Karşı Apartman

"İyi eş olacaksın."

Bu bölümü okumadan geçme!

1660 kelime.. kitabı okumayanlar baştan sona okusunlar🎈

••••

Can'dan duyduklarım hiç iç açıcı değildi. Ona sorsalar "hayatında yaptığın en büyük hata nedir?"diye kesinlikle Elif'e yaptığını söylerdi. Söylemek istemiyorum bile. Can'ı o an yumruklamak istedim,ağzını burnunu kırmak ve öldürmek. Elif bu yüzden böyleydi. Biz ise sadece kavga ettiler zannediyoruz. Ne yapmalıyım? Gidip Elif ile konuşmalı mıyım? Konuşsam ya susacak yada bağıracak. Kuzenim o benim iyi tanıyorum ben onu.Suç Can'da,suç Elif'de. Tamam sevgililer,tamam birbirlerini çok seviyorlar. İlla olmayacak mı? Duyduğum kadarıyla çok içmişler.

Şimdi ne yapmalı? Yüz yüze geleceklerdi. Aynı üniversite'de farklı bölümlerde olmalarına rağmen sürekli yüz yüze mutlaka bakacaklardı.

Bakışlarımı sarı ufak lambadan çekip Can'a sabitledim. Pişmandı. Bakışlarından anlayabiliyordum.

"Yemin ediyorum çok pişmanım. Abi bişi yapın ya."

"Ne yapalım Can? Gidip Elif'e affet mi diyelim? Peki dedik. Elif ne yapacak? Kollarına mı atlayacak? Hiç sanmam. Resmen kız içkili iken kızı kullanmışsın. Mert ben gitmek istiyorum sinirlerim bozuldu."

Mert ile beraber önce odadan sonra da evden çıkıp yürümeye başladık. İkimizde de ses yoktu. Ne konuşucaktık. Daha sevgili olalaı yirmi dört saat bile geçmedi. Bizim şuan birbirimize mal gibi sırıtmamız,gezmemiz gerekirken el ele tutuşmamız gerekirken şimdi ikimizde susmuş yürüyoruz.

Ellerimde hissettiğim soğuk eller ile irkildim. Mert'in elleri. Fazla soğuktu.

"Ellerin.." dedim "fazla soğuk"

"Üşütmüş olabilirim."

"Bu havada?"

"Evet bu hava da sen beni boşver de Can ile Elif mevzusunu ne yapıcaz. Sen de dinledin. Neler olmuş neler bitmiş hiç iç açıcı değil. Can benim kardeşim gibi. Olmayan kardeşim gibi. Biliyor musun Güneş benim hiç kardeşim yok. Yani benim hiç kardeşim olmadı. Ben onları öz kardeş gibi seviyorum. Hem Can'ı hem de Cem'i. Onlara güveniyorum. Can bilerek,isteyerek yapmadı. Bunu biliyorum. Herkes sarhoşken saçmalar."

"Benim gibi." Kıkırdamaya başladım.

"Güneş bunlar elbette olacak. İkiside liseli ergenler gibi davranmasın. Aslında liseli ergenler bile böyle değil. Bunlar gibi değil. Ben diyorum ki bir plan yapalım."

"Plan?"

"Evet plan barışmazlarsa Can'ı öldürebilirim."

"Tamam dur sen katil olma. Ne planı hazırlayalım. Kafanda bir fikir var galiba."

"Evet var da... bak şimdi sen eve git Elif ile konuşmaya çalış. Terslerse bile umursama. Yani kırılma. Elif'e sor Can'ı seviyor mu hala?"

Ah! Şimdi bu olayın içinde. Resmen çok güzel bir plan yapmış bay zekiim.

Tam ağzımı açıyordum ki sözümü kesti. "Sakın bir şey söyleme. Sen sadece dediklerimi yap."

Mert beni eve bıraktıktan sonra aha tehlike yaklaşıyor dedim kendi kendime.

İçeriye girdiğimde tehlikeli bölgede olduğumun farkına vardım. Teyzeler,teyzelerrr! Görünmemeye dikkat göstererek odama geçmeye çalışıyordum ki lanet olsun yakalandım.

"Güneş kızım misafirlere hosgeldin desene." Gözlerimi devirerek hepsine teker teker hosgeldiniz dedim. Onların bana demesi gerekmez mi? Onlar evde ben geldim yani.