Kabanata 25

47.6K 564 14
                                    

Kabanata 25

"Isa siyang kaluluwa na sabik sa pisikal na buhay na agad na ipinagkait sa kanya. Takam na takam siya sa buhay na tinatamasa mo ngayon Clarisse. Nais niyang kuhanin ang iyon upang makabalik sa lupa. Hindi siya nararapat rito, hindi maaaring agawin ng sinuman ang buhay na inilaan para saiyo." paliwanag ng kakilalang espiritista sa magkasiklop kamay na magkasintahan.

Ang lahat ng kahibangan ay may katapusan at ngayo'y nais na nila itong tuldukan. Ang pagtulog ay isang paraan upang ipahinga ang iyong pisikal na katawan at ang pag-iisip ng isang tao ngunit hindi nila magawa iyon dahil sa paggambala ng kaluluwa ni Victoria. They couldn't afford of another sleepless night, nais na nilang matulog sa bisig ng isa't-isa ng payapa.

"Ano po bang maari naming gawin para matapos ang lahat ng ito? Sinunog na naming lahat ang gamit ni Victoria pero hindi pa rin siya nawawala sa aming panaginip, minsa'y nga ay nagpaparamdam pa siya." pagsusumamo ni Clarisse sa matanda. Pakiramdam niya anumang oras ay mawawala siya sa mundong iyon. May parte ng pag-iisip niya na gustong unawain si Victoria, kung siya man siguro ang nasa parte nito ay marahil magpupuyos din ang dadamdamin niya kung makikita niya ang pinakamamahal niya na buhay na buhay at masaya sa piling ng iba habang siya naman ay nakakulong sa purgatoryo at nag-iisa. She must have a tortured soul.

"Nakalimutan mo na ba Clarisse na nasaiyo ang mga mata ni Victoria? May isang bagay pa siyang naiwan na hindi mo maaaring sunugin. Isa lang ang paraan na magagawa natin, kailangan mong matulog ng mahimbing at sa oras na makita mo si Victoria ay kailangan mong mahanap ang pinto kung saan siya nararapat." makahulugang saad ng matanda. Muli ay naramdaman na naman niya ang pangungilabot sa ideya ng matanda.

"Ngunit kailangan mo ng ibayong pag-iingat Clarisse, alam mong tuso ang kaluluwa ni Victoria maaaring ikaw ang itulak niya sa dapat niyang kalagyan at maangkin ng tuluyan ang katawan mo." sa sinabing iyon ay halos manghina ang mga tuhod ni Clarisse sa labis na takot. It's a matter of life and death. Ni sa isang apuhap ay hindi niya naisip na kailangan niyang ipaglaban ang buhay niya sa isang kaluluwang nais umangkin ito.

Paanong sa iglap ay naging ganito na lamang kahiwaga ang noo'y tahimik at kuntento niyang buhay. Kung hindi dahil sa aksidenteng iyon ay marahil ay wala siya sa ganitong sitwasyon ngunit kung hindi rin dahil roon ay hindi niya makikilala si Aaron. Pumikit ng mariin ang dalaga at napabuntong hininga, masuyong pinisil ng binata ang kanyang kamay at sa pagdilat niya ay nakita niya ang pag-asa.

"I love you." he mouthed.

"And I love you too." sagot niya rito. Kung may isa man siyang ipinagpapasalamat ay ang lalaking nasa tabi niya ngayon.

"Kailan natin gagawin ang orasyon na iyon?" tanong niya sa matanda. Tumikhim ang matanda at tumayo na sa wari niya ay nag-iisip ng malalim ito.

"Isagawa na lamang natin ito bukas ng gabi. Alas dose ng gabi kung kailan malalim ang iyong pagtulog, sa ngayon ay umuwi na muna kayong dalawa at magpahinga alam kong labis na itong nakakagambala sa inyong magkasintahan." nakangiting usal ng matanda at iginiya silang dalawa palabas sa masikip at nakakatakot nitong tirahan, sa una'y iisipin mong isa itong bahay ng mangkukulam dahil sa mga kahindik-hindik na palamuti nito.

"Maraming salamat po." saad ni Aaron na agad naman siyang inalalayan sa paglalakad dahil pakiramdam niya'y anumang oras ay babagsak siya. Hindi kaya ng isip niyang i-proseso ang lahat ng mga nangyayari.

