The Coolest Guy (ON GOING)

Chapter Twenty Three :)

"Great! Happy Birthday ulit!" binaba ko sa kalapit na table ang cake at tinungo ang switch ng ilaw. "And for my gift..."

"Tada!" Mas lalong lumawak yung ngiti nya nung makita nya ang regalo ko. Dahil konting oras lang ang naging time ko, iyon na lang ang niregalo ko since wala naman syang kopya nun. It was a black and white four picture collage of us covered with a clear glass. Sinakop nun halos ang buong wall ng kwarto nya. Di sya makapaniwalang napatingin sakin.

"Wow." was the only word he managed to say. Nilapitan nya yung wall nya keeping a distance that will make sure na makikita nya ang kabuuan nung picture.

"Ito yung picture natin nung araw na naging tayo right?" he asked. Lumapit ako sa kanya at yumakap sa waist nya. Inakbayan naman nya ako at hinalikan sa ulo.

"Yep. It's my favorite picture of us." sagot ko habang nakatingin din sa pictures na iyon.

"It's my favorite too. But, san mo nakuha yun?" tinuro nya yung picture sa kanan sa baba. Tiningnan nya ako at tiningnan ko din naman sya. "Kinuhanan tayo ni Dad." simple kong sagot.

"Well, I'm glad Tito is a big fan of us." natatawa nyang sabi.

"Hey, before anything else, I want to say sorry." bahagyang napakunot ang noo nya sa sinabi ko. "I completely forgot...no...hindi ko alam na birthday mo. Honestly. Hindi talaga. Six pm na ng malaman ko kay Ivan na birthday mo pala. So lahat ng plan ko was a rush. Wala talaga akong maisip na iregalo. Sabi nga sa kanta ni Daniel Padilla, Nasa 'yo na lang lahat. So, ganito lang ang naisip ko na kind ng regalo. I know its lame..."

"Hey, wag mong lang-in yung ginawa mo. I love it okay? Its the best gift. Kahit nga wala ka ng regalo okay lang. I got you. What more can I asked for right?" I am soooo happy. Have you ever felt it too? Yung pakiramdam na nasa cloudnine ka? Yung mga oras na gusto mo na lang itigil para di ka na umalis dun? Yung bawat cells sa katawan mo ay sabay sabay na sumasayaw ay nakikisaya sa galak na nararamdaman mo. Ghad. If theres any word happier that happy, yun na ata ang salitang pwedeng mag describe sa nararamdaman ko. It's beyond perfect.

"Galing mo rin humirit eh ano?" sabi ko sa kanya. "But seriously, sorry talaga. Hindi ko alam na birthday mo." he turned at hinawakan nya ang magkabilang balikat ko.

"Listen well baby. Kahit na makalimutan mo ang birthday ko, kahit na monthsary natin or even anniversary! Okay lang sakin yun. Kalimutan mo na lahat. Wag lang yung fact na mahal kita." natawa naman ako sa sinabi nya.

"You really know how to throw words ano? Para kang lit major." comment ko naman sa sinabi nya. Pasalamat pa nga ako at may lumabas na mga salita sa bibig ko eh. Kulang na lang eh mapaupo ako sa pangangatog ng tuhod ko dahil sa sobrang kilig sa gwapo kong boyfriend.

"Nope. Hindi ako parang lit major." iling nya.

"Eh ano?"

"Para ko sayo." ngumisi pa sya after sabihin yun. Oh how cute!

"Tangina. Para kang nakahithit." hinila na lang nya ako papalapit sa kanya at niyakap ng mahigpit.