1.BÖLÜM
28 MART 1997-- KARACA AHMET MEZARLIĞI
--- KAN----
Bulut kardeşleri ile birlikte yeni bilinmeze doğru yol alırken kafasında hep anne ve babasının kafası kesilmiş cansız bedenleri dönüp duruyordu........
2 GÜN ÖNCE......
" çocuklar hadi! biraz çabuk olun, geç kalıyoruz" diye seslendi Gürkan bey oğullarına. Uzun zamandır ilk defa ailesine vakit ayırmaya karar vermişti. İşlerinin yoğunluğu ve parasına para katma derdi sevgili karısı ve çocuklarından uzaklaştırmıştı onu. Hem kendisinin hemde ailesinn nefes almaya ihtiyacı vardı. Yorulmuştu artık... çok yorulmuştu. Güç savaşları hem bedenini hem ruhunu tüketmeye başlamıştı. Son yaşana olaylar iyice tuzu biberi olmuştu herşeyin. Son zamanlarda devamlı ölüm tehditleri alıyordu. Verdiği kararın arkasında durmak bu tehtitleri bitirmek yerine daha da artırmıştı. ve bu durum fena halde canını sıkıyordu. Bir süre herşeyden uzaklaşmak istemişti. Ailesinin sıcaklığına ve yaşam enerjilerine ihtiyacı vardı. Saf ve kirletilmemiş sevgilerine ihtiyacı vardı. Gürkan Demir 4 ü erkek 1 kız 5 çocuk sahibiydi. Sevgili karısı güzeller güzeli melekle evlendikten iki sene sonra ilk çocukları Bulut dünyaya gelmişti. Her nekadar erkek çocuk soyunun devamlılığı için gerekli olsada Gürkan bey aslında kız çocuğu hayranıydı. Ve karısı hamileyken kaç kere allaha kız çocukları olsun diye yalvardığını hatırlamıyordu. Her ne kadar allahın işine karışılmasa da bu kadar ettiği duaya kayıtsız kalamayacağını sanıp daha doğmamış çocuğun bütün herşeyini pembe almıştı.....
Ama gelin görünki allah Gürkan beyin beklentilerinin aksine onlara aslan gibi bir erkek evlat vermişti. Ama Gürkan beyin aklında hep " acaba dua ederken kalbimi mi ikiledim? " sorusu vardı. çok istemişti bir kız çocuğu. Karısı gibi tıpkı melek gibi sarışın, mavi gözlü, elma yanaklı, kiraz dudaklı beyaz kadife gibi teni olan bir kız çocuğu. Oğlu olduğunu öğrendiğinde her ne kadar saklamaya çalışsada güzeller güzeli karısı onun hayalkırıklığını anlamıştı.
" üzülme sevgilim! inşallah ikinci kız olur. hem bak oğlumuz aslan gibi. tıpkı sana benziyor." demişti. Evet oğulları aslan gibiydi ve geceleri öyle bir kükrüyordu ki sabahlara kadar onları uyutmuyordu.
Güzel karısı 2. çocuğa hamile kalınca Bulut daha 2 yaşındaydı. ve yine gürkan beyi bir heyecandır sarmıştı. Bu sefer kesin kız olacaktı. Ama ikinci hatta üçüncü ve dördüncü çocukta oğlan olunca Gürkan bey artık umut etmekten vaz geçmişti. Artık çocuk yapmayacağına dair kendi kendisine söz vermişti. Çevresi oyuncak araba ve oyuncak tabancayla oynayan sürekli hır gür çıkaran, huzysuz çabuk öfkelenen, inatcı ve gururlu veletlerle dolmuştu. Oysaki ne çok istemişti bir kız çocuğunu. tıpkı annesine benzeyen. naif kibar,kırılgan. oyuncak bebeğiyle oynayıp uykusu gelince babasının kucağına kıvrılıp yatan bir kız çocuğu.
Gürkan bey bunları düşünürken, güzel karısı Melek yanına yanaşıp kucağına oturmuş. yanağına tüy kadar hafif bir öpücük kondurup " hamileyim" demişti.
