Hoofdstuk 3

13 1 0
                                    

Derde hoofdstuk alweer! Nou ja alweer, het duurde nog best wel lang. Sorry daarvoor en veel plezier met lezen!


Daar zit ik dan helemaal alleen, dacht Heidevacht. 'Ik ben tenminste blij dat ik kon ontsnappen. Ze waren zo dom om allebei weg te gaan.' zei Heidevacht tegen zichzelf. Wat zou Valksteen erover denken, zou hij echt denken dat ik ben weggelopen, dacht Heidevacht. 'Hij zal me vast zoeken en dan zal hij me straffen omdat hij denkt dat ik ben weggelopen.' zei Heidevacht zacht. Nee, ik kan niet meer naar de clan gaan, ik zal moeten gaan zwerven. Maar ik zal eerst moeten jagen, anders hou ik het geen een dag vol, dacht Heidevacht. 

Denk aan de lessen van Valksteen, langzaam op je prooi aflopen, dacht Heidevacht. 'Yes, ik heb hem!' zei Heidevacht iets te hard. Er kwam geritsel en gegrom uit de struiken. 'Kom dan, ik ben niet bang voor je, ik ben een ervaren krijger!' riep Heidevacht. 'O, weet je dat zeker?' kwam er vanachter de struiken. Zijn stem klonk zacht en totaal niet gevaarlijk, maar toch dacht ze dat ze de stem herkende. 'Wat wil je van me, Goudster? Wil je weer mijn 'krachten' zien?' vroeg Heidevacht. 'Goudster? Waar heb je het over?' antwoordde de kater de kater. 'Ik weet het wel, jij bent Goudster en je wil me voor de tweede keer in de val lokken, samen met Grashart.' zei Heidevacht. De kater kwam van achter de struiken tevoorschijn. 'Ik ben Maanhart en jij jaagt op mijn territorium.' zei Maanhart. 'Dus je bent toch niet zo'n ervaren krijger als je denkt.' Heidevacht schrok, ze dacht echt dat Goudster of Grashart achter de struiken zat. 'Wat ga je mij nu aandoen en in welke clan leef je? Toch niet in de Veerclan?' vroeg Heidevacht bang. 'Luister naar me en ik beantwoord al jouw vragen. Ten eerste, ik ga je niks aandoen als je me verteld wat je hier doet. Want jij ruikt namelijk wel naar een clankat. En ik ben een zwerfkat, ik leef niet in een clan en ben er ook niet afhankelijk van. Maar misschien heb je al gemerkt dat ik een clannaam heb, maar dat is een lang verhaal. Vertel jij nou maar eerst waar jij vandaan komt, ben je verdwaald?' vroeg Maanhart.

Time Skip: Heidevacht heeft het verhaal verteld.

'Maar waarom ben je niet terug naar je clan gegaan toen je was ontsnapt?' vroeg Maanhart aan Heidevacht. 'Valksteen zou vast denken dat ik ben weggelopen en zou mij straffen. Alhoewel nu denk ik dat hij me vast wel zou geloven en dat hij echt de moeite zou doen om mij te zoeken, maar dat is nu te laat want ik weet de weg niet meer terug en ik kan Goudster elk moment tegenkomen.' zei Heidevacht. 'Maar wat als Valksteen gevangen wordt in de Veerclan, omdat hij je zocht. En als hij je daar niet vindt, weet hij zeker dat je bent weggelopen.' zei Maanhart. 'Daar heb ik nog helemaal niet aan gedacht. O nee, wat heb ik gedaan?' riep Heidevacht. 'Nou in ieder geval weet jij dat dit mijn territorium is, dus je kan nu weggaan en als ik je nog een keer zie dan reageer ik heel anders, hou daar rekening mee.' zei Maanhart. 'Oke, ik zal je niet meer storen.' zei Heidevacht.

