Stealing My Future Dad (Stealing Series #1) [EDITING]

Simula

Sierra Celestine Allison.

"Darling, your here." Salubong sakin ni Mommy habang papalapit ako sa kanya. "Buti naman nabasa mo yung text ko." Dagdag niya.

"Nag text ka?" Nagtatakang tanong ko at kinuha ang phone ko para Icheck ang text niya. "Di naman po dumating." Dagdag ko.

"Hay, basta ang importante naka nandito ka na." Abot-tengang ang ngiti ni mommy habang sinasabi iyon sa akin. I looked at her weirdly, anong nakain nito at parang ang saya-saya niya.

I kissed her cheek at umupo sa sofa. "What's with you, My. Ang saya mo ata ngayon." Nagtatakang tanong ko.

Don't get me wrong, I didn't see her smile like this for a very long time kaya nakakapanibago.

"Sierra! Tayo na dyan dun tayo sa kusina. Naghihintay na doon yung boyfriend ko at may balita kami sayo." Here she goes again. I silently rolled my eyes eyes and sight.

Mabuti pa si Mommy may boyfriend eh ako? When kaya, Lord. My dad died when I was still 10 years old and since then she's starting to have a relationship. Hinahayaan ko nalang siya kung saan siya masaya kahit masakit man sa loob ko. Honestly, I don't want her to get into a relationship kasi feeling ko magagalit si daddy, but anong magagawa ko kung sumasaya siya sa pakikipag relasyon?

"Seriously." I looked at her with annoyance. "May Boyfriend ka nanaman? Pang ilan na ba yan?" I sarcastically said.

Hindi ko na mabilang sa daliri ko kung ilang lalaki na ang pinakilala niya sa taong ito. I'm not surprised, just disappointed.

"Wag na mag reklamo. Di nga ako nag reklamo na hanggang ngayon wala ka pang pinapakikilala sakin." Mommy said while laughing. I rolled her eyes one more time.

"Mommy, I don't need a man and wag mo na ipamukha sa akin na wala akong boyfriend. I'm fine with my oppas and I love my fictional characters and we have foods." Hilaw akong ngumisi sa kaniya. Inismiran niya ako matapos marinig ang sinabi ko.

Fictional characters are better than real men, trust me.

Lumapit siya sakin at umupo sa tabi ko. "Sierra, hindi magiging sayo yang mga Oppa oppa mo. Malayong mangyari iyon." Natatawa niyang sabi.

"Ewan ko sayo My. Akyat muna ako mag bibihis lang susunod din ako." Pagpapaalam ko habang naglakad papalayo sa kanya.

Habang nag lalakad ako papunta sa hagdanan ay nahagip ng aking mga mata ang isang lalaking nasa kusina. Maybe his my mom's boyfriend. I can only see his back and noticed how young he is. I bet he's around 20 to 25 years old or maybe younger than that. Napailing ako. Si mommy talaga, ang hilig sa bata.

Pagdating ko sa kwarto ay nagbihis agad ako. I was looking at my uniform while sighing heavily. This is not the course that I want but I don't have any choice. Ginulo ko ang buhok ko habang umuupo sa kama ko. I'm already 3rd year college tapos ngayon lang ako magkakaganito? I wanted to be a paediatrician but I needed to take up BusinessAd para sa company namin. I don't have any siblings kaya I don't have any choice. I took a deep breath and decided to go downstairs.

Habang papalapit ako sa kusina ay narinig ko ang tawanan nila Mommy. Bad trip! I feel so single right now. Nakakainis man isip pero feeling ko tatandang dalaga ako dahil sa kaniya. I smile bitterly when I remembered him. Nasa kusina na ako. I silently walked para hindi ko sila madisturbo. They're both laughing and didn't notice my presence. Napairap ako. Sana all.

"Mommy, I'm hungry." Mahina ngunit alam kong rinig iyon ni monmy. Nakatayo lang ako sa gilid ng upuan ko habang nakatingin sa kaniya.

I don't want to disturb them pero nagugutom na talaga ako. Mommy looked at me with disbelief, she looked at my face then to my body. Kumunot ang noo ko sa ginawa niya. Mommy is being judgemental again.