Juliet and Cinderella (GL) [Book I & II, Completed]

Chapter 19

"Ano 'yon, baby girl?" Tanong niya habang ginugulo ang buhok ko.

Sinimangutan ko siya at tinapik ang kamay niya. "Huwag ka nga! Pambata naman niyan, eh. May joke nga kasi ako!"

"Ano nga po iyon?"

"Na-miss kita!" Ngiting-ngiti kong sabi.

"Wow, ang galing na mag-joke ni Cindy!" Pumalakpak pa siya na parang nang-aasar. Ganyan talaga kami ng nanay ko. Feeling teenager kasi. Para lang kaming mag-tropa. Hinalikan niya ako sa noo tapos tinapik-tapik ang pisngi ko ng mahina. "Na-miss din kita. Kayo ni Steff."

Napatingin ako kay Ate na nakangiti lang sa amin. Tiningnan ko din si Yanyan na gano'n lang din. Nakakapagtaka lang na hindi sila nagkikibuan ngayon. Baka may tampuhan. "O kayo, tingin ninyo diyan?"

"Wala, natutuwa lang ako," Kibit-balikat na sagot ni Ate Steff.

"Alam mo, Cindy, kapag kasama mo si Tita, mukha kang santo." Puna sa akin ni Yanyan.

Tinaasan ko siya ng kilay. "At anong gusto mong iparating sa sinabi mo?"

"W-wala! Wala po, boss!"

"Good."

Pinaupo ko si Mama sa couch habang ipinapanik naman nina Ate at Yanyan yung maleta at bag ng aking butihing ina.

"So kamusta ang pinakamamahal kong Disney princess?"

Ngumiti ako tapos nagkibit ng balikat in a mayabang way. "Ito, mas lalong gumaganda."

"Joke ba 'yan?"

"Mm-hm."

"Ay, ambot!"

Sabay kaming natawa sa inside joke namin. Gayahin daw ba yung sa radyo.

Hinawakan niya ang kamay habang nilalaro ang buhok ko. "May boyfriend ka na ba?"

Napalunok ako. "Ah, eh."

Hindi ko pa kasi nasasabi kay Mama yung tungkol sa amin ni Juliet. Pero kinukwento ko si Juliet sa kanya kapag nag-uusap kami. Pero hindi niya alam ang mukha ng girlfriend ko. Bigla tuloy akong kinabahan. Balak ko naman talagang sabihin sa kanya sa oras na umuwi siya. Pero, jeskelerd! Hindi ko naman in-expect now na ako maglaladlad! Charot! Ladlad talaga?

Okay, relax lang Cindy, kaya mo 'yan. Aamin lang naman, hindi ba? Woo, anong sasabihin ko? Sasabihin ko na, "Ma, may good news ako, may girlfriend na ako, yey!"

Hindi kaya patayin niya ako? Wow! Tapos parehas pa kami ni Ate na sumapi na sa kadiliman. Ay, kadiliman talaga? Hindi pwedeng bumaliko lang kami? Galing Cindy, mag-joke ka pa sa sarili mo, aasenso tayo riyan!

Pero tingin ko naman, matatanggap niya kami—sana.

"Oh, ano na?"

"Ah, Mama... Kasi..."

--

Juliet's

"Really?" I asked my Mom. My parents are in abroad right now—Canada to be exact.

"Yes, dear. Aren't you excited?" She asks on the other line.

Napangiti ako. "Of course, I am! I miss you and Dad. Pakisabi, hi, miss na siya ng baby niya."

I heard her small laugh and I can tell that she's nodding right now, as if she can see me. "Makakarating 'yan sa Dad mo. Well, beep you later. Love you, Juliet."

"Love you, too, Mom. Ingat po kayo." I say before I hang up.

I smile again, uuwi na rin sila sa wakas. Ilang months na rin silang nasa ibang bansa. I don't know what they were doing aside sa business matter iyon. Well, hindi na naman nila kailangan problemahin ang school because mina-manage din 'yon ng isa sa trusted na tauhan nina Mom. They both know that I won't handle the school even if they're out of town. I'm not yet ready. I want to enjoy my years.