♣BU KIZ MAFYA♣ (ARA VERİLDİ)

♣️VAHŞİ KEDİ♣️

Gözlerimi açtığımda yine ayak ucumda uykuya dalmış Batın'ı görmemle gözlerimi devirdim.
Ayaklarımla yüzünü okşamaya başladım. Amacım uyandırmak ama uyanmıyor. Dahada sırnaşıyor pezevenk!

"KALK GARİİ!"
İçimdeki egeli kızı uyandırdın Batın. Bağırmamla birden geriye doğru kalkınca sandalyeden düştü mal. Kahkahalarla ona gülerken başını okşuya okşuya ayağa kalktı.

"Ben buz bulup geliyorum."
Der demez odadan çıktı. Gülmeyi kesip nefes almak için oksijen maskesini taktım. İtin yaptığı sıcak, soğuk eziyeti yüzünden astım hastalığım ayağa kalktı. Attığı kurşunların biri sol çiğerimde hasar yapmıştı. Nefes alışım düzelince maskeyi çıkarıp başucuma koydum.

Başında buz torbasıyla içeriye giren Batın bana göz kırparak koltuğa oturdu.

"Evet! Öğle yemeğini mi beklersin, taburcu olmak mı istersin? Karar senin."
Dediğinde

"Deli misin. Tabiikide buradan kurtulmak istiyorum."
Der demez yataktan kalkmaya çalışınca Batın beni omuzlarımdan iktirip yatağa geri yatırdı.

"Acele etme."
Demesiyle kaşlarımı çatıp omuzlarımı oynatarak ellerini iktirdim.

"Bana emir vermeyi kes artık!"
Diye çemkirdiğimde odaya hemşire girdi. Serumu çıkardıktan sonra şırıngayı sarı sıvıyla doldurup kolumu eline aldı.

"Bu ne bu."
Dediğimde Batın

"Önlem diyelim."
Dediğinde anlamayan bakışlarımla ona bakıyordum. Taaki vücudumun birden yatağa düşmesiyle. Ağzımı açıp birşeyler söylemek istesemde yapamıyordum.

Sadece gözlerimi oynatabiliyordum. ALLAH aşkına bu ne böyle. Felç olmuştum sanki. Batın yüzüme doğru eğilip dudağımı öptüğünde hiçbir tepki veremedim. Ama lanet dudağının soğukluğu tüm bedenimi kaplamıştı. Hissedebiliyorum... Fakat tepki veremiyorum.

Öpmeyi kesip yanağımı okşayarak

"Üzgünüm Kraliçem. Evimizin yolunu görmeden ve huzursusluk çıkarmadan gitmek istiyorum."
Der demez cebinden çıkardığı siyah bandajla gözlerimi karanlığa hapsetti.

Yataktan kalktığımı hissedince Batın'ın beni kuçakladığını anladım. Pis kokusunu alabiliyordum.
10-15 dakika sonra bedenim yumuşak bir yere bırakılmıştı. Bandajın açık kalan alt kısmıyla nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum fakat görüş mesafem kısıtlı. Ama Batın'ın ben yatar pozisyondaki hâlimdeyken kemerleri bağlamasıyla arabada olduğumu anladım.

Eğerki ben arabada yatar pozisyonda kalmaya devam edersem kusabilirim. Ve bu gerçekten iğrenç. Kıpırdayamıyorum, yüzüme kusmak istemiyorum.

***

Göz kapaklarım yavaşça kendiliğinden açıldı. Odanın aydınlığı gözlerimi tekrar yummama neden oldu. Gözlerimi aydınlığa alıştıra alıştıra araladım...

Bileğimde hissettiğim baskıyla başımı sağ tarafa- Aha! Hareket edebiliyorum! Yedim seni Batın!

Hızla yattığım yerden kalkmaya çalışınca sağ bileğim beni geri çekti. Hayvana bak! Bileğimi zincire vurmuş. Ben bu sahneyi bir yerden hatırlıyorum... Her neyse.

Zinciri kendime doğru asılmaya başladım. Kendimi okadar çok sıktım ki dikişlerim sızladı. Ulan piç kurusu, ulan pezevenk. Köpekmiyim lan ben önüne gelen beni zincire bağlıyor.

"KODUMUN PUŞTU BATIN! GEL LAN BURAYA PUUŞT!"
Avazım çıktığı kadar bağırdığımda kapı açıldı.

"Uyandın mı sevgilim."