"Matalik kong kaibigan ang iyong lola Clarisse kaya wala na kayong dapat ipagpasalamat." unti-unti ay gumaan na rin ang pakiramdam ng dalaga dahil sa kasiguraduhan na natanggap niya mula sa matandang babae.

"Hindi hindi ko po makakalimutan ang tulong na ito Lola, nagmamakaawa akong gawin niyo ang lahat para matapos na ang bangungot na ito sa amin ni Aaron."

The greatest pleasure in life is sleeping but not for Aaron and Clarisse Nang gabi ding iyon ay sa unit ni Aaron sila tumuloy, they want to spend the rest of the night with each other, if only they can stay up all night just hugging and kissing. Takot silang matulog, takot silang mawalay sa isa't-isa. They end up kissing and cuddling, enjoying every moment they have had. They're just contented in each other arms.

"Alam mo bang sabik ako noon matulog para lamang makita kang muli? I can feel your warm skin na para bang totoo lahat. Those dreams came true." paos na kumpisal ng dalaga habang masuyong tinitigan ang gwapong mukha ni Aaron. Animo sasabog ang puso niya, hindi mapaglagyan ang pagmamahal niya para sa huli. Nababalutan ng pag-ibig ang paligid nila at hindi na niya mapigilan ang nararamdaman niya para sa binata. She really loves him with all her soul.

"Litong lito ako sa nararamdaman ko sa iyo at sa babaeng nasa panaginip ko, unti-unti na akong nahuhulog sa iyo ng mga panahon na iyon pagkatapos ay may isang estrangherang babae na bigla na lamang susulpot sa panaginip ko. Nagpapasalamat ako at iisa lamang kayo. I really love you my lady. I'll be your safety." nais tumalon ng puso ni Clarisse dahil sa labis na kagalakan. Nag-uumapaw ang pagmamahal sa paligid nila and they just couldn't afford to only sit there and staring at each other.

Mataman na tinitigan ni Aaron ang labi ng dalaga, hindi niya maikukubli ang nababalot na tensyon sa pagitan nilang dalawa, no words can describe how thankful he is to have her. Bago pa siya makapag-isip ay masuyo na niyang inangkin ang nakaawang na bibig ng dalaga. Sa una'y marahan lamang ngunit hindi na niya mapigilan ang pagpupuyos ng damdamin para sa minamahal, he sucked her lips, nibbling it.

Halos kapusin sila ng hininga ng saglit silang naghiwalay. Takot siyang mawala ang dalaga, kung noon ay sa panaginip lang niya ito nahahagkan ngayon ay totoo na ito. Gusto niyang damhin at kabisaduhin ang bawat parte ng katawan nito na hinahalikan niya. Mas lalo pang nakapagdagdag sa init ng baga ang impit nitong ungol, ungol na mas nakakapagdarag sa kanya sa nakakakiliting sensasyon.

Ang pangangailangan niya'y pahirap ng pahirap. Gusto na niyang angkinin ito ngunit nais din niyang dahan-dahanin ito. He wanted to savor every part of her flesh. He wanted to hear those sweet moans coming from her. He kissed her temples down to her neck and lick every part of it. Hindi na niya kayang patagalin pa ang panunukso sa dalaga dahil ayaw niyang mapahiya rito, nagmamadali nilang hinubad ang saplot ng isa't-isa. Namamanghang pinasadaan ni Aaron ang hubad na katawan ng dalaga. She's a Goddess! He grabbed one peak and caressed the other. He groaned. He can't take it anymore!

"Aaron, take me now. Please?" pagsusumamo ng dalaga. Ibig matawa ni Aaron sa sarili dahil siya mismo ay kanina pa gustong magsumamo sa dalaga. He granted her wish. He parted her legs and entered his manhood to hers. Pinahid niya ang ilang luhang kumawala sa dalaga at kahit nahihirapan ay sinubukan niyang bagalan ang paggalaw sa loob nito. Para siyang papatayin sa sakit na nararamdaman niya ngunit alam niyang mas masakit ang pinagdadaanan ng dalaga.

"I love you so much Clarisse! I love you to the infinity and beyond." the shared sweet mumurs between kisses and thrust until they'd reach their own zenith.

Payapang tumabi si Aaron sa babaeng natutulog sa kanyang bisig, noon niya lang napagtanto na mahal na mahal niya ang dalaga, he looked at her with so much love and passion. He kissed her forehead and went to sleep. For the first time they had a peaceful sleep.

itutuloy...

Pagpasensyahan niyo na if wrong grammar.

Midnight Lover Duology: Tagpuan (to be publish under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon