No Strings (Strings Series 1)

16. His Papa

Tahimik na nagmaneho si Luther. Minsan napapatingin ako sa kanya. Para kasing nitong nakaraan ay pasan niya ang daigdig.

"Are you ready to meet papa?" Biglang salita niya.

"Not really, I don't know how will I act infront of him."

"You don't need to act.. just be yourself." Seryosong sabi niya sabay liko ng sasakyan sa isang exclusibong subdivision.

How can I be myself when everything between the two of us is just pretend? Baliw ba siya?

Nang tumapat kami sa isang malaking bahay ay abot ang kaba ng dibdib ko. Si Luther ay halata din kabado. See? Kung siya nga kinakabahan ako pa kaya?

"Hey," napasinghap ako ng pisilin niya ang kamay ko. "You look stress.."

"Stress talaga ko!" Umirap ako at huminga ng malalim. It's pretty obvious that the party has started. Madaming magagarang sasakyan ang nakaparada sa labas at may iilan ng mga tao na papasok sa bahay. Their house is big. Hindi basta bahay lang. Luther's house has huge garden. Pero kung ako ang papipiliin? I'd rather be in Bulacan.

Humalakhak siya ng bahagya at pinitik ang noo ko. "I know you're good at this pretend thing. Chill.."

Tinignan ko siya ng masama pero hindi nawala ang ngisi niya. "Paano mo nasabi?"

"I saw how good you hide your feelings for, Simon, Sasha.. kahit minsan nasasaktan or na-oo-ffend kana sa kanya, you still act normal when deep inside nasasaktan ka naman talaga."

Nalaglag ang panga ko. Not because he knows how I feel when Simon always rejects me. Nagulat ako kasi napansin niya pala iyon?

"Sino may sabi seyo na nasasaktan talaga ako?"

Paano niya nalaman iyon? Was he hurt? Nagmahal naba siya ng totoo para mabasa niya ang feelings ko? I doubt it.

"Cmon' sweetheart.. you don't have to pretend in me."

"Sir.." sabay kaming napasinghap ni Luther ng may kumatok sa window niya. He breathed heavily and slide down the window. "Pinapatawag na kayo ng papa niyo." Tumango si Luther at isinara ulit ang bintana. I bit my lower lip to lessen the nervous that's attacking me now.

"Ano ba talaga ang purpose ko dito?" Tanong ko bago siya bumaba. Nagkibit balikat si Luther. "The king needs to be protect by his queen."

Ayan na naman ang king at queen na kinakana niya! God!

"Salamat ah.. it helps me a lot!" I said sarcastically. Umirap ako at bumaba na din sa sasakyan. Bawat hakbang namin ay kabang kaba ako. Luther held my hand and confidently walk inside the house. Halos mapanganga ako ng makapasok kami. Panay ang ngiti ni Luther sa mga tao na nakakasalubong namin.

"Luther," huminto si Luther sa tapat ng grupo ng kalalakihan na nasa mid 40's na sa tingin ko. Ngumiti sila sa akin pero tipid na ngiti ang binigay ko. Their presence is so intimidating na parang bawal ka magkamali sa harap nila. "Tito.." tinapik nila ang balikat ni Luther. Someone laugh kaya napatingin kami doon.

"You really got threatened by your father that you got a girl in an instant?" Napayuko ako sa sinabi ng isang lalaki. Pakiramdam ko ay nanliit ako sa sarili ko dahil bigla akong lumitaw sa buhay ni Luther.. Nag- igting ang panga ni Luther pero nakangiti pa din yung lalaki. "Excuse me Mr. Adams, but she's not just a girl." Malamig na salita niya. Kumalabog ng usto ang puso ko tila ba gusto kumawala palabas ng dibdib ko.

"Really? I believe you have a reputation of having no commitments to girls." Tumingin siya sa akin ng parang nandidiri. Napalunok ako bigla at napapikit ang mga mata. Why I can't defend myself? Damn!

Ramdam ko ang pagkuyom ng kamao ko ni Luther. "Well you believe in wrong, Mr. Adams.. I do flirting and fucking girls whenever or whoever I want. But I'm still human.. I can also fall inlove."

Tumikhim ang ibang lalaki kaya tumalikod si Mr. Adams at naglakad palayo. Ako? Sobrang kalabog ang puso ko at nawawalan ng salita sa mga sinasabi ni Luther. Sino ba ang magaling umarte sa amin dalawa? Gusto kong sampalin ang sarili ko para ipaalala ulit na hindi totoo lahat ng ito.

But still, I admire Luther for saving me and talking to that man na hindi nawawala ang dignidad niya.

"Sorry for that.. Miss?" Natauhan ako ng magsalita ang tinawag ni Luther na tito.

"Sasha po." Maikling sagot ko. I looked at Luther na nakaigting pa din ang panga. He look pissed.

"He's just bitter dahil tinikman lang ni Luther ang nag iisang anak niya." Natatawang sabi nito kaya nanlaki ang mata ko. Nagtawanan sila habang si Luther ay seryoso pa din sa tabi ko.

Akala ko gagaan ang pakiramdam sa sinabi ng tito ni Luther pero hindi pala. Paano naman gagaan ang pakiramdam ko kung si Luther mismo e, ang bigat bigat ng itsura? Sige nga! Hay! Gusto kong tuktukan ang sarili ko sa sobrang katangahan na napasok ko.

"Excuse us, tito.." huminga si Luther ng malalim. Hinigpitan niya ulit ang hawak sa kamay ko. Madami pa din nakamata sa amin. There's this group of ladies my age on the side na abot ang sama ng tingin sa akin. I wonder if natikman din sila ni Luther?

"Are you scared?" Biglang salita ni Luther. Napatingin ako sa kanya. Seryoso lang siyang naglalakd papunta sa harap. Pakiramdam ko ay ang layo ng nilakad namin kahit ilan hakbang lang naman. "Nope," scared is not the right  word to express my feelings now. I'm stunned. I'm thrilled and nervous.

"You should be.." humalakhak siya ng mahina kaya napahigpit ang hawak ko sa kamay niya. "Why would I? You will protect me right?" I'm not dumb. I very much appreciated what he had told to that Mr. Adam. Kung nasa tama kaming kaming situation I might fall for him in an instant.

"Definitely yes.. but for now you are the one who'll protect me."

Huminto si Luther kaya halos mapasubsob ako sa likod niya. "With whom?" I asked curiously. Napatayo ako ng maayos ng may isang lalaking humarap sa amin. Kung nakaka-intimidate yung mga lalaki kanina.. the man standing infront of us was ten times intimidating.

"Pa.."

Oh shit! It's his papa!