Lonely || 2Won

deux

Hoseok tembel adımlarla mutfağa girdiğinde kahvaltı hazırlayan sevgilisini görüp gülümseyerek hızla yanına adımladı.

"Günaydın." Arkasından sarılıp başını boynuna gömdü ve yüzyıl geçse de asla bıkmayacağı kokusunu içine çekti. Hyungwon birkaç saniyeliğine korkup elindeki bıçağı düşürür gibi oldu fakat Hoseok anında müdahale edip elinden sımsıkı tuttu.
"Dikkatli olmalısın."
"Dikkatliyim zaten ben." Hyungwon homurdanıp işine geri dönmeye çalıştı ama Hoseok ona inat eder gibi dikkatini dağıtmaya devam ediyordu. Dolaba yönelip tavaları alacağı sırada önüne geçip gitmesini engelledi.
"Çekil şuradan." hafifçe ittirince Hoseok biraz sersemledi fakat belli etmeyip tekrar geçmesini engelledi.
"Hoseok...Çekil önümden." Hyungwon sağa kayınca Hoseok tekrar önüne geçip dudağına masum bir öpücük kondurmuştu. Hyungwon belli etmediğini sanarak gülümsediğinde, Hoseok Hyungwon'un utanışına bakıp gülümsedi.
İtip kakışmalarla geçirdikleri bir saat sonunda nihayet kahvaltı masasına oturduklarında Hyungwon bir şey söylemek ister gibi kıvranmaya başladı. En sonunda dayanamayıp pat diye sorduğunda Wonho bir an yediği tüm yiyeceklerin midesinden geri çıkacağını hissetti.

"Dün gece...neredeydin?"

Bir kaç öksürük sonrasında Hoseok cevapladı. "Sadece işim vardı."

"Sadece iş?"

"Evet.. bir arkadaşım hastalanmış ve beni yanına çağırdı."

"Neden seni çağırıyor ki?" Hyungwon kıskançlıkla söylendi.

"İlk aklına ben gelmişim işte, Hyungwon cidden şimdi kıskançlık mı yapacaksın?!" Hoseok sonlara doğru sesini yükselterek masadan aniden kalkınca sıcak çay Hyungwon'un üstüne dökülmüştü. Fakat gözyaşları çaydan daha hızlı akmaya çoktan hazırdı.

"H-hayır sadece m-merak etti.." Cümlesinin devamını getiremeden Hyungwon nedenini bilmediği büyük bir ağlama krizine girdi, Hoseoksa dolu gözlerini ve suçluluk duygusunu saklamaya çalışarak hızlıca mutfaktan çıktı. Sevgilisini masada bir başına ağlarken bıraktığı için şimdiden pişman hissediyordu fakat asıl pişmanlığı kuşkusuz her gün Hyungwon'un bu tarz sorularına karşı söylediği yalanlardı.