==================================================================
Note:
Pagdating sa conversations,
Bold + Italized : 1st person, kung kanino mang point of view
Italized Text : 2nd person/Others, ung kausap or kung sino man XD
==================================================================
After 2 years..
=================
Anne's Point of View:
=================
“Excuse me!”
Nagulat ako kasi may lumapit sakin na isang hindi kilalang lalaki habang inaantay ko na dumating ung mga friends ko. May usapan kasi kaming manuod ng sine tutal sabado naman, pero late na sila. -.-
Tiningnan ko nalang ung guy sa harap ko. He looks familiar. Pero oh well, sanay naman kasi akong nakikipag titigan sa mga tao dito sa mall noon, smile dito smile dun (kunwari friendly ;P) kaya baka nakita ko na nga sya noon. Take note, noon. Ngayon hindi na, kaya medyo ndi nalang ako umimik at tiningnan ko lang sya. Typical boy hairstyle, black framed glasses pero di naman mukang nerd, muka ngang fake at pang porma lang e, pants, white sando at blue jacket-ish ang suot.
“Gusto mo sagutin ko yan?”
“Ha?”
Nag smile siya at tinuro ang damit ko
“Sabi kasi sa shirt mo, ‘Can I call you mine?’ Haha!” ;)
“Oh. Haha sorry."
Ngumiti din sya at napakamot nalang ako sa ulot habang tinitingnan ung nakasulat sa shirt ko. argh. Bakit nga ba ito pa ang napili kong isuot na damit. Nagmamadali na kasi ako kaya kihuha ko nalang ung unang damit sa drawer. At sa lahat ng pwedeng makuha, ito pa. Brings back bad memories. :/ Kala ko naman kasi late na ko, mas late pa pala ung mga kasama ko sakin edi sana..
"It’s nothing serious. Gift lang naman sakin to. .
may kapartner pa nga tong isang shirt e"
"Couple shirt?“
