Ondan ayrılıp hızlıca mutfaktan çıkmak için ilermeye başladım. Kapının önünde kolumda hissettiğim el ile birlikte sırtım ev kapısına dayanmıştı. Hızlı bir haraketle beni kucağına aldı ve bacaklarımı kendisine sardı. Elleri kalçamdaydı. Beni ereksiyonuna öyle bir bastırdı ki çığlığımı zor tutmuştum.
"Lanet olsun ki değilsin. Sadece... Ah, siktir!"
Dedikten sonra arzuyla dudaklarıma yapıştı.İşte Neymar Junior böyle çıldırtılır.
Tanrım!
Beni kucağına almış merdivenleri çıkıyordu.
Hayır! Hazır değilim ama onu reddedersem %98.5 ihtimalle yine kendime kızdırıp aramızı bozacaktım. Gerçi şuan düzeldiğimizi nereden bileceğim değil mi? Kavga ettikten sonra sevişmeye başlamıştık.
Beni yatağa yatırdığında ellerimin titrediğini hissetmiştim. Lanet olsun. Üzerimde uzanmıştı ve boynumu yavaşça öpüyordu. Bedenlerimizin birleşmemesine dikkat ediyor gibiydi ve bu beni daha da çıldırtıyordu.
Kaçış yolu bulmalıydım. O gün bugün olmayacaktı. Dudakları boynumda kulağıma doğru bir yol izlerken telefonumun sesini duymuştum. ŞÜKÜRLER OLSUN!
''Sakın bakma,'' dedi kulağıma fısıldayarak.
''Neymar, önemli olabilir. Bu saatte kim arasın?'' dediğimde telefonumun zil sesi artık çalmıyordu.
''Boşver. Eğer önemliyse tekrar arar,''
Zil sesi tekrar çalmaya başladığında sinirle homurdanarak üzerimden kalktı ve aşağı indi. Saniyeler içinde odaya geri geldi ve telefonuma bakarak yavaşça küfretti.
''Alessandra.'' dedi ve telefonumu açtı.
''Gecenin bu saatinde ne oldu Alessandra?'' dedi Neymar sinirle. ''Evet Alessanra benim. Hadi söyle işimiz var.''
Neymar'ın cümlesine yüzüm kızarırken Alessandra öyle bir bağırmıştı ki telefonun ucundan ben bile duymuştum.
''İYİ! O YANINDAKİ SÜRTÜĞE SÖYLE. EDMOND AMCA CAMILLA'NIN EVİNDE VE CAMILLA İSE BAŞKA ERKEKLERİN EVİNDE. OKULA BAKTIĞINI ORDA DA OLMADIĞINI SÖYLEDİ. ZATEN OKULADA NEYMAR JUNIOR'DAN VAKİT BULAMIYOR. BENDE ALIŞVERİŞTE OLDUĞUNU SÖYLEDİM. O SÜRTÜK HEMEN ALIŞVERİŞ YAPIP EVİNE DÖNSÜN. EVİNDE ZATEN BİRŞEY YOK. UMARIM DUYMUŞTUR. '' diye bağırdığında telefonu kapattı. Neymar suratını buruşturmuş bana bakıyordu.
''Siktir,''
''Edmond da kim?'' dedi bana bakmaya devam ederken.
''Babam.''
***
Alışveriş sepetine hiç bakmadan herşeyi dolduruyordum. Tanrım saat gecenin bilmem kaçıydı acaba. Aklımda babama söyleyeceğim yalanları dizerken Neymar bana sürekli soru soruyordu. Evet o da gelmişti.
''Babanı İngiltere'de yaşıyor sanıyordum.''
''Sidney.''
''Şimdi anladım. Edmond Jeffries... Uzak gelmiyor. Sanki tanıyorum... Başka bir adı var mı?''
''Edmond Arlo Jeffries. Neymar nereden tanıyacaksın? Ayrıca çeneni biraz kapatsan? Aklımı karıştırıyorsun.''
''Arlo mu? İspanyolca bir isim değil mi o?''
''Büyük babam İspanyol,''
''Şimdi neden bu kadar güzel kalçalarının olduğunu anladım. Kesinlikle Brezilya poposu!'' diye bağırdığında elimle ağzını kapattım.
YOU ARE READING
SANTOS'11 || Neymar Jr
Fanfiction#1 Neymar "Başaramıyorum. Bu hayata karşı yenildim. Ondan başka, onu sevmekten başka, onu hissetmekten başka, yani tam olarak ondan başka birşey düşünemiyorum." Daha önce bildiğiniz Neymar Jr' u unutun. Çünkü bu hikayeyle ona tekrar aşık olacaksını...
