Just different

Weet hij meer.....?

Was dat nou die man die gistermiddag in de keuken stond? En mij zo'n briefje gaf? Thomas keek mij aan. Wist wat hier aan de hand was? Ik keek hem vragend aan maar hij keek weg. Weet hij hier meer van? In de tijd dat ik naar Thomas keek was de man verdwenen. " en Eva wil je ook even gaan zitten dan kan ik ook met de les gaan beginnen". Zegt de leraar. Met een rood hoofd ga ik zitten. De klas is nog steeds een drukte maar ik zit stil voor me uit te staren. Zoveel vragen gaan door me heen. Weet je Thomas kan er best wat mee te maken kunnen hebben.... Ik schud mijn hoofd. Waarom zou hij. Ik keek naar achter maar Thomas was naar buiten aan het staren. Opeens keek hij mijn kant op en glimlacht. Hij heeft zo'n mooie lach en dat licht valt zo perfect op zijn blonde haren. Verlegen lach ik terug. Wat gebeurde er nou net? Ik kan toch niet verliefd zijn op een jongen die ik niet ken? Ofja ik ken hem een beetje.... Schud mijn hoofd en probeer weer op te letten. Maar het enige wat door mijn hoofd gaat is het briefje, de rare mannen en Thomas..... Ik zou het uit willen schreeuwen maar dat gaat niet. Ik mis iets. Het is moeilijk uit te leggen maar het voelt alsof ik een deel van mezelf mis. Gelukkig gaat de bel. Geen idee wat er gezegd of gedaan is deze les maar ja kan gebeuren. Ik wil weg rennen en nooit meer terug komen. Want ik snap niks van wat we aan de hand is. En dat is me aan het breken. Terwijl ik naar mijn volgende lokaal loop gaan al deze vragen door mijn hoofd. Opeens word ik aan getikt. Verschrikt kijk ik op. Het is Thomas. Weet hij dat ik aan hem dacht of zo. Er komt een verlegen lachje op mijn gezicht. "Zullen we een keer afspreken Eva? Als je wil natuurlijk...." Zei Thomas. Je hoorde wat zenuwen in zijn stem. Ik keek hem aan en hij keek me recht in mijn ogen aan. "Uh ja is goed wanneer kan je?" Zeg ik. Ik probeerde zo min mogelijk te stotteren maar echt gelukt was het niet. Ik voel dat ik rood wordt. "Uhm, weet niet... Ik zal later nog wel naar je toe komen" zegt hij met een glimlach. Ik kijk naar hem. Hij tilt zijn arm op... Zou hij zijn arm om me heen willen slaan? Nee hij rekt zich gewoon uit. Zonder iets te zeggen gaan we naar ons lokaal. Net voor dat de bel gaat zijn we binnen. Iedereen zat al net zoals eerst. Maar we waren wel voor de bel in de klas. "Eva toch alweer bijna te laat? Tjonge gaat niet goed met jou misschien moet je maar minder met Thomas om gaan" fluistert Anne plagerig. Ik kijk haar lachend aan ze heeft een punt. Meteen kijkt onze leraar mij boos aan.

