Κεφάλαιο 5ο😚

20 4 2
                                    

Ξαφνικά ανοίγει η πρώτα και μπαίνει μέσα ο νοσοκόμος.

《Συγνώμη κυρίες μου αλλά πρέπει να βγείτε έξω τωρα γιατί τώρα πρέπει να τον αφήσουμε ήσυχο να χαλαρώσει. 》

《Γιατρέ θα γίνει καλα;》

《Δεν ξέρω μικρή μου  είναι σε κρίσιμη κατάσταση αλλά έχει σταθεροποιηθει.》

《Σας παρακαλώ κάντε ότι μπορειται για να γίνει καλά. 》

《Θα κάνουμε ότι μπορούμε και για τους δύο. 》

《Ποιους δυο;》

《Το άλλο το παιδί που έπεσε πάνω σας  βρίσκεται σε ακόμα ποιο κρίσιμη κατάσταση και είναι στην εντατική. 》

《Πώς το λενε; πόσο χρονών ειναι;》

《Ονομάζεται Νίκος....... και είναι 23 χρονών. 》

Ωχχχ!  Δεν άκουσα καλά ο Νίκος είναι στην εντατική τόσο πολύ χτύπησε; μου έρχεται να βάλω τα κλάματα αλλά γιατί να τα βάλω έτσι και αλλιώς ο Νίκος δεν είναι τπτ για εμένα μπορεί αυτός να έχει δείξει κάτι ότι με θέλει αλλά τι  κάθομαι και λέω αφού αυτός αλλάζει τις κοπέλες κάθε μέρα. Αλλά δεν ξέρω τώρα τελευταία από τότε που μου ειπε όλα αυτά άρχισα να τον σκέφτομαι συνέχεια δεν τον έχω βγάλει από το μυαλό μου. Αλλά πρέπει να πάω να τον δω αμέσως και ΕΛΕΝΗ σταματά επιτέλους να σκέφτεσαι τον Νίκο εσύ μόνο τον Σταύρο θέλεις και κανέναν άλλον.

《Γιατρέ μπορώ να πάω να δω για λίγο τον Νικο;》

《Τον ξέρετε;》

《Ναι είναι ένας φίλος μου. 》

《Συγνώμη γλυκιά μου αλλά αυτό δεν γίνεται. Μόλις βγει από την εντατική θα σε ειδοποιήσω. Πάντως να ξέρεις ότι δεν θα είναι και πολύ σύντομο.  Μπορείς τώρα γλυκιά μου να με ακολουθησεις και να πάμε στο δωμάτιο σου να ξεκουραστεις;》

《Ναι γλυκιά μου έλα να πάμε στο δωμάτιο και μόλις πάρεις εξητηριο θα μπορείς να μείνεις στο πλευρό του Σταυρού όσο θέλεις απλός τώρα κάνε μου την χάρη να έρθεις στο δωμάτιο μαζί μου και να ξεκουραστείς. 》 μου είπε η μαμά μου και εγώ τους υπακουσα και σηκώθηκα να πάω στο δωμάτιο μου.

《Λοιπόν γλυκιά μου για πες μου τώρα από που ξέρεις αυτο το παιδί που σας χτύπησε. Και την αλήθεια θέλω σε είδα πως κοιτούσες σαν χάνος τον γιατρό όταν σου είπε ότι είναι στην εντατική. 》 είπε η μαμά μου με ένα πονηρό χαμόγελο αφού πήγα στον δωμάτιο του νοσοκομείου. Προσπαθούσε να με κάνει να χαμογελάω και τα κατάφερε.

《Τον γνώρισα μια μέρα καθώς πήγαινα προς την Σοφία.  Αν και δεν τον γνώρισα με τον καλύτερο τρόπο μετά από λίγο μου τράβηξε την προσοχή μου.》κοκκινησα από ντροπή που παίζει να ήταν η πρώτη φορά που ντραπηκα να λέω κάτι στην μαμά μου και από αυτό κατάλαβα ότι είχα πάθει χοντρό κόλλημα με αυτόν. Αλλά όχι ΕΛΕΝΗ  εσύ θέλεις τον Σταύρο είπα στον εαυτό μου περισσότερο για να τον μαλώσω.

《Ωωωω γλυκιά μου! Κάποια της αρέσει κάποιος πολύ 》 είπε και με κοίταξε με ένα πονηρό ύφος.

《Έλα ρε μαμά τώρα σταματά.》είπα εγώ γελώντας.

《Στην Σόφια έχεις μιλησει; ίσως θα μπορούσε να σε βοηθήσει άμα γίνει καλα να τα βρειτε;》

《Μαμά δεν πρόκειται να το πω στην Σόφια και ούτε να κάνω κάτι μαζί του.》

《Μα γιατί γλυκιά μου;》

Δεν πρόλαβα να της απαντήσω βασικά με έσωσε ο γιατρός γιατί θα έπρεπε να της πω τα πάντα και δεν ήθελα. Με το που μπαίνει ο γιατρός αρχίζει να μιλάει με ανέκφραστο βλέμμα και να λέει

《Συγνώμη για την ενόχληση απλός ήθελα να σας πω ότι ........ ότι ο κύριος Νίκος...........》

Γειά σας ανέβασα ουσιαστικά μικρό κεφάλαιο αλλά ελπίζω να σας αρεσει δεν έχει και κάτι το ιδιαίτερο αλλά θα δούμε τι θα γίνει μετά

Τι άραγε έγινε με τον Νίκο;

Λοιπόν τα λέμε στο επόμενο κεφαλαιο

Φιλακια😘😘😘😘😘😍   

The couple Where stories live. Discover now