Evime geldiğimde kapıyı açtım. Arkamdan Neymar da indi. Tanrı Aşkına!
"Siz gidin ben kendim evime gidebilirim," dedi bizi getiren şoföre.
"Evimde de konuşup durmanı istemiyorum Neymar."
Şoför çoktan uzaklaşmışken bizde eve doğru yürüyorduk.
"Ben konuşmayacağım. Sen konuşacaksın zaten. Herşeyi anlatacaksın!"
"Bana bağırma."
"Bağıracağım."
Kapıyı açıp içeri girdiğimde Neymar hala konuşuyordu.
"Hey, sen!" Diyerek çığlık attım salona adımımı attığımda ve Neymar kesinlikle şok olmuştu.
"Sevgilim, seni almaya geldim!" Neymar bana sarılan Marcus'u öldürmek istiyordu. Tanrım, bunu gerçekten bakışlarından anlayabiliyordum!
Beni kıskanıyordu.
"M- Marcus... Sen?!"
"Evet, telefonda da konuşmuştuk ya?" Dedi bana sarılmaya çalışırken. Onu terslemeden sarıldım. Ona sarılırken Neymar ile göz göze gelmiştim. Gözlerini sıkıca kapatmış derin nefesler alıyordu. Marcus benden ayrıldıktan sonra Neymar ile el sıkışmak için elini Neymar'a uzattı.
"Madem gelecektin, bana neden söylemedin? Böyle olacaksa gelmezdim." Marcus dudaklarını büzdü. "Onu özledim. Anlarsın ya..." Neymar gözlerini sıkıca kapatıp açtı. "Anlamam. Anlamayacağım. Ben buraya geldiğimde Camilla nerdeyse ağlayacak haldeydi. İşini yapmayıp evine dönecekti belki. Madem sevgilin senin, onu özlediğin için değil, yanında olmak için gelirdin."
"Bu seni ne kadar ilgilendirir Neymar?" Neymar, Marcus'a doğru bir adım attı. "Çok ilgilendirir. Tamam mı?" Marcus'ta bir adım attı ve aniden elleri Neymar'ın yakasına yapıştı. "Seni varya-" ikisinin arasına girmeye çalıştım ama beni de kenara itmişlerdi. "Kendinize gelin! Kavga mı edeceksiniz?!" dedim bağırarak.
"Sana mı düştü Camilla'yı korumak?!" Marcus'un, Neymar'ın gözüne yumruk indirdiğini gördüğümde çığlık attım. "Düştü lan! Gel! Bir kere daha vur!" Marcus bir kez daha yumruk attığında Neymar'da ona yumruk atmıştı. "Bir durun ya lütfen!" İkiside yumrukların etkisiyle biraz sersemlemişti. Marcus, Neymar'ın üzerine yürürken onu ittirdim. "Kes şunu Marcus! Çık git evimden! İstemiyorum!" dedim bağırarak. "Bu çocuğa iyi bak Camilla. Şunun için nelere katlanıyorsun." dedi Marcus benden kurtulurken. Sözlerini bitirdikten sonra gözlerini üzerimden gezdirip hızlıca Neymar'a bir kez daha yumruk atıp evden çıktı.
Neymar derin bir nefes alıp koltuğa oturdu. Mutfağa gidip buzluktan buz çıkardım. Neymar'a götürecektim ki, Neymar'ın kapının önünde olduğunu gördüm. "Bekle, morlukların için-"
"Gidiyorum Camilla. Bu kadarına dayanamıyorum. Kafam bu karışıklığı kaldırmıyor tamam mı?"
"Ne demek bu Neymar?"
"Marcus haklı. Bana düşmüyor seni korumak. Tabi aranızdaki ilişkiyi bir türlü anlamadım. Bazen sahipleniyor, bazen biz böyleyiz diyerek yırtıyorsunuz. Ama ben yoruldum. Umurumda değil," bana doğru bir adım atıp elini belime koydu ve beni kendine çekti. "Kendine iyi bak." hızlıca sarılıp kendini geri çekti. Sonra da hızlıca evimden çıktı.
YOU ARE READING
SANTOS'11 || Neymar Jr
Fanfiction#1 Neymar "Başaramıyorum. Bu hayata karşı yenildim. Ondan başka, onu sevmekten başka, onu hissetmekten başka, yani tam olarak ondan başka birşey düşünemiyorum." Daha önce bildiğiniz Neymar Jr' u unutun. Çünkü bu hikayeyle ona tekrar aşık olacaksını...
