BENDE BİR AŞK VAR

18.Bölüm'Ateşim Sönsün'

Bölüm Şarkıları: Shawn Mendes- Mercy(Akustik) Dans ettikleri kısımda açabilirseniz çok güzel olur.
Zayn,Taylor Swift - I Don't Wanna Live Forever (Fifty Shades Darker)

Beklediğiniz için çok teşekkür ederiz. Hastalığımızdan dolayı aksadı ve geç atmak durumunda kaldık.

Bölüm günleri artık perşembe olmayacak çünkü yetiştiremediğimiz zaman sözümüzü tutamadığımızdan üzülüyoruz. Haftada mutlaka bir kere bölüm gelecek ama kesin bir günü artık yok. Anlayışla karşılayacağınızı umuyoruz. Sınavımızla aynı anda götürmekte zorlanıyoruz.

Bu bölüm "X" kişisine o bizi bilmesede,biz onu biliyoruz.
İyi okumalar. ❤️

Ertesi gün okulun kütüphanesinden çıktığımda kitaplarımı Şule'nin kucağından alıp çantama yerleştirmeye başladım. Yine o siyah kağıdı görmemle içime yerleşen korkuyla kağıdı çıkardım. Şule merakla elimdeki siyah kağıda baktı. Yine beyaz kalemle yazılmıştı. Şuleyle yutkunarak sesli okuduk. "BENDEN KORKMANA GEREK YOK."

Ellerim titremeye başladığında Şule kağıdı elimden çekip aldı. "Dün grupta Ensar korkuyor musun diye sorduğunda sende korkuyorum dedin." Şule kendi kendine tespit yapar gibi konuşmaya başladığında ellerimi sıkıp yumruk yaptım. "Mihrimah grupta aramızda konuşulan konuyu kim bilebilir ?"

Düşünmek istemeyeceğim şeyleri düşünmeye iten bu olay karşısında elim ayağım buz kesti. "Gruptan biri mi ?"diye sordum kısık sesle.

Şule gözlerini irice açıp "Yok artık!"dedi.
Sesli bir nefes bırakıp "Asıl şimdi korkuyorum."

Şule kağıdın resmini çekip WhatsApp grubuna gönderdi. Bir kaç saniyenin ardından bildirim gelmeye başladı.

008 Şule AKSU

Yiğit: "Bu ne ?"

Şule:" Daha önce gelen kağıtları gönderen kişi yine iş başında! Mihrimah'ın çantasında bulduk."

Yiğit:"Kim koymuş gördünüz mü ?"

Mihrimah:"Hayır."

Yiğit:"Sen çantanı ortalıkta mı bırakıyorsun hep  ?!"

Mihrimah:"Seninle uğraşamayacağım."

Yiğit'e Böylelikle ilk restimi çekmiş bulundum. Şule mesajı okuyup bana yan gözle şaşırarak baksada aldırmadım.

Şu an kimseyle uğraşacak durumda değildim. Korku bedenimde geziniyordu.

Mimarlık Fakültesine gözüm dalıp gittiğinde tanıdık bir simayla karşılaştım. Koyu gri saçlarının uçlarını maviye boyatmış. Kaşındaki pircingi ve giyim tarzıyla kendini ele veren kişiyle bir kaç hafta önce tanışmıştık. Bu o kızdı Sena.

Fakülteden çıktığı an arkasından da Yağız çıktı. Şule'ye dönüp "Hemen geliyorum,"deyip yanından ayrılıp Sena'ya doğru yürüdüm. Altına siyah dar parça yırtık bir kot,üstünde tek omzunu  açıkta bırakan siyah tişört giymişti. Kulağındaki üç küpeyi yanına yaklaşmaya bile gerek kalmadan farkediliyordu. Önünde durup "Selam,"dedim gülmeye çalışarak. Beni gördüğü an kaşları önce çatılsada sonrasında gülümsedi. "Mihrimah!"

"Ne yapıyorsun burada ?"

"Kardeşim burada okuyor demiştim. Onu görmeye geldim."

"Ailenle görüşmüyorsun sanıyordum."

"Kardeşimle ara sıra görüşüyoruz."

"Sevindim. Biraz oturalım mı vaktin varsa?"