.

'Ik mag je wel.' Lacht hij weer. Een twinkeling is te zien in zijn ogen. Nu pas laat ik mijn ogen op zijn lichaam vallen. Ik kan niet ontkennen dat hij er zeker niet slecht uit ziet. Zijn heldere blauwe ogen kijken me grijzend aan en iedere blonde lok lijkt op zijn perfecte plek te zitten. De beweging die hij maakt wanneer hij zijn sigaret naar zijn zachtroze lippen brengt laat mijn hart nog sneller kloppen dan het al deed. Wat is er mis met me? Waarom laat ik het toe om zo te denken? Mannen brengen alleen maar problemen, zeker mannen van zijn soort. Mijn brein springt dan ook op slot en ik kan dan ook niks meer tegen hem inbrengen. Alsof hij mijn lichaam gevangen heeft in zijn blik.

'Is het prinsesje haar tong verloren?' Verbaasd kijkt hij me aan. Is hij nu serieus? Ik probeer toch nog wat uit te brengen door met mijn ogen te rollen en hem het teken te geven dat hij irritant is. Mijn stem lijkt zich diep verstopt te hebben, dus dit is de enige optie die ik nog heb.
Op dat moment hoor ik een brommend geluid en ik zie dat de bus eraan komt. Ik loop alvast naar voren en steek mijn hand uit zodat de buschauffeur weet dat ik in wil stappen. Ook naast de bushalte ligt nog een grote plas met regenwater. De bus rijd er met een nog aardige grote snelheid doorheen en al het water wat omhoog komt plonst bovenop de jongen.

'Fack!' Roept hij uit wanneer hij zijn kletsnatte lichaam bekijkt en zijn bezopen sigaret betreurt weggooit. Ik inmiddels, gier het uit van het lachen. De jongen kijkt me geamuseerd aan en haalt ongemakkelijk een hand door zijn haar. Ik begin alleen maar harder te lachen wanneer ik hem ongemakkelijk zie bewegen.
De bus stopt inmiddels voor mijn neus en opent zijn deuren. Ik stop langzaam met lachen en richt me naar de chauffeur als ik wil instappen. Ik scan mijn kaart en loop dan verder de bus in om een plaatsje uit te zoeken. Ik zie hoe de jongen met een opgetrokken wenkbrauw kijkt hoe ik in de bus gaat zitten en vervolgens van hem weg rijd. Grijnzend kijk ik naar hoe zijn doorweekte, gespierde gestalte steeds kleiner word. De bus duikt een hoek om en de jongen verdwijnt. Ik bijt zacht op mijn lip als ik aan de ontmoeting terug denk. Een apart gevoel vormt zich in mijn maag, een gevoel die ik nooit eerder bij iemand heb gevoelt.
Dit is gekkenwerk.

______
A/N
En hoe vinden jullie het eerste "echte" hoofdstuk? Het zal misschien nog even duren voordat de volgende online komt, maar dat komt wel goed.

- Selina

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 19, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Deep DesireWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu