Hatırlatma:içeri yavaş yavaş yürüyüp masamın üstünü kitaplarla doldurup ders çalışmaya başladım.Yaklaşık yarım saat sonra annem elinde meyve suyu ve kurabiye tepsisiyle içeri girdi.-Ne yapayım hep hayalimdir.-
Annem odadan çıkınca koltuğumun üzerine oturup tıkınırken bir yandan da dışarı bakıyordum.İnanmıyorum.
****
İnanmıyorum karşımdaki Kıvançtı ve yanında Aras.Kavga mı ediyordu onlar.Ama neden?Sebebi? bunlara aklımda cevap bulamayacağımı anladığımda üzerime trençkotumu geçirip anneme seslendim.
-- Anne ben hava alıcam geç kalmam..
Annemin cevap vermesine fırsat kalmadan kapıyı hızla kapatıp aceleyle merdivenlere yöneldim.Belamı mı arıyorum deyip geri dönecekken tekrar yön değiştirdim.Ben mi dengesizim yada dengesizim inek dengesiz evet evet inek dengesizim.Dış kapının tık sesiyle irkildim.Kapıdan usulca çıktım.Büyük adımlarla yanlarına doğru ilerledim.Yanlarına gidip;
-- Hey ne oluyor burada?
--Bade ne işin var,burada hem burada bişe olduğu yok ?
-- Haklısın Aras zaten benim evim zaten Anadolu yakasında da ben buraya geldim.Evim ''diyerek binayi gösterdim.Devam ettim.Ayrıca siz kavga ediyordunuz farkında mısınız ?
-- O mu saçma bir kavgaydı.diyerek devam etti Kıvanç
-- Sizin kuzen olduğunuzu biliyorum ayrıca Elifi de ha sahi o kim?
-- Şey peki ama nasıl of bende karıştırdım.Nasıl öğrendin? dedi
-- Çok ta zor değil bence sınıftan ilk çıktığımı farketmişsinizdir.Lavaboya gidip yüzümü yıkadım yavaş yavaş merdivenlerden inerken sizi duydum.Bunu niye saklamak istiyorsunuz? Aras hemen lafa atıldı.
-- Çünkü.... Kuzen olduğumuzu anlarlarsa bu iyi olmaz zaten aramızda kedi köpekten daha kötüdür.Ve bu aramızda kalacak yoksa gerisini sen bilirsin..
-- Saçma değil mi sizin aranızda bir bağ birinize bişe olsa diğerinin canı yanar.
Ben devam ederken onlar etkilenmemiş gibi birbirlerine bakıp göz deviriyordu hey replik yanlış.Birbirlerine sarılıp bana teşekkür etmeliler her neyse..Onların sinir bozucu bakışları ardından trençkotuma iyice sarılıp eve doğru ilerledim.Kapıyı anahtarla açıp asansör beklemeye koyuldum.Asansörden inip evin kapısına doğru yürürken Berraların evinden ses geliyordu.Artık dinlemeyecektim,anahtarla kapıyı açıp koltuğa koyuldum.Ses şiddetini daha çok artırmış üstüne bağırışlarda vardı.Seçebildiğim tek kelime Derya teyzenin dediği '' Ben yakında hastalığa yenik düşüp ölürcem kardeşime iyi bak''.Neler oluyor Derya Teyzenin nesi var,ona bişe olur mu gerçekten -babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi- Annemle konuşmak en iyisi.Lavaboya gidp yüzümü yıkadıktan sonra annemle konuşmak için çalışma odasına gittim.Annem de bu seslerden rahatsız olacak ki çalışmaya koyulmuş.İlk başta rahatsız etmek istememiştim ama yakın arkadaşımın iyiliği için bunu yapmak zorundaydım.Anneme ;
-- Anne Derya Teyze iyi mi Berranın kardeşimi var ?''A Ben konuştukça annem ne diyeceğine şaşırıyordu.Anlatmaya başladı.Annem anlatırken benim yüreğimde bir şeyler oluyordu.İlk defa biri için bu kadar üzülmüştüm.Annemin anlattıklarına göre Derya Teyze kansermiş ve tek istediği Berranın teyzesşyle konuşmasıymış ve kendine yakın bir arkadaş bulmasıymış.Buraya taşınmalarının sebebi aslında buymuş bizi arkadaş yapmak hatta yakın arkadaş.Sonuç bu konuda ona iyi davranmam gerekecek.Eh artık ben uyuyayım artık.
..
Sabah alarmı 3 kere ertelememe karşılık geç kalmış olacağım ki hemen üzerime kareli gömleğimi giyip siyah çorabımla eteğimi giydim ve ayağıma siyah botlarımı giydim.Saçlarımın hafif üzerinden düzleştirip hemen çantama birkaç defter ve kulaklığımı attım.Hafif ruj sürüp parfüm sıktım.Hazır olunca lavaboya gidip günlük işlerimi hallettim.Şimdi hazırdım.Evden çıkıp Berraların ziline bir kaç kez baktım.Fazla beklemeden açtı hazır olduğundan hemen çıktık.Berra twitterda geziniyordu.Bende yanına sokulup telefonun ekranına bakınca Berranın Eymen'in sayfasında gezdiğini farkettim.
''Çok mu seviyorsun Eymeni ? '' diye sordum.Şaşırmış olacak ki bunu yüz ifadesinden anlamak mümkündü.
'' Bilmiyorum yani sevip sevmediğimi her neyse yine saçmalıyorum.''
'' Bence seviyorsun ''
'' Seviyorum belki de ama o beni sevmiyor kötü değil mi ''
'' Seni seviyor inan bana.Bir gün gelecek sana olan sevgisini itiraf edecek demedi deme.Sonra yanıma gelirsin,Bade demişti diye.'' bunu deyince kahkahalarımıza engel olamadık.Okula doğru yaklaşırken Eymen-Aras-Kıvanç üçlüsünü gördük, onlarda bizim gibi gülüyordu.Harbi bize bu sabah ne olmuştu.Onların yanına yürüdük biz gittiğimizde Aras işi olduğunu söyleyerek önden gitti.Eymende Berra'ya bişe diyeceğini ve özel olduğunu falan söyledi, Kıvançla yalnız kalmıştık.Söze atıldım.;
''Şimdi yalnız kaldık hadş romantik bir konuşma yap fikrim değişsin'' hey ne demiştin ben ?
''Efendim?''
''Im.. Şey yani filmlerde hep böyle olur''
''Belki seni seviyorumdur''
^^ :D yorumlara akın
