BD -7. BÖLÜM: YANLIŞ ANLAŞILMA

En başından başla
                                    

"Sen şaka mısın ya?" Ne otururuşumu bozdum, ne bakışımı. Gayet sert ve ciddi olmaya özen gösteriyordum.

"Çevremdekiler gayet ciddi olduğumu söyler" sağ eli ile gömleğinin yakasını kaldırdı ve kendisini beğenen tavrı ile önüne bakmaya devam etti.

"Çevrendekilerin pek doğruları söylemek konusunda güvenilir insanlar olduğunu söyleyemeyeceğim maalesef"

"Onu biliyoruz . Şekil A mesela" gözleri ile beni işaret ediyordu. Allah yarattı demeyecek kapının kenarında duran parfüm şişesini geçirecektim kafasına.

"Kişi kendinden bilirmiş işi. Sen daha 2 saat önce 'Aslışah ikimizde arkadaş olalım. Söz daha dikkatli olacağım. Vallahi bir daha yapmayacağım, çok pişmanım' demedin mi? Hiç bir şeye karışmayacaktın." Konuşmanın ilk başında keyifle gülen adam sonlara doğru iyice sinirlenmişti.

"Ben arkadaşımı korumak için sordum onları. Arkadaşlar birbirini korurlar"

"Bir dakika külahım şurada olacaktı"hayali olarak etrafı aradım.

"Bir de komik bir de komik"

"Bak son kez söylüyorum bir daha bana karışma"

Sözlerim pek umurunda değilmiş gibiydi ama üzerinde durmadım. Yeniden yola odaklandığında sinirden kuduruyordum.

Adama yaklaşıyorum kaçıyor, kaçıyorum yaklaşıyor. Selman' a göre ben onun gökyüzüne saldığı uçurtma gibi olabilirdim. İstediği zaman ipini çekeceğini, istemediği zaman da ipi bırakacağını düşünüyor da olabilirdi. Tek bilmediği ise ben bir uçurtma değil kanatları olan bir kuştum.

"5 dakika ya geliyorum" kısa süren yolculuğun ardından araba sağa yaklaştı ve durdu. İşlek bir caddede bekliyorduk. Selman arabadan indi ve ara sokağa girerek kayboldu. Arabanın içinde tek başıma olduğum için müzik dinlemek istedim ama bu isteğim çalan telefonum ile yarım kaldı.

"Efendim" Melike hanımın nihayet aklına gelmiş olacağım ki uzun süreden sonra aramıştı. Karşıdan gelen kıkırtı dolu sesleri bana ulaştığında bende gülümsedim.

"O nasıl karşılama Aslış?"

"Harmandalı müziği ile mi açsaydım telefonu Melike?" Verdiğim cevap ile kısa bir süre sessiz kaldı ve konuşmaya başladı.

"Yani ne bileyim daha sevecen bir karşılama olabilirdi"

"Hayin sen onu WhatsApp grubunda arkamdan dedikodu etmeden önce düşünecektin. Ayrıyetten daha yeni mi geldim aklına?" İstemsizce tek kaşım havaya kalkmıştı. Sanırsınız karşılıklı durmuş ve birbirimize meydan okuyorduk.

"Yeni demeyelim de vaktim olmadı diyelim"

"Tabi tabi canım."

"Neyse ben kavga etmeye aramadım gülüm seni."

"Söyle bakalım dinliyorum"

"Bu akşam bize gelsene kızlarla toplanıyoruz"

"Kim kim?"

"Bizim kızlar işte ya. Filiz, Cansu, Zehra, Sibel falan işte"

"Amaç ne peki?"

" Gelince anlatırım. 20 : 00 gibi bizde ol"

"Tamam"dedim ve telefonu kapattım. Daha fazla zorlamama izin vermemişti zaten. Yeniden radyoya uzandım ve arabanın içini dolduran müzikle etrafı izlemeye başladım. Kaldırımda koşturan insanlar, arabaları ile telaşla bir yerden diğer yere gidenler, telefonda kavga edenler, sevgilisi ile aşk tazeleyenler...

Arabanın camına vurulması ile kendime geldim ve şoför tarafına baktım. Bir polis memuru camı açmam için işaret ediyordu. Arabanın kapısını açtım ve dışarı çıktım.

AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ 1-2 (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin