Het briefje...

66 5 4
                                    

Ik zie het briefje op de grond liggen en voor mijn vriendinnen er zijn pak het briefje en stop ik het in mijn schooltas en duwde alles in mijn kluisje. Yes alles past. Mijn vriendinnen staan al te lachen. 'Alweer ruzie met je kluisje?' Zei Anne. Eigenlijk niet maarja anders vroegen ze zich af wat ik dan deed. Vrolijk liep ik naar ze toe. Samen gingen we naar gym. Gelukkig is er geen woord over Thomas gegaan. We hadden weer eens de eeuwige discussie wat we gaan doen met gym. Toen moesten even een stukje naar buiten om er te komen. Het was mooi weer maar zoo koud dus we rende snel na het gymgebouw. Vanbuiten ziet het er vrij klein uit maar als je binnen bent is het best groot. Toen zag ik Thomas. Hij had een wit t-shirt aan en nu pas valt me op dat hij vrij sterke armen heeft. Hoezo kan een jongen zo knap zijn? Ik liep naar de bak om mijn sleutel erin toen ik er naar toe liep ging Thomas net weg. Ik was mijn vriendinnen even helemaal vergeten. Ik draaide me om en zag ze op me wachten. Ik liep snel naar ze toe. We zochten een plek in de kleedruimte. Vrolijk liepen we naar de plek. We gingen badmintonnen en daar ging het dan ook over in de kleedkamer. Gelukkig kan ik badmintonnen dus dit was geen probleem. Maar gym is nooit echt een probleem bij mij. Ik keek lachend naar Anne ze had een bloedhekel aan badminton. Met een nep lachje kijkt ze me aan. Ze weet waarom ik haar lachend aan keek. Snel doe ik alles aan. Zoals gewoonlijk wachten we op Charlotte. Snel doet ze haar lange bruine haar op een staart. Natuurlijk loopt ze nog even naar de spiegel dat doet ze altijd. Iedereen begint te zuchten. Gelukkig haalt Emma haar daar weg. " Kom beauty queen je bent wel mooi genoeg voor hem" zegt ze. Iedereen weet meteen over wie we het hebben. Want Charlotte is echt hopeloos verliefd. Met een rood hoofd loopt Charlotte terug. I kijk achterom om te kijken of iedereen er uit is . Ofja van onze groep dan. Ik telde even. En ja hoor we zijn compleet. Want ik telde 7 meiden inclusief mezelf. Voor me liep Charlotte met haar lange bruine  staart. Toen we de zaal binnen kwamen zag ik Thomas meteen staan. Is dit een grapje? Hij was een beetje aan het hooghouden. Hij had weer een t shirt aan met een v-hals maar dit keer een blauw shirt. Opeens leek het alsof het licht perfect op hem viel. Hij keek naar me en knikte. Ik knikte terug. Waarom voelde het alsof mijn maag draaide? Neee ik wil niet verliefd zijn. Mijn gevoel bljft zeggen dat ik dat beter niet kan zijn ofja niet op hem. Ondertussen hebben mijn vriendinnen al een raket gepakt en al begonnen met overspelen. Anne keek mij lachend aan en liep naar me toe. "Zo te zien mag jij met Thomas, maar je vindt het toch niet erg dat ik al met iemand ga overspelen? Want ik dacht dat jij nu en goeie reden hebt om naar hem toe te gaan" zegt ze. Ik kijk haar lachend aan "het is al goed hoor maar haal je geen gekke dingen in je hoofd he". We schieten in de lach want wij zijn echte doordenkers.Het enige waar ik aan kan denken is dat briefje. Zou het van Thomas zijn? Ik kijk naar Thomas en probeer naar hem te seinen of hij wil overspellen

pov thomas

Evi,Anne,Charlotte,Iris, Anoek,Lisa en Emma liepen kletsend naar binnen. Ik deed snel alsof ik ze niet zag dus begon ik met hooghouden want niet zo goed gaat. Ik kijk opzij en opeens zie ik Evi iets naar me seinen. Dus ik loop naar haar toe. " Ik wou alleen vragen of je over wou spelen met mij" zei ze lachend. Ik voel mezelf een beetje rood worden. Ik schraap me keel en zeg " Waarom zei je dat niet gewoon?". En ik keek haar plagend aan. Ik keek recht in haar mooie hemelsblauwe ogen. Ze pakt een raket en we liepen naar achter. Evi had service. Ze had echt een goeie harde slag die ik niet had verwacht maar ik had hem wel terug geslagen. We hebben een actief potje badminton. Ik keek haar aan... De bel ging en natuurlijk was evi snel weg ze ging naar huis.

Just differentUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum