Loving Mr.Arrogant

CHAPTER 18: Unexpected💗

Swear!Gusto kong sipain na lang ang bestfriend ko na 'to.

"Gah!Cut it out,Bestie!Nakakahiya na oh" I said pointing the people around us " Fine!Tumayo ka na jan.Geez!Baka akalain nila ansama kong bestfriend " I rolled my eyes.

Tumayo naman ito at nagtatalon sa tuwa.
Grabe daig pa nya ang nanalo sa lotto tsk!

Malapit na kami sa gymnasium ng school namin.Madadaanan kasi namin ito bago kami makarating ng Dep.

Mula dito sa hallway ay tanaw namin ang kumpulan ng tao roon.
Ano kaya ang meron?

Nagtatakang tumingin ako kay Bestie.

"Oh-uh..Wala akong alam.." she said and shrug.

Okay!That one is new.
Imagine?Ang isang Xyla Alexxa walang alam ngayon sa mga nangyayari?
Nagiging late na yata sya sa mga balita.

"Baka may pratice ng bas----hey Ripp" sigaw ko ng makita ko ang kaibigan ni Ravince.
Siguro ay papunta rin sya sa gym.

Tumigil ito at humarap sa akin.Parang nagulat pa ito ng makita ako.
O baka ako lang iyon?

"A--Alamo ba kung ano ang meron sa gym?" I softly asked him.

Ngunit hindi ako nakakuha ng sagot dito.
Tila nagdadalawang isip ito kung sasagutin ba nya o hindi ang tanong ko.

"Ano..baka may free taste lang ng milo?Oo baka yon nga ..sige.." magtatanong pa sana ako pero kumaripas na ito ng takbo..

Tumingin ako kay Bestie.Kahit ito ay parang naguguluhan.

Yong totoo?Free taste ng milo?E kakatapos lang ng free taste nito last month.
Ano yon every month my free taste sila?

"He's weird.." ani Bestie saka kumapit ulit sa braso ko.
Hindi kaya pagkamalan kaming lovers nito dahil sa pagiging clingy nya?Psh.

Yeah!I must admit na tama si Bestie.
Masyado ngang weird ang kinikilos ngayon ni Ripp.

Tingin ko nagsisinungaling sya.
O baka naman praning lang kaming dalawa?

"Hey..puntahan kaya natin?" pag-yaya ni Bestie.
I just nod.

Pinili namin na sa field na lang dumaan kesa sa hallway mas mabilis kasi kung doon kami dadaan.

Hindi pa man kami masyadong nakakalapit ay rinig na namin ang tilian at bulungan ng mga naroon.
Kung bulong pa ba na matatawag ang ginagawa nila.Tss.

Halos malaglag ang panga namin ni Bestie ng makita namin na halos mapuno ng estudyante ang gym.

God!Is this serious?
Free taste ba talaga ito?
Daig pa nito ang isang concert.

Baka naman may artista o model sila na kasama?

Nasa likod kami ngayon ni Bestie kaya hindi namin makita kung ano ang nagaganap sa unahan.

"Why the hell you couldn't understand the word over?!!"

What the!Is that Ravince?

Mula sa likod ay pinilit kong sumiksik upang makita ko ang nangyayari sa unahan.

Ano bang ginagawa nya dito?

Siksik lang ako ng siksik hanggang sa makarating ako sa unahan.

Na sana pala ay hindi ko na lang ginawa.

"Kahit kailan ay hindi ko iintindihin yang salitang yan Vince.Coz we're not yet over!"

The girl said and kissed Ravince.

I froze.
Namilog ang mata ko.

I heard everyone gasp.Halatang maski sila ay gulat.

Samantalang ako ay halos mabato sa aking kinatatayuan.

Nanginginig ang aking buong katawan.

Bakit ganun? Hindi man lang sya nagawang itulak ni Ravince?

Pinaglalaruan lang ba ako ni Ravince?
All this time ang akala ko ay totoo ang pinapakita nya sa akin.

I know he's a campus badboy.Ngunit akala ko nagbago na sya dahil yon ang sinasabi nya.But I'm wrong!

Definitely wrong!

Ramdam ko ang pag init ng aking mata at ang mga likodong nag uunahan sa pagtulo.

Ng sa wakas ay kumalas ni Ravince ay akala ko ay iiwanan na nya ang babae na nasa harap nya.

Pero sa pangalang pagkakataon ay binigo ako ng "akala" ko.

Kinabig nya ang babaeng nasa harap nya at niyakap ito.

Nanlumo ako.

Hindi magkamayaw sa pagtulo ang mga luha ko.

Napahawak ako sa aking dibdib.Ramdam ko ang kirot roon.

Bakit kung kailan alam ko na sa sarili ko na mahal ko sya ay saka ito mangyayari?

Fck! I felt hopeless.
I felt useless.
I felt loveless!

Napahawak ako sa aking tuhod tila nawalan ako ng lakas.

Narinig ko pa na may tumawag sa pangalan ko pero wala na akong pakialam.

Gusto kong tumakbo pero hindi ko magawa..

"Aaminin ko hanggang ngayon ay mahal pa-----"

Bago ko pa marinig ang susunod na sasabihin ni Ravince,someone's grabbed my hand and pulled me close to him.

"Sht!" He cussed.

Inakay ako nito palabas ng gym.
Halos mapiyok na ako sa kakaiyak.
Nanlalabo na rin ang aking paningin.

"Please..take me ho--me..please " I almost plead.

Hindi ito sumagot at niyakap lang ako ng sobrang higpit.

Nasalubog pa namin si Ripp but I didn't give a damn.

Why should I?

They planed this!Aren't they?
They fooled me!

Wala na akong pakialam kung sino man ang taong kasama ko ngayon.

I was hurting so bad about everything!

***

"Husssh..stop crying Yanyan..please nahihirapan ako kapag ganyan ka.." pag aalo sakin ng lalaki na kasama ko.

Pag karinig na pagkarinig ko nun ay awtomatikong napatigil ako.

Did he just called me Yanyan?

Alam ko na isa lang ang tumatawag sa akin sa pangalan na iyon.

Dahan dahan kong inangat ang aking mukha and to my surprise..

"K..kyou??" mahina kong usal halos di makapaniwala.
Kinusot ko pa ang mata ko upang makompirma na sya nga ang nasa harap ko..

"Ako nga Yanyan..please sa---"
Pinutol ko agad ang kanyang sasabihin.

Ang buong akala ko ay may dadamay sa akin ngayon sa bigat na dinadala ko ngunit nagkamali ako..

Pakiramdam ko ay mas bumigat pa ang aking nararamdaman..

Ano bang nagawa kong mali at kailangan ko maranasan ang mga bagay na ito?

Pain!
Yan ang tila unti-unting pumapatay sa sa akin ngayon..

"Please..alam ko hindi ito ang tamang panahon dito pero please.Yanyan..hear me out first!please.." kita ko ang sinseridad sa kanyang mga mata.

Iniwas ko ang tingin dito.Masyadong malambot ang kanyang mga tingin.
He can persuade me in just a matter of seconds.

And i won't let that happen.

Lalapit na sana ito sakin ngunit lumayo ako dito.
Halos hindi na makaya ng sistema ko ang mga nangyayari!

Tila gusto ko na lang bigla maglaho at mawala sa paningin ng lahat.Call me weak but I don't care I'm so fucked up and shut by everything!

"I..im sorry " yan na lang ang nasabi ko.
Marahas kong pinunasan ang aking luha saka tumakbo palayo..