"Then why you're here? Cutting maybe?" naparoll-eyes lang ako sa sinabi niya. Nambintang pa talaga, sabi na nga ba't pinariringgan niya ako kanina.
"FYI. I have my own reason, and it's our own teacher's idea kung bakit ako nasa labas because pinalayas niya ako-- i mean kami, and i bet she'll do the same thing to you, baka nga sabihin niya pa sayo na napaaga ka ata para sa second class mo, you know naman ganyan ang lines ng teachers sa mga late nilang students."
"Is that so?" I nodded, ang dali naman palang kausap nito. "Okay. Shall we go to the canteen?"
"You can go to the canteen. I shall go to the library because my friend is waiting." Napangiti siya ng kaunti pero nawala din ito agad. Tatanggihan ko muna ang canteen dahil hindi pa nagpipintig ang tenga ko na marinig ang salitang canteen.
"Tss silly. I said shall ws." Ginawa pa akong bingi nito, narinig ko naman at naiintindihan pero busog pa ako.
"Busog pa ako."
"My treat." Tatanggihan ko muna ang kamandag ng salitang libre.
"At ginawa mo pa talaga akong pulubi. Busog pa nga ako diba? Hindi ko naman tatanggihan ang alok mo kung hindi ako busog, at hinihintay din ako ng friend ko."
"Okay. Sasama nalang ako sayo sa library." sabi niya at nagsimula ng maglakad kata naglakad na din ako pero nauuna siya sa akin kaya nasa may likod niga ako.
"Kala ko bang pupunta ka ng canteen?"
"Hindi ka naman sasama kaya hindi na ako pupunta." Alalay ko ba siya? Ang sosyal naman niyang alalay.
"Busog pa nga kasi ako. Ikaw! Sa tingin ko ay gutom ka dahil canteen agad ang naisip mong puntahan."
"Busog ka kaya hindi na ako gutom." Isa ba siya sa worms sa tiyan ko?
"Ang nonsense mong kausap." Tsaka ko siya tinapatan sa paglalakad hindi naman siya sumagot kaya hindi nalang din ako nagsalita. Tahimik pero hindi awkward. Walang nagsalita hanggang sa makarating kami sa library. Nakita ko si Chaney na ngiti-ngiti pa rin habang nagbabasa.
"You said that your friend is waiting for you. Really? Is that a face of a friend waiting?" Patukoy niya sa ngiti at kilig sa mukha ni Chaney. Sus naman masama ba ang maghintay ng nakangiti?
"Chaney! May dala akong bisita." Umupo ako sa kanina kong inuupuan, sa harap ni Chaney at si Earl naman ay umupo sa tabi ko.
"Oh Earl ikaw pala. Pinalayas ka din ni Miss Dess?"
"No, i'm late and this girl told me not to attend my first class dahil papalayasin din daw ako just like the two of you. So, Miss Dess is the one she's talking about." Nakatingin at nakikinig lang ako sa kanila habang sila'y nag-uusap. Tumango si Chaney na parang isa lang iyong maliit na bagay.
"Nothing's new, right? Nakakapagtaka nga at nalipat siya sa senior department."
"Right. I forgot that junior hs and senior hs have different teachers." sinabi ni Earl na parang hindi niya iyon agad naisip.
"Mukhang sinusundan tayo ng sumpa ni Miss Dess." Napailing si Earl habang nakangisi at si Chaney naman ay nagpatuloy lang sa pagbabasa.
"I forgot na magkakilala pala kayo because he's Se--- Why?" tanong ko kay Chaney dahil tinignan niya akong ng masama.
"Don't act clueless Gift." Oh i forgot nga pala that she's trying to move on sa kahihiyang ginawa niya kanina. Tumawa lang ako at nagpeace sign.
"It's about Seb right?" singit ng lalakeng katabi ko.
