Bölüm7 - Şans 1982

69 2 0
                                    

Evet, dediğim gibi yolun sonundaydık. Buradan çıkabilmemiz için bir mucize gerekiyordu. Biran yüksek bir gürültü oldu. Aman Allah’ım yanlış gördüm herhalde. Hayır. İçeriye giren Pablo’ydu. İşte aradığımız mucize buydu. Pablo yanındaki 3 adamıyla birlikte, Talon’un adamlarının işini bitirdi. Ortalık sakinleşmişti. Ortalığa sakin bir gözle baktığımda ise yaşananlara inanamadım yada inanmak istemedim. Akan kanlar mekanı adeta bir göle çevirmişti. Molotofların ve bombaların etkisiyle göz gözü göremeyecek seviyeye gelmişti. Joe’ya baktım. Gülümsüyordu. Bu durumda gülümsemek ne demek bilir misiniz? İşte bu an, tanrının bizimle birlikte olduğunu daha iyi anladım.

Pablo yanımıza doğru yaklaştı. Kaç saattir bizden haber alamadığını ve sevkiyatında gerçekleşmediğini öğrenince buraya geldiğini söyledi. Ama konuşarak kaybedecek vakit yoktu. Joe yaralıydı. Joe’yu hemen arabaya bindirdik. Bize tahsil edilen arabada sadece Joe ve ben vardım. Pablo’nun bulunduğu arabayı takip ediyordum. Bu durumda normal bir hastaneye gitmek imkansızdı. Yakayı hemen ele verirdik. Pablo bizi nereye götürdüğüne dair ise en ufak bir fikrim bile yoktu. Yaklaşık bir saat sonra ise, tenhada bulunan bir kasaba evine geldik. Pablo arabadan indi ve bize de inmemizi işaret etti. Joe, Pablo ve ben evin kapısına doğru ilerledik.     

MahkumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin