anarchist

κεφαλαιο 17

Καθως κοιμομουν στην αγκαλια του μυρίζοντας το υπεροχο αρωμα του αρχιζουν και με ενοχλουν οι ακτινες του ηλιου που εμπαιναν στο δωματιο κανοντας με να ξυπνησω και λογω του οτι κουνηθηκα ξυπνησα και τον four
<μωρο μου; > μου ειπε καθως ετριβε τα ματια του και κουνηθηκε για να μου δωσει ενα φιλι,ποσοο ωραια σκηνη ποσο μου λειψε ξερω οτι απο δω καο περα θα ναι ετσι ξερω πως θα ναι τοσο ωραια και θα περναμε τοσο ωραια
<ναι αγαπη μου;> <θα φυγουμε;τωρα που ειναι νωρις σε μια μιαμιση ωρα περνανε οι γιατροι δεν πρεπει να μας δουν,θελω να φυγω απο δω ρε ματια μου θελω να παμε σπιτι ελαα παρε με απο δω> το βλεμμα του τοσο ικετευτικο ηθελε τοσο πολυ να φυγει απο δω μεσα που δεν μπορουσα να του το αρνηθω και ας ξερω ποσο κακο κανει στο σωμα του και στην υγεια του <καλα αγαπη μου ελα παμε προσεχε πψς θα σηκωθεις> μεχρι να σηκωθει βγαινω απο την πορτα και κοιταω αν εχει καποιο γιατρο ππυ να ασχολειτε με το προβλημα μας αλλα απο οτι φαινεται ειμαστε τυχεροι και θα φυγουμρ ανυποψιαστοι<ελα four βγες > <περπατα γρηγορα και προσπαθησε να μην φαινεται οτι πονας > < ναι μωρο μου ξερω > < ελα λιγο εμεινε ο max ειναι εξω και μας περιμενει> ο four επιταχυνει το βημα του ομως το προσωπο του δειχνει οτι ποναει ξερω δεν μπορει να μην το δειχνει αλλα ειναι λογικο,κατεβαινουμε προσεχτικα τις σκαλες κρατωντας τον απο το χερι και μπαινουμε στο αυτοκινητο του max< δεν αντεξες ρε πουστη > < εεε ναιι ρε φιλε δεν γινεται αλλιως >
Ο four με κοιταει απο τον κεθρεφτη με ενα πονηρο βλεμμα τι θελει παλι αυτο το κορμι; και του κανω νοημα με το κεφαλι μου δεινοντας του την απορια μου και αυτος μου κλεινει το ματι και μου κανει νοημα μετα, αα καλα δεν ειναι καλα το παιδι,< παιδια φτανει με τα νοηματα και συ ρε μαλακα συγκρατησου λιγο αμαν τοσο πολυ σου λειψε και σενα; με κοιταει ο four και γυρναει στον max < πολυ μου λειψε ρε μαλακα > μενω να τον κοιταω σαν χανος,σαν να μην ακουσα τι ειπε
και εμεινα εκει να τον κοιταω και να ξαναεπαναφερω αυτη την  φραση ξανα και ξανα στο μυαλο μου,ποσο χαιρομαι που ειναι παλι εδω,μαζι μου,κοντα μου,διπλα μου,χαιρομαι τοσο πολυ που ειναι καλα,που κρατηθηκε,που εμεινε ζωντανος για μια υποσχεση...τα λεπτα περνανε και μεις φτανουμε εξω απο την συμμορια,βγαινουμε απο το αυτοκινητο και προχωραμε προς την πορτα,φτανουμε στο σημειο που εκεινη την μερα ειχα χτυπησει και ο four μενει να με κοιταει με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια,< four μην με κοιτας εμενα ετσι,εκεινη την μερα ηθελα να σου δωσω τοσο ξυλο να το ευχαροστηθει η ψυχη μου,βλιμα εε βλιμα παει ο αλλος και ριχνει την μπυρα πανω στην πληγη και μεις πεθαινουμε απο τον πονο> < χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχααχαα ααα ρε αγαπη μου μας εκανες και γελασαμε λιγο> εχει πεθανει στο γελιο,δεν παει καλα αυτο το παιδι,μου ερχεται να τον πατησω μια < four ανεβαινε γιατι θα φας σφαλιαρα τελειωνε> <καλα αγαπη μου,ανεβαινω,σιγα εε προσεχε μην ξαναχρειαστεις μπυρα γιατι τα παιδια μεσα μπορει να μην εχουνε χαχαχχααχα > < τον κοιταω με ενα αγριο υφος καο αυτος