umarł młodo | yoonseok

end

"Wypnij pierś i bez żadnego zastanowienia opuść to miejsce, zanim będzie już na cokolwiek za późno."

Zrobił to, co mu kazał, kierując się w stronę drzwi. Dom płonął coraz bardziej, a opuszczenie swojego ukochanego w mieszkaniu z rozprzestrzenianym się ogniem w ogóle nie wchodziło w grę.

"Uciekaj, Yoongi. Błagam, zrób to dla mnie i dla naszego dobra, a obiecam ci, że jutro się spotkamy. Będę cały i zdrowy więc się o mnie nie martw i udaj się do domu."

Słowa bruneta obijały się o uszy Yoongiego, nie zostawiając mu innego wyjścia jak opuszczenie tego miejsca z zupełnym spokojem.

Nawet przestał się już martwić o Hoseoka, którego ciało po kilku godzinach męki zamieniło się w sypki proch mieszający się ze łzami jego kochanka.

Upadł ostatni raz, nabierając w jedną rękę pyłu, a w drugiej trzymając malutki słoiczek po produkcie spożywczym.

Teraz był gotowy.

Skierował się na drugi kraniec pokoju, siadając pod oknem, z którego po szybie nie było już ani śladu, po czym wyjął z kieszeni zapałki.

Podpalił się, w ręku nadal kurczowo trzymając pamiątkę po swoim Hoseoku.

Umarł młodo, ale za to szczęśliwie ze swoją drugą połówką u boku.

Na drugi dzień Hoseok rzeczywiście był przy jego boku, wysilając się na najszczerszy uśmiech, na jaki było go stać