[STUMBLE]สะดุดรัก กับดักนายขโมยจูบ[End]

10

"อ้าว เข้ามาสิจ้ะ"
เสียงแม่ซันย่าเรียกผม
ผมก็เข้าไปตามที่แม่ซันย่าบอก

"หวัดดี.."
ซันย่ากล่าวคำทักทายผม

"หวัดดี.... ป..เป็นไงบ้าง"
ผมยังรู้สึกผิด..

"อาการก็ดีขึ้นแล้วจ้ะ"
คุณแม่ซันย่าตอบแทน
"แล้วสองคนนี้รู้จักกันหรือยังเอ่ย"

"รู้จักกันแล้วครับ"
พี่โซลตอบแทนผมอีกเช่นเคย

"อ่า งั้นดีแล้วจ้ะ"

......... ........... ........... ........ .......... ........ .......
"พ่อกับแม่กลับก่อนนะ"

"เจอกันนะคะ"

ทั้งสองครอบครัวก็กลับบ้าน ... เหลือแต่ผมกับซันย่า..

"นาย..สบายดีมั้ย"

"อืม.."
เพราะผมแท้ๆที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้

ก้อก ก้อกก
"หวัดดี"
ไอ้พีชก็มา

"หวัดดี พีช.."

"เชี่ยโอม มึงก็มาเหรอวะ"

"เห็นว่ามาปะละ"

"แล้วบอสอ่ะ"
ผมถามไอ้โอมมัน เพราะมันสนิทกับไอ้บอสที่สุดแล้ว

"มันติดธุระ"
ไอ้โอมตอบ

"ติดธุระหรือติดสาวกันแน่วะ"
ไอ้พีชแซว

"กูก็ไม่รู้555+"
ไอ้สัส เพื่อนกันแท้ๆ

"แล้วย่าเป็นไงบ้างอ่ะ"
ไอ้พีชมันถาม

"ก็ดีขึ้นละ"
ซันย่าตอบห้วนๆ

"ผมเอาดอกบัวมาไหว้คุณย่าครับ"

"เชี่ยโอม มึงนี่จัดเต็มตลอด"

"55555+"

ผมอยู่โรงพยาบาลจนถึงค่ำ

"พวกมึง กุกลับก่อนนะเว้ย ดึกมากละ"
ไอ้โอมมันบอก

"กลับดีดีละ"

"เออ พรุ่งนี้เจอกัน"

"แล้วมึงจะกลับยัง"
ผมถามไอ้พีชมัน

"กูค้างที่นี่วะ เป็นเพื่อนมึง"
ดีจริงๆเพื่อนคนนี้

Peach part
ผมไม่ได้จะเฝ้าซันย่าหรอกครับ ผมอยากอยู่ไกล้ๆไอ้ฟอร์ซมันต่างหาก

"หิวน้ำป่าว"
มันถามซันย่าครับ

นี่ผมต้องทนเห็นสองคนนี้จู๋จี๋กันหรอวะ... เอาเถอะ.. แต่ยังไงผมก็คงอยู่เฝ้ามันนี่แหละ ถือว่าได้อยู่ไกล้มันละกัน