κοκκαλωνει,σταματαει και συνεχιζει ηρεμα να ανεβαινει και να περπαταει προς την πορτα> < παντως ρε παιδια τοση ωρα σας κοιταω και δεν μπορω να καταλαβω τι βρηκες heiz κοριτσι μου στον μαλακα  απο δω > < χχχαα γεια σου ρε max, ειδες four αγαπη μου ειδες; ακομη και ο max αναρωτιεται> < α ναιι εε; ντροπη και στους διο σας μονο αυτο εχω να πω> λεει και μολις ανοιγει την πορτα πεφτει ολη οι τσακαλοπαρεα πανω του σαν να χουν να τον δουν κνμα χρονο, αφου γινονται οι αγκαλιες, τα σπρωξιματα, τα χτυπηματα στην πλατη για τα περαστικα αποφασιζουν να κατσουν στο τραπεζι και να συζητησουνε σαν απλοι πολιτες,σαν φυσιολογικοι ανθρωποι κατι που με αυτα τα ατομα δεν γινεται οτι με το να πεσει ατομικη βομβα
<πως εισαι μεγαλε; > λεει ο albert
<μια χαρα ρε φιλε,μια χαρα > < ξερετε τι μου λειψε ρε παιδες; Η ΠΟΡΕΙΑΑΑ >
ολοι χαμογελασαν και εγω ημουν σε μια φαση αχ θα τον σκοτωσω τωρα βγηκε απο το νοσοκομειο
αρχισαν κραυγες,ζητωκραυγαματα και γω κανω νοημα στον max να ηρεμισει λιγο την ολη φαση
< four,κουλαρε βαλε τον κωλοβσου στην καρεκλα και ηρεμισε πορεια αυτην την βδομαδα δεν εχει...ή μαλλον ΕΧΕΙΙΙΙΙΙΙΙ > τον αγριοκοιταω
<τι ρε heiz σιγα,πορεια θα κανουνε αυτο ειναο μεσα στην ζωη μας,οτι και αν εχουμε ψυχολογικο,σωματικο,πρεπει να συμπαρασταθουμε στην συμμορια,να  μαστε εκει,παντα ο ενας διπλα στον αλλον και να αντιμετωπιζουμε την καθε δυσκολια μαζι,γιαυτο και μεις  heiz μπορουμε να κανουμε πορεια ολοι μαζι>
γρρ δικιοο εχει αλλα ανησυχω μηπως παθει κατι ρε συ
<πφφφ,λοιπον max, four και για ολους εσας τους μαντραχαλους ,θα κανουμε πορεια,αλλα βασικος θα μπει ο max και ο four μαζι μου πισω εγινα κατανοητη;>
ολοι με κοιτουσαν λες και ημουν λοχαγος και εδινα διαταγες και με ενα βλεμμα ολα τα λεφτα
<μαλιστα δεσποινης heiz> ολοι μαζι,χαχα καλα οτι να ναι τα παιδια
<ωραιαα ετοιμαστειτε καντε πανο,ετοιμαστε μολοτοφ γιατι θα κανουμε πορεια αυριο μεσημερι μαζι με κατι αλλους που εχουν κατι αιτηματα που δεν γινονται αποδεκτα>ο καθενας εφευγε για να κανει κατι απο ολα αυτα,καποιος για να φερει μπυρες,αλλος να φερει πανο και μαυρη μπογια,ολοι ειχαν φυγει για να ετοιμαστουμε για αυριο και ειχαμε μεινει εγω με το τεκνο που με κοιταεο με ενα πονηρο βλεμμα😂
<four, γιατι αγορι μου με κοιτας ετσι; >
εγω να με καθησμενη στο στρωμα καο να βλεπεις εναν four να σηκωνεται απο την καρεκλα και να ερχεται προς το μερος μου,καθεται στο στρωμμα διπλα μου και με παιρνει αγκαλοα χωρις να πει τιποτα,μια τοσο σφικτη αγκαλια που πραγματικα την χρειαζομουν πολυ,ειδικα απο κεινον,< μου λειψες μωρο μου,λεει και η ανασα του βαρενη και με ξαπλωνει πεφτοντας απο πανω μου,<four...>
<ςςςς,μην μιλας,σε θελω>και αρχιζει να με φιλαει,τοσο υπεροχα,πραγματικα με τρελαινει φιλωντας με στον λαιμο,το αρωμα του να ερχεται στα ρουθουνια μου καθε φορα που με φιλουσε στο στομα,ηταν τοσο ωραια και τοσο μαγικα ακομα και ετσι ακομα και σε αυτο το σημειο,φιλιομασταν χωρις σταματημο,ακουγοντας την ανασα του και νιωθοντας το ποσο αναγκη το χε αυτο και ποσο του λειψα μονο και μονο απο το πως με φιλουσε και το πως  με κραταγε και με αγγιζε..