"Shut up you two." Saway ni Chaney bago pa namin mapag-usapan iyon ng tuluyan. I act like zipping my mouth and do the same with Earl's mouth. Tumingin ako kay Earl at tumingin din siya sakin, then we both laugh kaya ang ending napagalitan kami ng librarian pero hindi naman kami pinaalis.
After 1 hour ay naisipan na naming umalis dahil baka malate kami sa next class, dumaan pa nga kami sa canteen dahil naguguton daw si Earl, pabebe pa kasi kanina halata namang gutom siya.
"Mga walang-hiya kayo, gagawa kayo ng eksena na may palayas-layas effect pa tapos pagbalik niyo ay may dala kayong isang Earl Clein Carter?" 'yan ang sumbat sa amin nina Aj at Xylein pag-upo namin.
"Kasalanan ba namin na nalate siya at nakasalubong siya ni Gift kaya sumama na din siya sa library?" sumbat ni Chaney sabag uminom ng bottled juice na libre ni Earl. Oo nagpalibre kami sa lalakeng iyon, inaya niya kami e, aba syempre dapat gastos niya.
"Nakasalubong mo siya Gift?" tumango ako sa tanong ni Xylein. "Ibang klase ka talaga." dagdag pa niya.
"Why? what's the issue e ano naman kung nakasalubong ko siya?"
"Nakabanggaan mo si Hans Dean Emerson nung una, ngayon naman ay nakasalubong mo si Earl Clein Carter." minsan talaga ay ginagawa ni Aj na isang problem solving ang mga bagay.
"Then? Hindi ba normal na makabanggaan mo ang isa o dalawang tao? Nasa iisang school lang naman tayo." Itong dalawa, dahil siguro sa sobrang kachismosa ay nagiging OA na din minsan.
"Sa tagal ko ng nag-aaral dito, ni minsan ay wala akong nakabanggaan at nakasalubong na isa sa apat na yan. Hay you really don't have any idea. Right? fyi Gift Helena. Ang sabi mo ay wala man lang sinabi si Hans nung nakabanggaan mo siya. Si Hans ayaw niya na mabanggaan ng ibang tao, kung makakabanggaan mo man siya, i'm sure na titiklop ka, dahil sa sobrang panghihiya sayo. Pero look at you, nothing happened right?" tumingin ako kay Xylein at tinaas baba niya ang kanyang kilay.
"Pero masama ang tingin niya, and isa pa sigurado naman na nakakasama niyo sila noon dahil kah Seb at Chaney." Pahabol ko pa.
"Yes that's given but i'm not satisfied." patango-tango naman si Xylein habang si Chaney ay nakikinig lamang. I don't get it, wala akong clue sa mga pinagsasabi niya, what kind of something is that?
"And one more thing. That Earl, i think that there's something too. Hoy Heli. I saw it, i mean we saw it. Me and Aj, we both saw it." Napataas naman ang kilay ko sa mga pinagsasabi ng dalawang chismosa.
"You saw what?" tanong ko.
"Yesterday, nung dumating si Earl. Akala mo di namin nakita yun? He stares at you, ikaw naman ay napatingin sa kanya. Ikaw napatingin lang pero siya nakatitig at kami naman ay nagmamasid." so napansin din pala nila iyon. Akala ko namalikmata lang ako, but because of this two, they proved na nakatingin nga siya sakin.
"What are you talking about guys? I'm a little bit out of place here." reklamo ni Chaney na kanina ay seryoso lang na nakikinig. She didn't know, buong akala ko ay hallucinatiom ko lang iyon, but he really stared at me, pero wala naman akong naramdaman na kakaiba nung tumingin din ako sakanya, it's very comfortable na kahit hindi ko naman siya kilala ay parang super comfortable ng eyes niya.
"Talagang ma-o-op ka. Beacuse you're too busy avoiding My love Sebastian's stare." inirapan lang ni Chaney yung dalawa. "But don't worry we'll tell you, ang let's find the answer together.
Because i know that there's something and i wanna know that something."
