No Solution☠

Κεφάλαιο 3ο

Βασικά το μόνο που παρατήρησα ήταν κάτι σκάλες...και πολλά παιδιά από αλλα group να τις ανεβαίνουν...

Ήμουν σε μια φάση στην οποία ήθελα να πάω να δώσω ώστε να τελειώνω μια και καλή μ'αυτό το πράγμα που μου διδάσκουν 7 χρόνια και από την άλλη ήθελα τόσο πολύ να γυρίσω σπίτι μου και να ξεχάσω τα πάντα...

Άρχισα να ανεβαίνω με τα χίλια ζόρια τις σκάλες...αφού έφτασα στον 6ο όροφο και στον οποίο υπήρχε μια μεγάλη πόρτα που οδηγούσε στην αίθουσα εκδηλώσεων...σταμάτησα...πιάστηκα από το χερούλι της σκάλας στην άκρη και προσπαθούσα να κρατηθώ να μην κάνω εμετό,η κοιλιά μου πονούσε αφόρητα πολύ απο το άγχος που άρχισα σιγά σιγα να δακρύζω από τον πόνο...μεσα σε κλάσματα δευτερολέπτου τα πάντα σκοτείνιασαν γύρω μου το μόνο που θυμάμαι ήταν δύο παρατηρητές πάνω από το κεφάλι μου να προσπαθούν να με κάνουν να συνέλθω...

Αφού στηρίχτηκα και πάλι στα πόδια μου και παρατήρησα το τοπίο γυρω μου κατάλαβα πως τίποτα δεν ήταν όνειρο...μου έδωσαν τοτε να πιω ένα ποτήρι κρύο νερό...

Αμέσως χωρίς να το σκεφτώ πήγα στην αίθουσα όπου εκεί θα ανακοίνωναν την θέση στην οποία θα καθόμουν...

Ο χώρος ήταν οικείος και σε έκανε να νιώθεις πως δεν χρειαζόταν να αγχώνεσαι για τίποτα...

Ας αφήσουμε τα πολλά λόγια γιατί μετά από όλο το συμβάν δεν είχα όρεξη για τίποτα...ουτε καν να γράψω...οχι πως πριν είχα αλλά τελος πάντων...

"Maddie Skye στον αριθμό 480..."είπε μια παρατηρητής και τότε μια άλλη με καθοδήγησε....

Έκατσα καθώς με είπαν να περιμένω ώστε να τακτοποιηθούν όλα τα παιδιά στα θρανία τους...

Άραγε ο Shawn θα έρθει ή απλά με τρολλαρε?Και αν είναι ένας βλάκας που έχει κάνει ψεύτικο προφίλ?Πραγματικά δεν ξέρω φοβάμαι...Πάντως μέχρι στιγμής το όνομα του δεν έχει ακουστεί από τον παρατηρητή!

"Λοιπόν και αφού τώρα όλοι έχετε τακτοποιηθεί με τα θρανία σας,η κ.Miranda θα σας μοιράσει τα χαρτιά με τις ασκήσεις"είπε και μετά μας είπε τις οδηγείες για το writing και το listening!

"Έχετε ακριβώς 3 ώρες για όλα αυτά!Τις 2.30 για το GVR και την μισή για το listening!Όσοι τελειώσετε θα πάτε κάτω στην reception ώστε να μπείτε για την εξέταση του speaking"είπε μια άλλη συνεργάτης με καθαρό τόνο φωνής...

Είχαμε κάνει νεκρική σιγή και περιμέναμε τα άτομα που άργησαν για να έρθουν...

Και λοιπόν εκείνη την στιγμή σκάει ένας πολύ ωραίος τύπος μέσα στην αίθουσα...

Το τραγικό είναι από τόσα παιδιά που υπήρχαν εκεί μέσα αυτός "καταλάθος" πάνω μου σκόνταψε και έπεσε...

Μου ζήτησε συγνωμη αλλά εγώ από το άγχος που είχα του έκανα ένα απλό νόημα...αμέσως γύρισα το κεφάλι μου και τον είδα γυρισμένο από την άλλη μεριά διότι πήγαινε στο θρανίο του...

ΟΜΙΤΖΙ ήταν ο Shawn...μα και φυσικά ήταν αυτός...πως δεν τον κατάλαβα?Ήταν ευκαιρία να του μιλήσω....πω εύχομαι να μην με καταλαβε...

Άφησα όλο το ρεζίλι που πέρασα στην άκρη του εγκεφάλου μου αφού μια κοκκινομάλλα παρατηρητής μας είπε πως συμπληρώθηκαν οι θέσεις και πως ήμασταν έτοιμοι να αρχίσουμε...

Άρχισα να γράφω...η αλήθεια είναι πως ήταν εύκολο και πως δεν άξιζε ολο αυτο το άγχος...καθε τρεις και λίγο έριχνα μια κλέφτη ματια στον Shawn...

Αφού τελειωσα τα πάντα παρέδωσα την κόλλα με το γραπτό μου...τον Shawn εντωμεταξύ τον ειδα να αφήνει το γραπτό του πιο νωρίς από εμενα και να αναχωρεί από την αίθουσα...

Πήγα κάτω στην reception οπως μου είπαν και περιμενα να μπω στο δωματιο για το speaking...το πτυχίο μου ήταν τέτοιο που ολα τα παιδιά έμπαιναν ανα ζευγάρια...

Αχ ναι και εγώ η τυχερή μαντέψτε με ποιον ετυχα να ειμαι...ναι ναι με τον Shawn...πιο χάλια δεν γίνεται...τώρα πως θα μιλάω με ευφράδεια?θα κομπλαρω...

Μπήκαμε μετά από 15' στο δωμάτιο...κοιταχτήκαμε προφανώς και μου εκανε νόημα..τον χαιρέτησα...

Πάλι καλα που δεν κομπλαρα στις ερωτήσεις που με εκανε και απαντησα με άνεση...το ίδιο εκανε και ο Shawn...

Τελειώσαμε λοιπόν και αποχαιρετησαμε την κ.Sophie...

Βγήκαμε έξω και αποχαιρετηθηκαμε εγω και ο Shawn μεταξύ μας...δεν είπαμε ούτε λέξη παραπάνω...μονο ενα απλό αντίο...δεν πειράζει...

Η μαμα μου με περίμενε στο αμάξι...μπήκα μέσα και της αφηγήθηκα την όλη εμπειρία μου...
Ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες που έχω ζήσει έως τώρα...

Χάρηκε πολύ φυσικά για εμένα μολις της είπα ότι έγραψα καλά και ότι περίμενα τα αποτελέσματα με άριστο βαθμό...ήμουν σίγουρη ότι τα πήγα καλά...

Μετά απο 1.30 περίπου ώρα δρόμου φτάσαμε επιτέλους στο σπίτι μας...

Ήμασταν λιώμα από την κουραση γι αυτό και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο......

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Βρε βρε τι κάνετε?

ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΎΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!

Η εμπειρία της ήταν αρκετά καλη νομίζω...πειτε μου στα σχόλια τις γνώμες σας😍😍

Δεν Έχω να πω κάτι άλλο...οποτε...

Τα λεμε Στο επόμενο κεφάλαιο...φιλια πολλαααα😍😘