ESRARENGİZ TELEFONLAR

---5---

Yine bir uykudan daha hışımla kalktım çünkü telefonum çığlık atıyordu. Tamam gerçeği söylüyorum. Telefonumun zil sesini çığlık yaptım. Onu da bir korku filminden canavar çıkınca arka fonda çığlık vardı bende hemen kestim. Neyse bu saatte kim arıyordu ki?  Telefona baktığımda 'AŞKIM' yazısını görünce şok oldum. İyi de ben numarayı böyle kaydetmemiştim ki! Nasıl oldu bu ya? Neyse bir şu telefona bakıyım sonra beyin patlatırım. Telefonu açtım.
"Alo? "dedim. Sanki arayanı bilememiş gibi.
" Alo, Özgü boşuna oyun yapma bilmiyormuş gibi. Telefonuma numaramı gece gelip ben kaydettim. İnler cinler silmedi ya. " demişti ki hatasını anladı ve hemen bir pat sesi geldi. Galiba elini ağzına vurdu. Ben gülmeye başlayınca o da güldü. Ben
" Sen niye benim evime gizlice giriyorsun? "diye sorunca ıhhh mııııh  etti ama sonrasında itiraf etti.
" Şey ben seni merak ettim ve şey biraz da özlemiş de olabilirim. Sen de benim hissettiklerimi hissediyor musun? " Aslında biraz afallamıştım.Çünkü aynı şeyi ben de düşünüyordum. İçimde bir heyecan ve güven vardı. Sanki nolursa olsun beni her zaman koruyacak gibi geliyordu. Seviyordum, bu aşk değildi.  Aşk nefrete dönüşebilir ama sevgi değişmez. Ömür boyu aynı kalır. Ben seviyordum. Hiç olmadığı kadar da güven duyuyordum. Bir şeylerin ters gitmesinden korkuyordum.
   "Ben şey için aramıştım. Bu gece benimle dışarı çıkar mısın? Gece bir restorantta yemek yiyelim istiyorum. Ne dersin? Hem sana demek istediğim şeyler var."
"Olur fark etmez benim için. Peki nasıl giyineyeyim?"
"Alışamadın hala. Kapının önünde bir kutu var, onu giyin. Çabuk giyin bir de kuaför gelecek. Ona bırak kendini. O ne yapacağını biliyor. "
"üf evet, alışamadım. Neyse her şey için çok teşekkür ederim. Görüşürüz. "
" Gece görüşürüz. "
  Telefonu kapattığımda  ohhhh dedim. Çünkü onunla telefonda konuşmak bile heyecan vericiydi. Çok acayip hissediyordum. Böyle tam sol yanıma bir ağırlık oluşuyordu. Böyle kalbim sıkışıyordu şimdi olduğu gibi. Ben her zaman ki gibi hayallere dalmışken aklıma bir şey daha geldi. Ben daha giyinmedim ve az sonra kuaför gelecek. Ev eh işte, toplu biraz. Biraz daha toplu olması gerek. Üstümü hemen giyindim. Beklemeye başladım kuaförü. Kuaför, zili çaldığında hemen gidip açtım. İçeri bir aceleyle girişi vardı ve azcık da, ne azı be baya baya, gerginliği vardı. Bu benim de gergin olmama sebebiyet veriyordu saç, makyaj her şey hazırdı tek eksiğim Tolunay' dı. Yine işi çıktığı için beni tek başıma bırakmıştı. Arabayla tek başıma gidecektim. Eğer işi biterse o da bana katılacaktı. Bir yere geldiğimizde ne olduğunu anlamadım. Gerçekten ne oluyordu  burada? Kırmızı halı, güller, papatyalar,mumlar...
Kırmızı halının üstünde yürüdüm. Kırmızı halının kenarlarında bir sürü mum yakmışlar. Baya bir süre  mumları takip ettim ve bir ağaç evin içine girdim. Burası çok güzel. Harika bir yer. Bir sürü çocuk fotoğrafları var duvarlarda. Bu çocuğun bir tane de benim küçüklük halimle bir fotoğrafı var. Anlamıyorum. Bu ne böyle? Tolunay 'da ne işi var bu fotoğrafın ? Ben de bile yok bu fotoğraf!! Birden arkamda bir şey hissettim. Döndüğümde bir şey yoktu. Geri önüme döndüğümde bir slayt gösterisi vardı. Duvardaki çocuğun ve benim onlarca fotoğrafımız vardı. Sonra birden bire ışıklar kapandı. Slayt gösterisinin olduğu ekran tekrar açıldı. Ve şok oldum çünkü ekranda 
" Benimle Evlenir Misin ÖZGÜ ??? "
" Be-be-ben bilmiyorum. Yani şey daha hiç tanışmıyoruz. Şey yani tamam senden haşlanmış olabilirim yani üffff ben senin hiç bir şeyini bilmiyorum. Ne iş yaparsın? Okuyor musun? Ne okuyorsun? Mesela nelerden hoşlanırsın? Kaç yaşındasın? Benim en çok neyimi seviyorsun? Beni nerden tanıyorsun? Bu fotoğraflardaki çocuk kim? Ben neden tanımıyorum? Ohh be döktüm içimi. "
Birden bir kahkaha koptuğunda ne olduğunu anlayamadım. Allah aşkına bu kadar konuşan ben miydim? Bir baktım Tolunay yere düşmüş karnını tutuyor. Ben tek kaşımı kaldırdım ve ona dik dik baktım. O da kendini toparladı. Ardından birden ciddileşti.
