Charm Me with Your Heart (published by PHR)

Chapter 8

NAGPAPALIT-PALIT ang tingin ni Enzo sa dalawang lalaki na nasa harapan niya. Gian looked calm and Lester looked calmer. Naiwan silang tatlo sa may sala. Si Myeisha at ang dalawang ate nito ay kinakausap ang mga tito nito. It seems that something is wrong.

Mula sa pagpasok niya kanina sa pinto ng bahay ng Tito ni Myeisha ay para siyang sinakluban ng langit at lupa. Ang mga tingin ng mga nakatatandang lalaki ay parang tingin ng mga pulis sa kriminal. Hell he felt like he's done the worst crime in the world.

"Can somebody please tell me what's going on?" aniya.

Ang dalawang lalaki naman ay humarap sa kanya. Sa pagkakatingin niya ay parang maaliwalas ang tngin ng mga ito. Does that mean he's safe?

"This is what you call dejavu, mah men," ani Lester.

"Definitely dejavu," sang-ayon naman ni Gian.

Kumunot ang noo niya. "Would you mind elaborating?"

Nagkatinginan ang dalawang lalaki na tila ba ang mga mga mata ng mga ito ang nag-uusap. He was getting pissed because he felt out of place. Hindi lang sa dalawang lalaki kundi sa lahat ng tao roon. Ang mga staff kasi ng Finesse at agad na pinaalis ng Tito ng mga ito at pinagbakasyon sa ibang lugar. Which left the six of them there.

"Sigurado akong kung ano ang nararamdaman mo ngayon ay naramdaman na namin ni Lester noon. The curiosity, a little fear but heck still fully confident." Si Gian.

"I still don't understang what you're implying."

Ngumiti si Gian sa kanya. "Four years ago, I fell inlove with Minchi," simula ni Gian. "Ipinatawag kami ng Tito niya dito sa Batangas. I became a servant. Taga laba, taga luto, taga plantsa, taga linis, lahat. I was ordered to do other stuffs. Like buy strawberries all the way to Baguio and back in just a couple of hours. Bukod d'on, I was insulted and banged. After that, I married her."

"Two years back, Mishka captured my heart. Tulad ni Gian, pinapunta kami rito sa Batangas. Tumulong ako sa pag-araro sa bukid, mamalengke, maghakot ng kahoy at mag-alaga ng mga mga pamangkin nila. It wasn't easy. But it was worth it. Because I gained everybody's trust," ani naman ni Lester.

"Meaning?" aniya.

"Ikaw naman ngayon, Enzo," ani Gian. "Hindi namin alam kung ano ang ipapagawa sa'yo. But you'll be fine. Just be yourself. Don't pretend."

"Bakit ba nila ginagawa iyon?"

"It's a family tradition." Si Lester. "Lahat silang magpipinsan, dumaan sa gan'on ang mga napangasawa nila. Even the women. Pero siyemrpre hindi mabigat na trabaho. But we undergo equal emotional doubts."

"Dapat na ba akong kabahan?"

Ngumisi ang dalawang lalaki. "You won't if you're sure you love Myeisha." Si Lester.

"Of course I love Myeisha. Sigurado na ako r'on. The problem is, what if I don't pass their standards?"

Inkabayan siya ni Gian. "Katulad ng sinabi namin, kung sigurado kang mahal mo si Myeisha, wala kang dapat na problemahin. Iyon lang naman ang purpose nila. To test if we love their neices."

"Ano ang mangyayari?"

Kumibit-balikat si Lester. "Only God knows. Pero maghanda ka lang. You'll face one challeng with each uncle. Hindi naman gaanong mahirap pero parang paglalaruan ka lang nila. And it's awfully tiring."

Tumahimik lang siya dahil hindi niya alam ang isasagot.

"At isang paalala lang, Enzo. There is always this one tough challenge. And knowing your past, mukhang doon ka mahihirapan," dagdag ni Gian na ngumisi.