My so called Husband

Chapter 6

Wala silang naging imikan sa loob ng kotse ni Brett. Hindi na siya makakaiwas pa sa lalaki. Hindi pa rin siya makapaniwala na ang lalaking ito ang siyang fiancé niya.

At habang nagdri-drive ito ay hindi niya maiwasang tingnan muli ang features ng mukha ng katabi. It's been two days since she last saw him. Naging busy daw kasi si Brett sa naging problema sa sariling negosyo at sa pag-aayos ng kanilang kumpanya when their father died.

"Would you like to eat first before going home?" Brett quickly glance towards her. Hindi agad siya nakasagot sa tanong nito dahil nakatitig lang siya sa lalaki.

Then with his famous smirk. "Its rude to stare Andrea."

At doon lang siya parang nagising sa sinabi nito.

Her face heated. "Flirting with a woman in a wake is rude." Bulong naman niya sa lalaki. "Sana lumugar ka." Dagdag pa niya.

Shit! Napapikit siya sandali sa inis. She doesn't know why she said that. Bumaling siya sa lalaki. Nakita niyang pinipigilan ni Brett ang ngumiti.

Damn it! At ngayon ay pinagtatawanan pa siya.

"Wala ka pang kinain mula ng dumating ako kanina." Paalala ni Brett sa kanya. Pero halata naman na nagpipigil lang ng ngiti ito sa kanya.

Napakunot-noo siya. How come he knows na hindi pa siya nakakain mula kanina. Eh mukhang busy ito sa pakikipaglandian sa Trixie na iyon.

"I am fine. Sa bahay na lang ako kakain. Mayroon naman kasambahay na naiwan doon."

Mas gusto niyang makapagpahinga agad para may lakas siyang magbantay uli. Makikiusap na lang siya na maghanda kahit sandwich lang sa katulong nila.

"Make sure you will eat okay."

Mukhang concern si Brett sa sinabi nito. At parang may kumiliti sa puso niya sa sinabi ng lalaki. Ayaw man niya pero napangiti na siya.

"Ayoko kasi ng skinny o kaya namumutla na bride."

So para lang pala sa image ang pagpapakita ng concern sa kanya. Biglang nawala ang ngiti niya sa pang-aasar nito.

"Yeah right. As if there will be a wedding for us. Dapat yung Trixie na lang na yun ang inalok mo ng kasal. I don't want to be married to you" naiinis niyang sagot.

Mas willing naman sa palagay niya ang Trixie. Babae din siya. She will bet baka ito pa ang mag-alok ng kasal if there is a chance.

Ayaw niyang aminin pero naiinis siya. She doesn't want to entertain the thought that she feels something towards him.

Then suddenly she realized that he became quiet. Tikom lang ang bibig nito. Mukhang nasapol niya ang ego ni Brett. Buti nga dahil hindi naman lahat ng babae ay basta na lang magkakandarapa sa kanya.

Actually she was trying to provoke him para mainis ito sa kanya. She's trying to annoy him. At baka sakaling maisip nito na hindi pala sila dapat magpakasal.

Maybe he can realized that they are wrong for each other. That Trixie can be a good candidate for his bride to be. Ang problema nga lang ay paano niya isasaksak sa utak ng lalaking ito iyon.

Minutes passed by and the car ride was unbearable and the ambiance inside was suffocating. She feels the tension between them. He was definitely mad right now. Buti na lang at nakarating na agad sila sa bahay.

And she hurriedly stepped out of the car.

Pero bago pa man siya nakakapasok sa may pintuan ng bigla siyang hinapit sa baywang at iniharap. Nagulat siya kaya napakapit siya sa balikat nito. "Not so fast, babe. We need to talk." Galit na sabi ni Brett. Umalpas na ang inipon nitong galit mula kanina.

"Anong bang problema mo?" Pilit siyang kumakawala kay Brett. Pero wala yatang planong bitiwan siya. Para lang siyang nakikipagbuno sa bakal.

"You." At mas lalo siyang hinapit. "We needed to do something about your attitude towards me." Aniya ni Brett.

"I'm not interested. I am giving you a chance with Trixie. Siya na lang ang pakasalan mo." Iniwasan niyang tingnan mata ni Brett. She cannot trust herself because she will definitely drawn into his beautiful eyes.

He raised his hands toward her face at hinawakan ang kanyang mukha. Wala siyang magawa kundi tumingin.

"Then, lets get you interested. And do not pushed me to other woman." Then he kissed her forcefully.

Hindi niya napaghandaan iyon. Nabigla siya. Kaya awtomatikong naipulupot niya ang kamay sa leeg ni Brett para sa suporta.

She was shocked how soft his lips. Gentle yet so demanding. And he easily entrust his tongue deep inside her mouth. Naramdaman niya ang init ng halik nito.

He suck her mouth. She moans and that easily turn him on kaya siguro mas lalo pang pinalalim ang paghalik sa kanya. She feel his tongue in her mouth. This is the first time na mahalikan siya ni Brett. Dahil muntikan lang naman noong nasa kotse sila.

And the feeling was indescribable.

Naramdaman niya ang paglandas ng kamay ni Brett papunta likuran niya. Tila nakukuryente siya sa ginagawa ni Brett sa paghawak sa kanyang katawan.

Madali naman siyang naisandal ni Brett sa pintuan. She needed the support of the door dahil nakakapanghina ang nararamdaman niya.

She gasped when she feel his hand behind her. She never experienced this kind of feelings sa mga past boyfriends niya noong nasa amerika siya.

"Andrea..damn...you taste so sweet..." He gasped when she brushes his erection between her legs. Andrea whimpered because of the sensation. He put her legs on his waist and continuously grinding his erection.

She automatically put her hands in his soft black hair. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganito. Malamig sa labas ng bahay nila and yet she feels hot inside her body.

Puro ungol na lang ang maririnig sa kanila. The sensation is so overwhelming. At halos maubusan na sila ng kanya-kanyang hininga ng makahiwalay ang mga kanilang mga labi.

And then this time his face pressed on her neck. She was still clinging to him, Nararamdaman niya sa kanyang leeg ang paghahabol ng hininga ni Brett. But he was still touching her.

Naramdaman niyang ipinasok ni Brett ang kamay nito sa loob ng damit niya. He was softly touching her breast. Naakagat labi siya sa init na dulot ng kamay nito.

Hindi niya na alam kung gaano ang itinagal nila sa ganoong position. She cannot deny that it feels so good by his touches.

Andrea still tastes Brett in her mouth. "Shall we continue this in your room?" Brett said hoarsely, and now looking in her lips.

Bigla naman nanumbalik agad ang kanyang katinuan at itinulak si Brett ng malakas para makawala siya sa yakap ng lalaki.

She instantly get mad pero mas galit siya sa kanyang sarili dahil hinayaan niya na umabot silang dalawa sa ganitong sitwasyon. Lalo pa nga at nakaburol ang kanyang ama.

"I am not in the mood Mr. Montalvez. I need to get rest para bukas sa last day ng daddy ko. And please stop touching me. Just leave me alone." Andrea slipped and walked away from him.

Just before she went to the stair she heard Brett. "I will never leave you alone. You are mine."