Highest Queen Of All

HQOA: Chapter 31

**

QUEENIE POV

--Tuesday--

"Vlad.. Vlad.. Vlad.." Pumapalakpak pa ako habang binabanggit isa-isa ang pangalan niya. Tumingin naman siya sa akin kaya ngumiti ako.

"You are late.." Kunot-noong sambit niya pero nagkibit-balikat lang ako.

"Just busy.. So, how are you?" Tanong ko habang kumukuha ng coke in can sa fridge. Nandito kami ngayon sa loob ng private room ko. Nakaupo siya sa single sofa at ako ay nakasandal sa fridge habang umiinom ng coke.

"I'm... fine?" Parang hindi siguradong sagot niya. Kunot ang noo niya at para bang nagtataka sa akin. Tss.. What's his problem?

"What?" Taas-kilay kong tanong dahil naiinis ako sa pagtingin niya sa akin. Para bang may sinusuri o ano.

"Are you alright?" Tanong niya nang naglalakad na ako papunta sa favorite kong sofa. Ang yellow kong sofa. Heaven..

"Uh-huh.." I nodded and crossed my legs. Pero mukhang nagtaka siya sa sagot ko. Ano ba talagang problema niya? He's weird...

"Your father is missing and yet you're alright?" Natigilan ako sa sinabi niya. Pero maya-maya lang ay natawa na ako. Oh my gosh! "What? What's funny?" Naguguluhang tanong niya.

"What's funny? Huh! More like 'WHO IS FUNNY'!" Natatawa ko pa ring sambit at natigilan naman siya.

'Now I know..'

"You know what? Natatawa ako eh. The last time we talked to each other, inis na inis ka. Tapos ganito? You are acting like nothing happened? What the hell?!" Nakaramdam ako ng inis nang makita ang inosente niyang mukha. Para bang walang alam sa sinabi ko.

'Playing innocent, eh? Psh!'

"It's no big deal." Nag-iwas siya ng tingin na siyang ikinainis ko lalo.

"Yeah right. Pero kung magalit ka kahapon... Tsk.. Tsk.."

"Can you stop talking?" Biglang inis na sabi niya. Kita ko ang pagsalubong ng kilay niya na para bang nagalit.

"Can I ask you something?"

"Huh?"

"Where were you last night?" Seryoso kong tanong. Natigilan siya at agad na napaiwas ng tingin.

"Home..."

"Home... Alright..." Nakangisi kong sabi at natahimik naman siya. Ilang segundo ang nakalipas nang tumayo siya at pinagpag ang damit niya.

"Just.. stay away from that guy...." Halos pabulong lang na sabi niya pero narinig ko. Lalo akong napangisi.

"Who?"

"You know who.. Goodbye." Huling sabi niya bago dumiretso palabas ng PR. Napailing nalang ako at padabog na inilapag ang coke in can sa maliit na lamesa na nasa harap ko.

"Argh! My conclusions are right!" Inis kong sambit at agad na kinuha ang cellphone ko.

"Please answer the phone.. Please..."

"Hello?.."

"Kapatid!" Napatayo ako nang marinig ang boses niya. Parang kailan lang... Haaay..

"Oh? You called?" Parang tinatamad niyang tanong.

"That time.. The last time we talked.. Yung tinanong mo ko kung hindi ko pa ba nakakalimutan yun? You know?.." Huminga ako ng malalim bago magpatuloy. "Hindi ko makakalimutan yun. Dahil isa iyong bangungot na ayaw kong makalimutan kahit masakit... Pero, Leo... Yung tatlong gamit... Mukhang tama ang hinala ko." Narinig ko ang mahinang pagmumura niya kaya nagtaka ako.