"Eva! Let eens op!" Schreeuwt hij door de klas. Geweldig zeg ik in mijn hoofd met een sarcastisch stemmetje. Het laatste waar ik nu zin in heb is een gare schreeuwende leraar. Boos kijk ik hem aan. Net zo geïrriteerd gaat hij door met de les. Heel even kijk ik naar Thomas. Ja hoor die heeft zijn oortjes weer in. Opeens kijkt hij omhoog, recht in mijn ogen kijkt hij me aan. Ik glimlach en draai weer terug. En natuurlijk kijkt de leraar mij boos aan. Maar hij gaat gewoon weer verder. Ik kijk op de klok nog ongeveer 15 minuten.... Dat moet ik kunnen overleven? De leraar stopt en kijkt de klas rond. Ik zie dat hij al een heel verhaal op het bord heeft geschreven. Gelukkig wijst de leraar mij niet aan. Maar Thomas die natuurlijk heel de les muziek heeft geluisterd. Thomas heeft niet door dat hij aangewezen wordt. Rustig loopt de leraar naar hem toe. Wanneer hij bijna voor Thomas' tafel staat schrikt hij op en doet hij snel zijn oortjes uit. "En we hebben een vrijwilliger! Als je dit niet goed doet heb je geen strafwerk of rode kaart!" Zegt de leraar lachend. Ik probeer naar hem te seinen dat hij naar het bord moet kijken maar het lukt niet echt. Je zag hem helemaal rood worden. *tringggg* Iedereen staat op. "Oké Thomas voor deze keer heb je geluk de volgende les wordt je meteen weggestuurd met een rode kaart als je weer oordoppen in hebt." Zegt de leraar. Wanneer hij niet kijkt maakt Thomas een foto van het bord en loopt snel weg. Zo snel als ik kan loop ik naar hem toe. "Jij bent ook echt een lucky bastard hè " zeg ik. Een nep glimlachje verschijnt op zijn gezicht. Waarom doet hij opeens zo raar? Snel loopt Thomas door naar de deur. Ja en nu? Iets in mij zegt dat ik hem moet volgen.... Voorzichtig loop ik hem achterna. Hij keek heel de tijd op zijn op mobiel en ging opeens iemand bellen. Ik bleef kijken maar ik verstond niks. Opeens ging de bel dus ik ging snel naar mijn kluisje. Ook kwam Thomas terug naar het gebouw toe gelopen. Toen ik klaar was bij mijn kluisje rende ik naar mij vriendinnen die al richting de klas gingen. "Zo even lekker Thomas gestalkt Eva?" Zegt Charlotte sarcastisch. Ik steek mijn tong naar haar uit. "Tuurlijk als jij het zo wil" zeg ik plagend terug. Vrolijk kletsend liepen we verder. Wanneer we bij het lokaal zijn kijk ik om en Thomas komt net aan gerent. Eigenlijk zou ik voor de deur moeten staan en als de bel is gegaan pas door lopen zodat Thomas te laat is maar zo gemeen ben ik niet. Net toen hij binnen was ging de bel. Ik zat al op mijn plaats toen hij binnen kwam. Hij keek mij aan en glimlachte. Ooh mijn god wat een perfecte lach dacht ik en ik lachte terug. Ik probeer op te letten maar zoals gewoonlijk lukt het niet. Ik weet alleen dat we natuurkunde hebben. En dat we hierna alleen nog scheikunde hebben.... Shit we hebben practicum en ik had niemand om mee samen te doen. Ik kijk naar achter. Misschien kan ik samen met Thomas het practicum doen? Ach ik kan het altijd vragen dacht ik.

De rest van de les heb ik alleen een beetje in mijn schrift getekend. Ik luister nog heel even. En zoals gewoonlijk geen huiswerk. De bel van de verlossing gaat eindelijk. Snel pak ik mij spullen en loop ik naar Thomas. "Heey Thomas! Ik heb een vraagje... We hebben dadelijk een practicum van scheikunde zullen wij die samen doen?" Vraag ik. Hij kijkt op " Ja is goed hoor dit is toch een makkelijk hoofdstuk" antwoord hij nonchalant. Samen lopen we naar het volgende lokaal. Onderweg legt hij me nog wat over dit hoofdstuk uit. "Wow eindelijk begin ik wat van scheikunde te snappen!" Zei ik toen hij klaar was met zijn uitleg. Hij bloosde een beetje " Doe ik toch nog iets goed" zegt hij. Toen we in het lokaal waren maakte we ons meteen klaar voor het practicum. Ik heb gelukkig niks te vrezen met Thomas als partner. De blaadjes werden uitgedeeld en ik snapte door Thomas zijn uitleg iets er van. "Als jij het eerste deel van de lijst pakt dan pak ik het andere deel" zegt hij. Ik knik en loop naar de kar met alle spullen. Gelukkig heb ik onthouden wat ik moet pakken. Het waren alleen maar kleine spullen. Toen ik mijn spullen op tafel had gezet kwam Thomas al aan gelopen. Het practicum ging kei goed. Thomas zei wat ik moest doen en hij schreef de goede antwoorden op. We waren als eerste klaar met ons practicum. Snel ruimde we alles op zodat we weg mochten. Tijdens het opruimen liep ik langs mijn vriendinnen om kleine dingen snel uit te leggen. Maar hun waren nog lang niet klaar dus Thomas en ik mochten al gaan. Toen we samen de klas uit liepen, liepen we heel dichtbij elkaar. Onze handen raakte elkaar even aan. "He zullen we anders vandaag afspreken?" Vraagt Thomas. Ik kijk hem aan.

_________________________________________________________

Sorry dat hij zolang duurde voordat het nieuwe hoofdstuk er opstond:$

En dat het zo kort is:$

Ik hoop dat jullie het wel leuk vinden!