Concubine

75) het einde... of het begin???

Yan Tao zette zijn verstand op nul en op automatische piloot vervulde hij deze persoonlijke taak. Hij vertrok naar de keizer.

Of hij welkom was of niet kon hem helemaal niets meer maken.

Hij liep naar de keizerlijke vertrekken. De kroning was nog niet gebeurd. Li Si had zijn werk echter gedaan. Niemand kon vermijden dat Hu Hai de troon zou bestijgen.

Hu Hai keek verbaasd op bij het zien van zijn verwilderde, voormalige leraar.

"Yan Tao."
"Waar is Li Yu?"
"Niet meer in deze wereld. Mijn eerwaarde vader had bevolen. Elke kinderloze concubine moest met hem mee het graf in..."
"Maar..."
"Dat verwachtte ik. Mijn eerwaarde moeder is lid van de keizerlijke familie. En ze was mijn vaders meest geliefde concubine. Ze is mee met hem. Om hem eeuwig te vergezellen in zijn volgende leven."

Yan Tao was gedegouteerd.
"Dat is monsterlijk!" riep hij.
Hu Hai leunde nonchalant achteruit in zijn ligzetel.
"Monsterlijk misschien, maar wel de waarheid."

"Voel je dan echt geen pijn" vroeg Yan Tao, "geen pijn voor het verlies van je bloedeigen moeder?"
"Het doet pijn. Maar ik voel me ook bevrijd."

"Je bent een monster Hu Hai."
"Ik verkies liever de naam Qin Er Shi HuangDi. De tweede soevereine Qin keizer. En misschien ben ik wel een monster. Maar ik zal wel succesvol zijn."

Yan Tao kon het niet meer aanhoren.

"Betekend dit alles dan niets? Had je niets kunnen of willen doen om je moeder te helpen? Hoe kon je?"

"En erop blijven kijken hoe jij haar telkens troost, verleid? Besmet bijna! Dacht je echt dat ik het niet door zou hebben? Familie van elkaar. Vast wel."

"Je brengt schande over je familie. Je vader, je oude opa in LanMeng, je moeder. En zelfs over mij. Ik heb je zo veel geleerd!"

"Ik ben je dankbaar. Soort van. Leren schrijven is me bijzonder nuttig. Fu Su is geen keizer geworden door het handige toedoen van het schrift."

"Ik vervloek je Hu Hai. Je zal niet succesvol zijn. Zonder de steun van degenen die je op weg geholpen hebben ben je niets. Niets zal het verval van Qin kunnen tegen houden. De boeren...!"

"De boeren hebben niets te zeggen! Elke tegenstand zal ik tegenhouden!"

Yan Tao kon het niet meer aan. Hij brak nu helemaal.
"Als je me dankbaar bent. Laat me dan naar Li Yu toegaan."

Hu Hai bedacht zich dat hij Yan Tao eigenlijk nodig heeft. En geen beetje. Li Si heeft een hoge leeftijd bereikt. Die zou het ook niet eeuwig meer trekken.

"Nee je mag n..."

Dai Yu onderbrak onverwachts.

"Majesteit. Als u mij toestaat. Ik breng hem naar Li Yu. Niets zal u tot last zijn."

Yan Tao kreeg even hoop. Hij was al langer op de knieën gezakt maar nu smeekte hij.

Nog voor Hu Hai iets kon zeggen leidde Dai Yu hem mee. De toekomstige keizer was te verbaasd om te reageren. Dai Yu scheen er toch al een tijdje te staan.

"Niets zeggen en goed luisteren."

Ze nam hem mee naar een kamer met een bed in.
"Ik zal je wijn brengen. Denk goed aan Li en trek je niet aan wat de toekomstige keizer zei. Ik keurde jullie relatie af, maar ik weet dat je Li nooit hebt aangeraakt."

Yan Tao kreeg de beker wijn. Hij hield haar kralenketting en haarpin dicht bij zich.

"Wat doet het?"
"Geen vragen stellen Yan Tao. Dat maakt het enkel moeilijker."

Yan Tao ging op het bed liggen en stoorde zich niet aan zijn hinderende kleding. Hij hield de haarpin stevig vast in de ene hand terwijl hij in de andere de beker hield.

Hij gaf Dai Yu een dankbare maar wrange glimlach met tranen in de ogen. Hij dronk de beker in één slok leeg. Het brandde een beetje. Hij werd draaierig van de wijn. Dai ondersteunde hem terwijl hij zachtjes inzakte in het bed.

Ze liet hem even zijn. Terwijl Yan Tao zachtjes zijn ogen sloot en indommelde. Toen ze zeker wist dat hij niet meer bewoog nam ze een deken.

Hij glimlachte. Ze wachtte even. Yan Tao was bij Li aangekomen. Ze zag het aan alles. De vredige glimlach, de laatste traan op zijn wang.

Ze bleef naar de sereniteit voor haar kijken alvorens ze een deken nam en over Yan Tao legde.

Ze klopte drie keer op de deur en vervolgens kwamen er mensen binnen.

"LanMeng provincie, de eerbiedwaardige Ling Familie. Vertel ze dat hij in zijn slaap gestorven is en dat hij nu samen bij zijn grote liefde is. Noem mijn naam enkel aan de familie."

De mannen legden Yan Tao op een draagberrie. Dai Yu volgde tot op de gang en keek hen na.

Ze voelde zich misselijk. Was er nu net een tijdperk gedaan?

Of moest het allemaal nog beginnen... ?