"You dont know what i mean."
"And you dont know what i mean when i say na i know everything about him."
"Yeah right. You know everything. Well mag-ingat ka."
"Yeah right *sarcastic* o eh ikaw? Bakit kanina mo pa hawak yang pisnge mo?" -habang may kinukuha sya sa bag nya.
"Wala. Nasampal lang ako."
"Hahahahahaha! Nasampal ka? First day of school? Gray! Iba ka talaga! Ano na naman ginawa mo?"
"Grabe ha. Nevermind, pagtatawanan mo lang ako."
"Hahaha. Hindi, promise."-nacross finger pa sya.
And then kwinento ko sa kanya yung nangyari, and then nasampal ako at umalis na yung batang babae.
"Pffft.. pffft."-pagpipigil nya.
"Oo na. Tawa na."
"He. He. Alam mo, di mo masisisi yung bata, mukha ka kayang adik. at saka manyakis."
"Humanda sya sakin bukas."
Nakita ko na syang nagbabasa ng message.
"Tss. Sinasabi ko na nga ba, kakailanganin talaga nila ang tulong ko. Huh!"
"Sino yan?"
"Kaklase ko."-tumayo sya at tumakbo pataas ng kwarto nya.
Maya-maya pa nakita ko ng lumabas sya ng kwarto, wearing his blue shirt na panglalaki, and shorts na gray with black nike rubbershoes.
Pagkababa nya..
"Hey-hey! Whats up with that look.?"
"Nothing. Ayoko lang mainlove sa kagandahan ko ang Art na yun."
"Dont tell me si art yung nagtext sayo?"
"Well not. But its mika, pero kasama namin si Art sa project so andun sya."
"At talagang sobrang confident mo na maiinlove talaga sya sayo ha?"
"Oo naman!"
"Paano mo nasabi?"
"Hay naku! Daming tanong! Mamaya na lang, ok. I gotta go."
Papalabas pa lang sya nung tinawag nya ako.
"Wait. Can I borrow your car?"
"No!"
"Tss. Bye!"
At umalis na nga sya. Hindi na ako nagpahiram, ang last na paghiram nya ng car ko, nawasak nya, tsss.
♥Art Joseph's Pov♥
"Are you sure about this?" -tanong ko habang nagsesearch ako sa google ng aming FS(Feasibility study) kung ano ba yung magandang logo sa gagawin naming product.
"Hmmm. i think, hintayin natin si Blue."
*sigh.
"Sure."
"Are you okay?"
"Yeah, im just tired. But i know I can do this through Christ who give me strength."
"Amen. Hahaha"
"Wait! Pakuha lang ako kay Manang ng snacks natin."-saka sya bumababa.
Inaantok na ako. 7pm pa lang naman.
Ang tagal naman ni Ms.Emperial kanina pa kami tumawag sa kanya eh.
Its been 45 minutes na, simula nung tinawagan sya ni Mika.
YOU ARE READING
The Guarded Heart
SpiritualAs being a disciple of Christ hindi talaga madali. Yung mga tao expected ka na mabait, magalang, masunurin, hindi nagagalit, mapagbigay at mala-anghel ang iyong mga ginagawa. Bawat galaw mo tinitingnan ng lahat, konting pagkakamali mo lang pupunah...
CHAPTER 7: LATE
Start from the beginning
