Ms. Manyak and the "hold upper" kuno

Chapter 53

Prishia's POV

"I love you, Arquen!" Napangiti na lang ako dahil sa naisigaw ko iyan sa kanya.

Eto na naman anf pagbilis at paglakas ng tibok ng puso ko. Para akong aatakihin dahil sa lalaking to ih.

Mahal na mahal ko na talaga siya at hindi ko kaya na mawala siya sa akin.

Nakita kong itinakip niya sa mukha niya ang isa niyang kamay.

Wahh ang pogeeee niya pa rin.

Napatingin ako sa baba ng may parang balahibong kumukuskos sa akin.

Yumuko ako at kinuha ito at saka pumunta sa kama.

"Abs abs, galing magpakilig ng diyosang si ako no" nakita ko naman na nalawit ang dila niya at nangiti.

Ang cute talaga ng asong ito.

"Kamusta tulog mo? Haba ng tulog mo" ibinaba ko muna siya sa kama ko at tumayo. Ikukuha ko siya ng makakain dahil baka gutom na siya.

Bakit nga ba ako umiyak? Tungkol saan kaya yon?

Bukas uuwi ako sa bahay nagpaalam na naman ako kay Arquen ih.

Nang nasa kusina na ako ay kumuha ako ng dog food ni Abs Abs.

"Tutsyal talaga ang asong yun" mayamanin talaga tong asong to ih.

Bumalik na ako sa kwarto ko at inilagay na sa lagayan yung pagkain niya.

Tinitigan ko lang siya kung paano kumain ng pagkain niya.

Masaya kaya maging aso? Ayy hindi rin kasi paano na lang kapag nawala yung amo niya kawawa naman siya.

Kaya ako nandito nung una ay dahil sa deal na iyon.

Para mapalapit ako kay Riel na crush ko pero ngayon ay kami pa ng magnanakaw na iyon ang magkakatuluyan.

Pangalawa dahil sa ten pesos, dapat araw araw niya akong binibigyan ng 10 pesos.

Ngunit nagbago yun dahil sa isang sikreto.

Sikreto na magpapabago ng tingin ko kay Arquen.

Nag isaip ako ng mga plano para makabawi sa kanya.

Plano ko dapat na mapasaya siya kaya ako nag prisintang maging slave sa kanya.

Gusto kong bumawi sa kanya.

Pero bakit ganon? Wala siyang nababanggit na kapatid para bang nakalimutan niya na ang nakaraan.

Hindi kaya nabunggo siya at nagkaroon siya ng amnesia
O
Pilit niyang kinalimutan ang nakaraan dahil sa masakit?

Hindi ko rin alam kung ano ba talaga sa dalawa.

Napapasaya ko na ba ngayon si Arquen?

Sana nga. Ayokong makita si Arquen na malungkot, ayoko siyang makitang nasasaktan.

Kinabukasan

"ARQUEN!!!!!!!!" Sigaw ko. Tulog pa rin kasi siya ih. Anong oras na 10:00 na kailangan ko ng umuwi sa bahay.

Nakita kong bumukas ang pintuan niya kaya naman pumasok ako at lumakad papuntang higaan niya.

Tumabi ako sa kanya at niyakap siya.

Whoo! Nag paparty party na naman ang aking mga butterfly sa tiyan at nag tutugs tugs ang aking heart.

Humarap siya sa akin at nagmulat ng mata saka ngumiti.

"Good morning. I love you, Prishia"

*tsup" wahhhhh! Wahhhh! Wahhhhh! Kiniss niya na naman ako.