Deep Desire

Proloog

'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en de kleur is grijs!' Zingt een acht jarig meisje vrolijk op de achterbank van de auto. De familie Winston is van plan om een weekje weg te gaan. Het is namelijk herfstvakantie en de kinderen zijn dol op uitstapjes.

'Is het papa's haar?' Antwoord het elf jarige jongetje naast haar. Het meisje schud lachend haar hoofd.

'Nee! Raad nog maar een keer.' Kirt ze en haar grote broer zucht bedenkelijk voordat hij verder gaat met raden.

'Mam hoelang nog?' Zeurt het jongetje wanneer ze het spelletje al drie kwartier lijken te spelen.

'Nog een uurtje schat, dan zijn we er.' Glimlacht de moeder naar hem en de jongen ploft met een verveeld gezicht weer terug in zijn stoel.
'Wil je anders even een koekje? Ik heb spongebob met chocolade meegenomen.' De jonge vrouw draait zich om en laat de koekjestrommel aan de kinderen zien.

'Jaah!' Roept haar dochtertje uit en ze pak snel een koekje uit de trommel. Haar broers gezicht klaart ook op en ook hij pakt een koekje.

'Dankjewel mama.' Zeggen de kinderen vervolgens in koor voor ze aan hun koekje beginnen te knauwen en de vrouw glimlacht naar ze.

'Zo die zijn weer even zoet.' Lacht ze wanneer ze weer normaal op haar stoel gaat zitten. Haar man glimlacht trots naar haar en als reactie pakt ze zijn hand vast die op haar been ligt.
Niemand kan dit perfecte moment nog verstoren. Twee kinderen rustig op de achterbank, genietend van hun koekje. De ouders genietend van het samen zijn, niemand kan ze nog wat aan doen.
Tenminste zo voelde het.

'Mark, wat is dat?!' Klinkt de verschrikte stem van de vrouw door de auto, wijzend naar iets in de verte.

'Geen idee, het lijkt wel op een spookrijder.' Verbaasd kijkt de man op en hij pakt het stuur stevig vast.

'Op de snelweg?!' Gilt de vrouw. De vrachtauto komt steeds dichterbij. Iedereen heeft het tot nu toe gelukkig nog kunnen ontwijken, zo probeert ook de familie Winston.

'Mark?' Vraagt de jonge vrouw beangstigend maar de man reageert niet. Hij moet en zal de vrachtauto ontwijken.
Maar het gaat fout. Een paar auto's voor hun rijden vol tegen de vrachtauto aan. Het ding begint te glijden over de snelweg.

'Kinderen ik wil dat jullie nu gaan bukken oke? Probeer je hoofd te beschermen!' Roept de vrouw naar haar kinderen. Ze is bang. Bang dat ze het niet overleven.
Een andere vrachtauto rijd volop in de chaos. De spookrijder begint met een hoge snelheid te tollen over de weg en schept iedere auto met zich mee. De andere vrachtauto ligt inmiddels op z'n kop midden op de snelweg.

'Mark.' Begint de vrouw, want de man stopt niet met rijden, maar begint juist gas te geven.
'Mark, wat ga je doen?' Hij reageert niet. 'Mark!' Schreeuwt ze maar hij blijft het gas ingedrukt houden.
De tollende vrachtauto komt steeds meer dichterbij. De kinderen achterin zitten gedoken in de auto en proberen hun hoofd zo goed mogelijk te beschermen. Ze zijn bang, maar ze doen wat hun moeder gezegd heeft. Dan komt alles goed toch?

De auto rijd met de stroom van de tollende vrachtauto mee, maar is te traag. Een harde klap schud de hele auto door elkaar. De auto vliegt omhoog en begint te draaien. Met een harde dreun knalt de auto met de voorkant op de grond om vervolgens op z'n dak te vallen.
Het licht gaat uit. Ze worden opgeslokt door het donker. Hopend om hulp.