" Evet, çalışıyorum. Bir şirkette stajyerlik yapıyorum. İşletme okuyorum. Kitap okumaktan hoşlanırım ama hiç fırsatım olmuyor genelde. 23 yaşındayım ve evet senden büyüğüm ama bir yaş bir sorun olmaz değil mi? Senin en çok gözlerini sevdim, gözlerinin içindeki sevgiyi gördüm onu sevdim. En çok da o minicik ruhunu kalbini sevdim. Sen beni tanımasan da, ben senin hep bir adım arkandayım. Hala öyleyim. Hep bir adım arkandayım. Sakın unutma! BEN SENİN HER FİKRİNİ, HER DÜŞÜNCENİN ARKASINDAYIM. Seni yetimhaneden tanıyorum. Biz aynı yetimhanedeydik, sen hep üzgün ve dargın gezen çocuktun. Ben seni hep izlerdim. Bir gün seni yetimhanenin arkasındaki kullanılmayan tek kapıdan atlarken gördüm. Koştum ve bir baktım bir tepeye gelmişiz. Her zaman ki gibi çok güzeldin. Yine ağlıyordun, sanki bir omuz arıyordun. Yanına oturdum. Biraz sohbet ettik. Sen ağladın, ben dinledim. Ben ağladım, sen dinledin. İşte o zaman bu zamandır hep bana dert ortağı olmuştun. Sonra bir gün beni sadece erkeklerin olduğu bir yurda götürdüler ama ben hep kaçtım yurda geldim. Seni izledim. Bir gün bir işe başladım ve ilk maaşımla bir fotoğraf makinesi aldım. Senin fotoğraflarını çekmeye başladım. Bir gün seni ziyaret ettiğimde de bu fotoğrafı çekilmiştik." deyip benim baktığım beraber çekindiğimiz fotoğrafı gösterdi. Gerçekten hatırlıyordum.'Can dostum gitti' diye ne kadar çok ağladığımı hala hatırlıyorum. Bu fotoğrafı bile hatırlıyorum.
"Sonra sen beni unuttun. Ben de seni dışarıdan izlemeye karar verdim ve haberin olmadan fotoğraflaronı çektim. Seni takip ettim ve işte bu. "
Kocaman bir nefes çekti içine.
" Peki başka ne bilmek istersin ya da  e yapmamı istersin  benimle evlenebilmen için? "
" Immm bir düşüneyim. Ben elektrik alamadım. Üzgünüm."
"Ama hani hoşlanmıştın. Tamam peki bu işlerle kafanı yorduğum için özür dilerim. Hadi gel karnımızı doyuralım sonra eve gideriz. "
" Sen gerçekten inandın  mı? Ben tabi ki de seni seviyorum. Ve EVET seninle evlenirim. "
" Yes be, yes be. Hadi yürü hemen burdan gidiyoruz. "
" Bir dur ya hemen başladın sen de. 'Erkekler evlenince romantiklik belli bir zaman sonra gidiyor'derlerdi de inanmazdım. Ne belli süresi benimki şimdiden başladı. "
" sen ne dedin? Ne dedin?' Benimki' mi? Sen şimdi benimsin  ben de seninim değil mi? Birbirimize aitiz. Bu müthiş bir his. "
——————————————————
Okuraşklarım bekki çok bekletiyor olabilirim sizi. Tamam tamam gerçekten çok bekletiyorum ama benim de bazı sorunlarım var. En başta da ben 8. Sınıf öğrencisiyim. Yani anlayacağınız lise bakıyorum ve her gün biri arayıp 'Sınavdan kaç puan aldın? ' demekten bıkmadı ama ben açıklamaktan bıktım. Belirli sebeplerim daha var. Siz bunları kafaya takmayın. Size bir şey daha diyeceğim. LÜTFEN HERKESE İNANMAYIN! HERKESE GÜVENMEYİN! HAYATIN TADINI ÇIKARTIN! BU HAYATTA KİMSE SİZE ENGEL OLMASIN! MORALİMİZİ BOZMASIN!SİZ HER ŞEYİ YAPABİLİRSİNİZ! ŞİMDİYE KADAR HERŞEYİ YAPTIK ŞİMDİ NEDEN YAPAMAYALIM Kİ! SADECE KIZ OLMAMIZ Mİ BUNA ENGEL YOKSA BİZİ ENGELLEMEK İÇİN BAHANE Mİ BULAMIYORSUNUZ? BİZ NEDEN HİÇBİR ŞEY YAPAMIYORKEN ERKEKLER HER ŞEYİ YAPABİLİYOR! LÜTFEN KENDİNİZİ KORUYUN! KOLLAYIN! BİZİM GÜCÜMÜZ HER İŞE YETER! KENDİNİZİ EZDİRMEYİN! Hoşça kalın, sakın unutmayın anlattıklarımı! Bu arada en sevdiğim arkadaşlarımdan birine teşekkür ithafı yapmak istiyorum.
2SMSH_JYP teşekkürler.