(Kiedyś ten wiersz był piosenką. Dziś pozostały tylko słowa.)
nie każdy człowiek ideałem jest
nie każde życie posiada swój sens
nie każdy kwiat rozkwitnąć dziś chce
nie każdy widzi to, co inny dawno wie
bo nie wszystko zawsze takie piękne jest
bo nie zawsze wszystko układa się
ale trzeba dziś wytrzymać wściekły ból
by jutro od nowa cierpieć, by od nowa czuć
gdy już zapomnisz, że świat bywa zły
on ci się przypomni jak słodki krzyk
zatruty cukierek jakby nigdy nic
wyżre ci żołądek, tak żebyś jeszcze żył
i był
cierpiennikiem własnego ja
który brnie dalej
i ciągle trwa
cierpiennikiem niedoli swej
w której pływasz
i dalej brniesz
życie to nie bajka
życie dziwne bywa też
życie przykuje do ziemi
aby potem wyżej wznieść
YOU ARE READING
Młodość wierszem pisana
PoetryPrace wybrane. Nie tylko z czasów nastoletniej fascynacji. Mają dla mnie wartość sentymentalną, ale zapraszam do komentowania.