En ik ben weer alleen, dacht Heidevacht. Ik dacht net dat hij zo aardig was om me te laten blijven en om me te leren leven als een zwerfkat, maar toch heeft hij me wat geleerd. Je moet oppassen met zwerfkatten, ze houden geen rekening met andere katten of situaties, dacht Heidevacht. Ze was nog steeds benieuwd hoe Maanhart aan zijn clannaam kwam. Ze had de tijd niet om het aan hem te vragen, want hij stuurde haar als snel weer weg.

Het werd al donker en Heidevacht moest snel een schuilplaats vinden. Maar ze wist dat ze uiteindelijk toch niet zal slapen. Ze was te bang dat Goudster of Grashart haar in haar slaap zouden pakken. Ik moet me gewoon verstoppen, dacht Heidevacht. Ze zwierf de hele tijd rond, totdat ze een hol gevonden had. Ze had de krachten niet om te ruiken of er andere dieren waren en ze viel daarna ook meteen in slaap.

Heidevacht vocht tegen Goudster, maar ze zag dat ze dit ging verliezen. Goudster was natuurlijk veel groter en sterker dan zij. Goudster duwde Heidevacht op de grond en ontblootte zijn klauwen. Hij stond op het punt om haar keel open te snijden, maar toen werd Heidevacht wakker. Het was maar een droom, dacht Heidevacht. Nou ja een droom, meer een nachtmerrie. 

Heidevacht zat in het hol en wachtte tot het weer licht werd. Haar maag rommelde en haar hoofd bonsde. Ze was helemaal alleen, nou ja dat dacht ze. Totdat ze een grom hoorde vlak naast haar. Een das? Vos? Ik moet hier weg dacht ze. Ze klom naar de uitgang, maar er stond een mannetjes vos in de uitgang! Oh nee, nu ben ik omringd door vossen, dacht ze. Het mannetje begon haar in de gaten te krijgen en liep langzaam naar haar toe. Heidevacht dacht dat ze nu echt dood was. Maar toen kwam er een andere kat. Hij sprong op de vos en redde haar. Wie was dat, dacht Heidevacht. Ze klom naar buiten en zag Maanhart staan. 'Ik zei blijf uit mijn territorium.' zei Maanhart, maar hij klonk niet heel boos.

Maanhart had Heidevacht uitgenodigd om met hem mee te lopen. Hij zou haar wat kunnen leren als ze echt een zwerfkat wilde worden. 'Twee clankatten die zwerfkatten zijn geworden' had Maanhart gezegd. 'Hoe heb je me gevonden?' vroeg Heidevacht later. 'Volgde je me?' 'Tuurlijk niet.' zei Maanhart. 'Ik rook vos en die jaag ik meestal weg, dus wilde ik dat deze keer ook doen. Toen kwam ik erachter dat jij in dat hol zat.' zei Maanhart. 'Wat kan ik zeggen behalve dankjewel?' zei Heidevacht. Toen lachte ze allebei.

'Weet je wat ik me afvraag Maanhart?' vroeg Heidevacht. Er waren al wee dagen verstreken en Heidevacht had het leven van een zwerfkat al een beetje opgepakt. 'Nee, ik kan jammer genoeg geen gedachtes lezen.' zei Maanhart. 'Dat weet ik en heel jammer hoor. Maar hoe kom jij eigenlijk aan je clannaam?' vroeg Heidevacht. 'Eh.' Heidevacht zag dat Maanhart twijfelde. 'Ik ben uit mijn clan gezet. Omdat ik andere zwerfkatten hielp eten te geven.' zei Maanhart. 'Okey, dat is goed van jou dat je dat gedaan hebt. Maar in welke clan zat je?' vroeg Heidevacht. 'Ik weet het allemaal niet zo goed meer.' zei Maanhart. 'Laten we jagen.' Maanhart liep door. 'Okey.' zei Heidevacht.


Einde... Van hoofdstuk 3. Heb jij ideeën hoe dit zou kunnen aflopen. Zeg het in de comments. Bedankt voor het lezen en c ya in the next chapter! 


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 11, 2018 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Warrior Cats- VerraadWhere stories live. Discover now