<να τα τα πιτσουνια,σας τσακωσα> μπαινει ο matt με φορα μεσα που μας εκανε να πεταχτουμε και οι δυο,εγω ξεφυσιξα και ο matt γελασε γιατι μας το χαλασε <μην γελας καθολου βλακα,μπορουσες να αργησεις λιγο ακομα > με κοιταει με ενα πονηρο βλεμμα
< γιατι μικρο πονηρο γατι,τι θα κανατε αμα αργουσε λιγο ακομα; >
<οτι θελουμε κυριε matt,θελετε να το αναλησουμε κιολας; >
ο four να εχει πεθανεο στο γελιο καο ο matt να προσπαθει να μαθει τι εχω στο μυαλο μου,εε τι σιγα ,δηλαδη τι πρεπει να σκεφτομαι,τον αγαπαω και μαγαπαει,τι να κανουμε δηλαδη να κατσουμε να το συζητησουμε;
< heiz, πονητο γατι αχχ>
< τι αχ βρε τι αχ,τι να κανουμε να κατσουμε να κοιτιομαστε; > καλα ο αλλος εχει διπλωθει,εχει κοκκινισει απο το γελιο και ο matt εχει ενα σοβαρο υφος χαχα
<δικιο εχει ρε φιλε>
< πεταχτεικε και ο αλλος, κανονισε μαλακα>
< αχ αρκουδε σταματα να κανεις ετσι, ειμαστε μαζι> σαν να ακουει το ειμαστε μαζι,μενει, επαθε κοκομπλοκο γιατι δεν του χα αναφερει αυτην την λεπτομερεια στο νοσοκομειο και δεν περιμενε οτι θα εξελιχθει ετσι..< ναι matt ναι,μαζι ειμαστε μην με κοιτας σαν αγελαδαα ειμαστε μαζι >αφπυ το πιασε εσκασε ενα χαμογελο και αφησε το πανο και μας αφησε να συνεχισουμε, < αντε αντε πιτσουνακια,εχε χαρη που ειστε τελειο ζευγαρι και σε εμποστευομαι μαλακα την μικρη μου> ειπε και βγηκε απο το σπιτι,περιμενουμε να απομακρυνθει λιγο και αφου σιγουρευτηκε ο four οτι εξαφανιστηκε ,παλι με κοιταει με πονηρο βλεμμα και ανεβαινει απο πανω μου για ακομη μια φορα,< που ειχαμε μεινει δεσποινης μου> < χμμ,στο οτι με φιλουσες στον λαιμο καο τρελαινομουν >
<χμμ,κλεβετε ειχαμε μεινει στο οτι φιλιομασταν,πηδατε βηματα κυρια μου> < με συγχωρειτε,συνεχιστε!> μου σκαει ενα χαμογελο, και συνεχιζει να με φιλαει και να μου δαγκαει τα χειλια μου,σε καποια φαση εγω του βγαζω την μπλουζα και εχει μεινει απο την κινηση μου,μου την βγαζει και αυτος και συνεχιζεο να φιλαεο επιθετικα τα χειλια μου και συνεχιζοντας να μου δαγκαει τον λαιμο,ετσι περασαν 3 ατελειωτες υπεροχες ωρες, με εμενα να πεθαινω μαζι του και τον four να πεθαινει μαζι μου, μου δινεο ενα τελευταιο φιλι και ξαπλωνεο διπλα μου βαζοντας με μεσα στην αγκαλια του < καληνυχτα μωρο μου >
< καληνυχτα αγαπη μου> απανταω και γυρναω να τον φιλησω, < σαγαπω> του λεω κσι τον βλεπω να πεθαινει στο ακουσμα των δυο αυτων λεξεων
< και γω ψυχη μου> ψυχη μου...παιρνω μια βαθια ανασα,ακουγοντας αυτες της λεξεις και μενω να κοιταω τα ματια του μεχρι να με παρει ο υπνος...Και ετσι παλι κοιμηθηκαμε μαζι, αγκαλια,τι ευτυχια...

ΓΕΙΑ ΣΑΔ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ
ΣΟΡΡΥ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΑ
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ,ΠΟΥ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΤΟ ΑΡΓΗΣΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ
ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ Ή ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ
ΦΙΛΙΑΑ 😍❤