Delusion

Chapter 7

Siguro yun din ang dahilan kung bakit gusto kong makuha si Eren. He's like a trophy, one that everyone wants to have. But I know deep inside that my feelings for him is different. I want to have him not just because I want fulfill my goal but because I want to fill this hollow feeling in my heart. I don't know. I can't even understand myself.

"Why are you here by the way?" napatingin ako kay Vincent na ngayon ay nakatingin na sa kanyang laptop.

I couldn't respond. Parang ayaw ko nang sabihin sakanya. He's my cousin yet I'm still shy especially when I want him to do something for me. Siguro dahil simula bata pa lang kami, lahat ng gusto ko o inuutos ko sakanya ay ginagawa niya. I've never done anything for him. Kaya noong nagkaroon ako ng chance na matulungan siya dati, ginawa ko na talaga.

Nang mapansin niyang hindi ko siya sinagot ay lumingon siya. "Bakit ka andito?" pag-uulit niya. Tumayo ako sa pagkakahiga at tumingin sakanya. He's still looking at me waiting for my response.

I heaved a sigh. "Hindi ba close kayo ni Eren?" dahan dahan kong sabi. He rose his eyebrows.

"Ewan" kibit balikat niyang sabi.

Kumuha ako ng pillow sa tabi at binato sakanya. Ang galing talagang sumagot!

"Dali na kasi!"

Malay ko ba. Pero nag-uusap kami. "Bakit?" tinatakpan niya ang kanyang ngisi sa pamamagitan ng kanyang kamay.

Tumingin ako sa paa ko bago tumingin muli sakanya. "Sinabi mo na bang may feelings ako para sa kanya?"

"Nope" aniya

Tumango ako ng dahan-dahan. "I need your help" I said.

Kumunot ang kanyang noo at walang sinabi. Pinagpatuloy ko ang pagsasalita "Please do something. Hindi ko alam kung anong gusto ko pero please do something." nagkatitigan kami. I sound so desperate but I don't care.

Pagkatapos ng ilang minuto ay tumango siya ng dahan-dahan habang seryosong nakatingin saakin. Hindi ko alam kung sa papaanong paraan niya ako matutulungan pero sana matulungan niya nga ako. I don't know what's in his head but l'm hoping that it'll work.

"Sinong nagbigay ng idea niyan sa'yo?" tumayo siya sakanyang kinauupuan at humiga sa tabi ko.

"Eunice"

He chuckled "That crazy girl" aniya

Tumingin ako sakanya at tinaasan sya ng kilay. Hindi ko mapigilang mapangiti. "What about her?"

Tinignan niya din ako at umiling. "She's giving you completely non-sensical ideas" he smirked.

I glared at him as I rolled my eyes "You're to harsh! Ayaw mo lang talaga sakanya kaya ka ganyan"

"Not really..." aniya at ngumisi.

"So it means you like her?" I gave him a mischievous smile.

Umiling lang siya saakin "Now we are talking about my lovelife?"

I laughed a little as I stared at his face. He's too secretive. "You can tell me everything, Vincent. Ang duga duga mo"

"Ano bang gusto mong malaman?" tanong niya

"Bakit ka nakipag suntukan non?" pinanliitan ko siya ng mata. Its been weeks yet the memories are still fresh in my mind.

"Tsk. It's not that important" aniya

"Kung hindi yun importante, edi sana hindi ka nakipagsuntukan" I said as a matter of fact.

"Basta!" aniya at ginulo ang buhok ko.