Magiczne poezje

Skrzynia

Drewniana skrzynia w kącie pokoju,
Skazana na życie w ciszy i znoju,
Lat jej przybyło, świetność minęła,
Farba na deskach prawie zniknęła,
Wyblakła, przyćmiona i zostawiona,
Stara skrzynia bez cienia nadziei,
Zamknięta w swym smutku gęstej brei,
A jej zawartość mówi więcej niż słowa,
Stare papiery w środku chowa,
Może to skarby, a może śmieci,
Lecz teraz ich wartość napewno uleci,
Przez tyle spędzonych na strychu stuleci,
A na tym strychu pajęczyny ściany,
Kluczyk od skrzyni leży złamany,
Dziś nikt już tej skrzyni nie otworzy,
Bo wbito w jej serce tysiąc bolesnych noży.