Silent Kiss | Min Yoongi

*•4•*-"Love Me Even If I Am Worthless"

-Neden piyanoyu Evil ve Angel'ın odasına taşıdın Yoongi?

İlk gün tanıştığım müdürün kravatı bu gün biraz gevşekti,en az karşımdaki koltukta tedirginlikten son derece uzak halde oturan Min Yoongi kadar gevşek.

Elbette tüm hastaların dilindeki bir bela bana bulaştığında sessiz kalmayacaktım.

Eski okul yöntemler kulağa klişe gelse de işe yarardı.

Müdüre ispiyonlamak.

Yoongi sandalyenin iki yanına yerleştirdiği kollarını öne alıp göğsünde birleştirdi.

-Çünkü onu sevdiğini söylemişti.

-Bu doğru değil.

Karşıt görüşüm odada dolanan gözlerini direkt olarak gözlerimle buluşturdu.

Neler oluyor Yoongi?

Yoksa belaya dönüşen ben miyim?

-Duyduğumda oldukça şaşırdım.Kimsenin dokunmasına müsaade etmediğin piyanoyu bir başkasına,sırf sevdi diye vermen-

-Evilian bir başkası değil.

Müdürü bölen cümlesi beni güldürmüştü.

Gülmemi umursamadan devam etti.

-Bunu çoktan anlamış olmalıydınız.

Derince nefeslenen müdür ayağa kalktı.

-Kimseye yeniden zarar vermene göz yumamam.Evil'dan olabildiğince uzak duracaksın.Anladın mı?

Şimdi gülen Yoongi'ydi.Hafif sırıtışı gözlerinin kenarlarında birleşen üç çizgiyi belirgin kılmıştı,karaktersiz birine göre sıcakkanlı gülümsüyordu.

Hiddetle ayağa kalktığında müdür gerilemek zorunda kaldı.

Ortamızdaki sehpaya bir tekme savurmuştu.

-Siktiğimin uyduruk duyguları sadece size özel sanıyorsunuz.

Ani tavrı karşısında donup kalmış,oturduğum yerden hareket edememiştim.

-Artık bana etrafı yıkıp döken bir buldozermişim gibi davranmayı keseceksiniz.

Buldozer.

Söylediklerinin bana son derece mantıklı gelmesi garip miydi?

Kapıyı çarpmadan önce arkasını döndü.

-Buldozerler aşık olmaz.

                      ***

-Hala ısınamadım şu şeye.

Angel ojeli tırnaklarına üflerken piyanoyu işaret etti.

Dediğini duymuştum fakat karşılık vermeye gerek duymadan camın ardındaki ormanı izlemeye devam ettim.

-Eee,bu gece hakkında ne düşünüyorsun?

-Bu gece ne olacakmış?

Gözlerini devirip dikkatimi çekebilmek için önüme kadar geldi.