The Camp

Special Chapter (Part 2)

Nangyari na rin ba ito noon?

"I see, I see..." tumango tango siya na parang may nalaman siyang sekreto. "Mahal niyo isa't isa? Wow. Mas lalo akong naeexcite sa mangyayari."

Humakbang siya palapit sa amin. Humarang si Strike sa harap namin ngunit isang tulak lang sa kanya ng babae ay tumalsik agad si Strike sa puno. Napahawak ako sa bibig ko nang makita ko siyang hirap bumangon. Tumakbo si Eleven sa kanya para alalayan siya.

"Bakit mo ginagawa ito?" Tanong ko nang nasa harap ko na siya. Hinawakan akong mahigpit ni Forbes at nakita ko siyang nakayuko na dahil sa takot.

Nawala lahat ng takot ko sa babaeng ito nang makita ko ang kalagayan ng mga kaibigan ko sa kamay niya. Lalo na ang ginawa niya kay Strike. Nakita kong pilit na kumakawala si Strike kay Eleven para makalapit sa akin ngunit hindi siya hinahayaan nito.

"Eleven, pagpahingain mo muna iyang si Strike." Sabi ko. Ako na ang bahala rito. Kaya ko ito!

Kung hindi ko man kaya, bahala na pero mamatay man o hindi, lalaban ako.

Mabilis kong hinawakan ang balikat niya ngunit mas mabilis niyang nasipa ang tyan ko kaya napaupo ako. Namilipit ako sa sakit. Hindi ko inaakala na kayang gawin ng isang babae ang ganoon kalakas na sipa. Tumayo ako habang hawak ang tyan ko.

Ngayon, malinaw na sa akin ang lahat ng sinabi ni Silver. Hindi nga siya pangkaraniwan na tao lamang.

"Lalabanan ko siya hanggang sa kaya ko. Stand by muna kayo sa gilid at kapag patay na ako, kayo naman ang lumaban sa kanya." Bilin ko sa kanila dahil sa tingin ko ay mamamatay na ako ngayong gabi.

"Snow, ano bang pinagsasabi mo? Ikaw ang pumunta rito sa gilid at ako ang makikipagpatayan sa kanya!" Malakas na sigaw ni Strike ngunit hindi ko siya pinansin.

Hinawakan ko ng mahigpit ang balisong na binigay sa akin si Silver. Tatamaan ko sana siya sa balikat niya gamit ang balisong ngunit nasipa niyang muli ang kamay ko kaya nabitawan ko ang balisong ko. Si Forbes ang may hawak sa baril kaya wala na akong armas ngayon laban sa kanya.

Tumakbo ako sa kanya ngunit pilit niya akong hinahabol. Kahit na alam kong mamamatay ako ngayon ay hindi ko hahayaan na hindi ko manlang nagawa ang dapat kong gawin.

"What do you want?" Narinig kong halakhak niya habang hinahabol pa rin ako. Pakiramdam ko ay kahit anong bilis ng takbo ko ay kayang kaya niya akong habulin.

"Die running..." sabi niya at nagulat ako nang biglang nasa gilid ko na siya hawak ang leeg ko, "Or..." ngumisi siya habang pinaglalaruan sa pisngi ko ang kutsilyong hawak niya, "Die peacefully?"

Hindi ako nagpahalata sa gagawin ko. Nagkunyareng takot ako at nang naniwala siya ay mabilis kong sinuntok ang pisngi niya. Napahinto siya. Sinipa ko ang kamay niya kaya bumagsak sa lupa ang hawak niyang kutsilyo. Lumapit ulit siya sa akin at pilit akong tinatamaan ng suntok niya ngunit nakakailag ako.

"Bakit mo ito ginagawa?" Paulit-ulit kong tanong sa kanya habang nilalabanan ko ang suntok niya.

Hinawakan niya ang paa ko nang sisipain ko sana siya at malakas niya akong binagsak sa lupa. Napahawak ako sa braso ko at naramdaman ko ang maalat na lasa ng dugo sa bibig ko. Hindi pa ako nakakatayo nang bigla niya akong daganan sa aking tyan at sunod sunod na pinagsusuntok. Hindi ako nakapanlaban sa kanya dahil hawak niya ang leeg ko.

"Fuck!" Narinig kong sigaw ni Strike at mabilis na nawala sa tyan ko ang babae.

Pinilit kong bumangon para tignan kung ano ang nangyari at nagulat ako nang makitang nakahiga na rin sa lupa ang babae dahil sa panghihila at pagsuntok ni Strike sa kanyang tyan. Nakita kong namilipit sa sakit ang babae habang hawak ang tyan niya.