Bloody University [The First Blood]ON-GOING

Chapter 10:Knight and Shining Armour

Jake's POV

Maaga akong umalis.Iniwan ko si Nathalia na mag -isa sa room ko.Andito ako ngayon sa kinaroroonan nang bagong nabiktima nang killer.Habang tumatagal lalo siyang nagiging brutal.Kumpara ngayon sa nakikita ko.Simpleng pagkamatay palang ang sinapit nang babae.Sigurado ako na mas may ibubrutal pa siya.

Napailing nalang ako sa mga nakikita ko ngayon.Hindi ko masikmura ang tignan ito dahil sa sinapit niya.Nathalia. Basa ko sa nakasulat

Isang tao lang ang pumapasok sa isipan ko ngayon.Posibleng siya nga.Noon pa man ay gusto ko na talagang makalabas sa university na ito.Nagsimula akong maghanap nang daanan pero wala.Kahit na akyatin ko pa ang nakaharang na pader mula sa  labas ay hindi ko maggawa dahil sa mga trapped sa paligid nito.

Tumalikod na ako  at nagsimulang  lumakad. Bakit kailangan pang may mamatay?Napangiti na lang ako nang mapait sa naalala ko.Oo nga pala.Bloody University.Tss.I'm not scared,for me?It was just a game that you need to play and  survive.

When I was thinking about this sh*t.I suddenly remembered Nathalia. She's brave, she even chased the reaper last night. I think she can help me from this.But I felt like I need to protect her .Habang patuloy ako as paglalakad napagdesisyonan kong umupo ako sa isang bench sa school ground.

I hate to admit this,but this is the first that I felt this,I don't know but I'm  impressed by her. I shook my head and  took my phone out from  my pocket. I put on my headseat and listened to the music currently played .

Play Music:(How To Save A life )The Fray

I was about to close my eyes when I saw someone at the top of the school building. Hindi mo siya masyadong makikita dahil medyo madilim  ang pwesto niya.Itim na maskara na naman ang suot niy.

"Grim Reaper"I mumbled. I flashed my deadliest smile but it was faded when the reaper took out his/her arrow and pointed it to  someone.Sinundan  ko nang tingin ko sino sunod niyang victim.

Nathalia's POV

Iniwan ko muna si Tyna sa dorm namin at bumalik sa school grounds.Pagbalik ko wala na lahat nang nakita ko kanina malapit sa girls dormitory.Nalinis na ito na parang walang bakas nang kahit ano mang trahedya.

Naglalakad ako sa gitna nang school grounds.I was about to take a step when someone hugged me from behind and pulled me down .Dahil as pagkabigla at nawalan ako nang balance at nasama sa kanya pahiga.He's no  in front of me.    When I looked up I saw Jake heavily breathing.

"Jake"Sabi ko habang nanlalaki ang mata 

Tinitigan niya lang akong mabuti at tumayo na siya. Tumayo na rin ako at pinagpagan ang sarili ko.

"What the hell are you doing?"I asked

He was just looking at me up and down as if he's checking me.After that tinignan niya lang ulit ako at tumalikod na.Susundan ko  sana siya nang mapasin ang punit na parte nang blazer niya sa bandang braso.Ibinaba ko ang tingin sa kamay niya at nakita ko ang pagtulo nang dugo dito .May sugat siya?

Pero pano?Inilibot ko ang tingin ko sa paligid nang makita ko ang arrow na nakabulusok  sa lupa.Tinignan ko ito at muling ibinalik kay Jake ang tingin ko.Posible kayang....

Hinabol ko siya.Malayo layo na rin siya pero naabot ko parin ang braso niya dahilan upang mapatingin sa akin.Tinignan ko muna ang sugat niya at tinignan siya muli nang may pagtataka

"I know,You saved me while ago while ago causing you to have wound.Thanks for that"

He's just looking at me with curiosity .Seriously?! Bahagya niyang itinaas ang kilay niya.

"I-if you'll let me ,g-gagamutin ko sana ang sugat mo"I ask stuttering

"No need. Daplis lang yan.You better take care yourself, Not all the  time I was their to save you.Don't make it hard for me"sabi niya at marahang tinanggal ang pagkakahawak ko sa  braso niya at nagsimulang naglakad sa pagkakataong yun hindi ko na siya sinundan pa.

What does he mean?

Kaya ko ang sarili ko.Pero hindi lang ako nakapaghanda kanina. I didn't see that  coming. But in the other hand,I considered him as  Knigt and Shining Armour of mine

***

Author's Note  :

Sorry guys kung natagalan ang UD.Alam niyo naman classday na.Busy si Author

Anyway please continue supporting my story.More hugs and kisses