Biliyor musun? Seni sevdim...

9.Bölüm:"Depresyon"

Emre'nin yaptığı bu iğrenç şeyi kızlara anlattığımda çok kızdılar. Hatta Emre'ye yazacaklardı ama ben bunu yapmalarına izin vermedim. Ruh gibi yaşıyordum. Sürekli içimde acı vardı. Ağlıyordum, uyuyordum yemek bile yemiyordum. Gittikçe zayıflamıştım. Ben kendimi böylesine yıpratırken onun bir görüntüsünü gördüm. Ben kime böyle aşık olmuşum dedim kendi kendime. Arkadaşı bir video paylaşmıştı. Telefonunun ekranına eski kız arkadasıyla resim koymuş. Gördüm ve videoyu kaç kez izledim sayısını hatırlamıyorum. Onu gördükten sonra benim çeşme haline gelen gözlerim durur mu hiç? Acıdan artık hiç bir şey hissedemiyordum. Tüm vücudumu sadece tek bir duygu sarmıştı. Üzüntü. Depresyona girmiştim resmen. Odamdan dışarı çıkmıyordum. Annem bir şeyleri anlamış gibiydi fakat bana hiç yansıtmadı. Günler geçti. Sürekli gittiğimiz cafelerde karsılasıyorduk. Akşamında bana mesaj geliyordu. Ben mesaj attı diye sevinirken o bana sürekli onun olduğu cafe de bulunmama gerektiğini eğer onu biriyle görürsem üzülebileceğimi söyleyerek beni baş üstü yere çarptı. Biriyle mi olacaktı? Bu kadar çabuk mu? Hani seviyordu? Hani benimle evlenebiliceğini söylüyordu? Allahım ne olur sök al bu aşkı bu acıyı benden. Günler geçti okullar açıldı tekrar. Bu arada doğum günüm yaklasıyordu. Feyda ile mesajlasıyorduk. "Doğum günümde ona bir kere sarılabilsem bundan baska güzel hediye olmazdı benim için" dedim. "Senin için söylememizi ister misin?" Dedi Feyda ve direk "Hayır ! Asla!" Dedim ve üstelemedi. Doğum günüm gelmişti o gün de kızlarla görüsecektik doğum günüö haftaiçine geliyor diye haftasonu görüselim dedik. Berna beni hep evden alır öyle giderdi nereye gideceksek. Bu sefer ben tek gittim o önden gittiğini söyledi. Ben bulusacağımız cafeye gittiğimde birden doğum günü müziği çaldı ve üst kata çıktığımda etrafta balonlar pasta ve benim en değerlilerim Berna ,Feyda ve Nuray ı gördüm. Bana sürpriz yapmıslardı gözlerim nasıl dolmuştu. Bana hediyelerimi verdikten sonra yeni açılan bir cafe vardı oraya gitmekte ısrarcı oldular. "Tamam gidelim " dedim. Cafeye gittiğimizde olduğum yere yapıştım resmen. Kızların geçip oturduğu masada Emre vardı. Yüzüne bakmadan gidip oturdum. Hiç sohbet etmedik hiç konusmadık. O kalkıyordu ve kalkarken " Dışarı gelsene" dedi. Bana mı diyor bu salak bakışı atarak ona bakınca "Gelsene " diye tekrarladı. Kalkıp arkasından yürüyerek gittim. Kapıda bana "Doğum günün kutlu olsun" dedi. Ağzımdan sadece " Teşekkür ederim. " lafı döküldü. Ve birden sarıldı bana. Ona öyle sıkı sarılmak istedim ki onu içime hapsedip ordan hiç çıkmamasını istedim. Ama yapamadım. Hafifçe sarılmakla yetindim. Doğum günü hediyemi almıştım. Sonra gitti bende kızların yanına geri döndüm. Berna " Ne oldu? Ne dedi ?" Diye sorunca olanı anlattım. Daha sonra kalktık başka cafeye gittik. Sonrasında Emrelerde oraya geldi ve birden kendimizş aynı masada bulduk. Normal arada sohbet ediyorduk. Ben bilerek karşısına oturmuştum yanına oturmamıştım. 1-2 saat geçince birden bana " Yanıma gel " dedi. "Niye?" Dedim sert bir tavırla. "Gelsene şuraya" diye tekrarladı birkaç kez en sonunda kalkıp geçtim. Birçok şey konustuk. Ona "Kalbimi çok kırdın beni çok üzdün sen benim bundan sonra kimseye güvenememe sebebimsin" dedim ve bana geçerli mazeretleri varmış gibi eski sevgilisinin canını böylesine yaktığı ve iyi olmadığı için bunları yaptığını söyledi. O zaman neden ? Neden beni , beni sevdiğine inandırıp bırakıp gittin be adam ? Niye çektirdin bana bunca acıyı ? Ne olursa olsun onu o kadar çok seviyordum ki onun canı yandığı için üzülüyordum. Artık eve gitmem gerekiyordu ben kalkarken o da beni kapıya kadar götürdü. Ona sarıldım ve kulağına "Dostun olarak her zaman yanındayım" diye fısıldadım. O da gülümseyerek "Yaz bana ama " dedi. "Tamam" diyerek yanıtladım ama bunu yapmayacaktım. O ne zaman yazarsa konusup ne zaman isterse yardımına koşacaktım ama ona ben mesaj atarak kendimi uçurumdan aşağı atmayacaktım. Eve yürürken bugün olan biten her şeyi düşündüm. Her şeye rağmen kalbim neden hala böyle acıyordu ? Acısı ilk günkü gibi tazeydi. Ne yapmıştı bu çocuk bana? Niye böyle oldum ben kendime anlam veremiyorum. Aşk , sevgi eğer böyle acı veriyorsa ben bu kavramları hayatımda istemiyordum. Şu an tek bildiğim şey buydu.