Put some action in your dreams

κεφάλαιο 19

Το πρωι δεν αργησε να ερθει..παλι ακουω φωνες..προσπαθω να ανοιξω τα ματια μου ομως με δυσκολια τα καταφερνω..κοιταζω διπλα μου και ο Αγγελος λειπει..να απο που ακουγονται οι φωνες..ξαφνηκα εικονες απο χθες το βραδυ μου ερχονται στο μυαλο και ειναι ο λογος που δεν θελω να παω μεσα..θελω να παω να ανοιξω το κεφαλι του Λουκ αυτην στην στιγμη και μετα να τον παρω αγκαλια για να περασει..ειναι τοσο ανοητος..αλλα δεν μπορει να το καταλαβει..μερικες φορες τον καταλαβαινω..ξερω πως σκεφτεται..θελει να περναει οσο πιο καλα μπορει..και δεν τον νοιαζει τι θα παθει..αυτοκαταστεφεται..πολλοι θα σκεφτονται..αα τι βλακας που ειναι και τα σχετικα..εγω λεω ναι καλα κανει αν και ειμαι κατα των καρκωτικων αλλα εχω βρεθει πολλες φορες σε αυτην τη φαση..αυτοκαταστρεφομαι = εαυτος + καταστρεφω..τι γινεται ομως οταν ειναι για καλο?απο μικρα μας μαθαινουν οτι η γνωση κανει τα παντα..οχι φιλε μου η γνωση δεν κανει τα παντα..οι αναμνησεις κανουν τα παντα..οι στοχοι κανουν τα παντα..η ευτυχια κανει τα παντα..μια μερα στο σχολειο με ρωτησε ενας δασκαλος

-Γωγω εσυ τι θες να γινεις οταν μεγαλωσεις?

-Ευτυχισμενη..απανταω στον κυριο μιας και απο μικρη δεν ειχα την ευκαιρια να ειμαι πολλες φορες..ουτε τωρα..αλλα τωρα ειναι αλλιως

-Οχι Γωγω μου δεν καταλαβες την ερωτηση..μου απανταει εκεινος αλλα εγω τον διακοπτω λεγοντας του..

-Οχι κυριε..εσεις δεν καταλαβατε το νοημα της ζωης..

Και ειμαι απολυτα συγουρη οτι κανεις δεν το εχει κανει..ολη την ωρα ακουγα μικρη Γωγω διαβασε εχεις καιρο για διασκεδαση..μα τι γινεται οταν ποτε δεν ερχεται ο καιρος για διασκεδαση?Καθε μερα ακουμε στην τηλεοραση..''πεθανε 23χρονος'..'11χρονο παιδι βρεθηκε νεκρο''..ποτε δεν ξερεις ποτε θα πεθανεις..ζησε και μην σε νοιαζει αν δεν εχεις διαβασει για το μαθημα των αρχαιων αυριο..η αν δεν εγραψες καλα στο τεστ των μαθηματικων..ειναι ασημαντα..προσπαθησε να πεθανεις με αναμνησεις και οχι με ονειρα..ειναι κατι που ευχομαι σε ολους..18 ολοκληρα χρονια στα σχολεια και κανεις δεν μας εχει μαθει το πιο σπουδαιο πραγμα..να αγαπαμε τον ευατο μας..δεν ξερουμαι να τον φροντιζουμε..δεν ζουμε απλα προσπαθουμε να επιβιωσουμε σε μια κοινωνια που μας μαθαινει να υπακουμε σε καθε ανοησια που θα μας πουνε..προσπαθει να μας κανει στρατιωτακια..χωρις να νοιαζεται για την δικια μας ευτυχια..πολλες φορες μου λενε 'Να προσεχεις για να εχεις'..δεν συμφωνω τους ειπα..'Σε αυτην την ζωη ποτε δεν θα εχουμε αυτο που θελουμε..υπαρχουν ανθρωποι που εχουν αυτο που θελουν,μα παντα κατι μπαινει στην μεση και τα χαλαει..Αντιθετως υπαρχουν και αλλοι οι οποιοι οσο και να παλεψουν ποτε δεν θα το εχουν και απλα βυθιζονται στην μιζερια τους καθημερινα σκεπτομενοι τι εχουν κανει λαθος..πραγματικα δεν ξερω τι απο τα δυο ειναι χειροτερο..Να εχεις αυτο που θες και να μην εχει διαρκεια ή μα μην εχεις ποτε αυτο που θες παρολο που ξερεις οτι παλεψες γιαυτο?Το μονο συγουρο παντως ειναι οτι και στα δυο δυστυχισμενος θα εισαι.. ''αυτην ειναι η ζωη ειμαστε καταδηκασμενοι να ζουμε ετσι..κανεις δεν μπορει να αλλαξει κατι ειναι δειλοι..ολοι σηκωνουν τα χερια ψηλα οταν καποιος ρωταει ποιος θελει να αλλαξει ο κοσμος και γενικα η κοινωνια μας..αλλα ειναι εξεφτελιστικο το γεγονος οτι στην ερωτηση ποιος θα αλλαξει ωστε να αλλαξει και η κοινωνια μας δεν σηκωνει ουτε ενας το χερι..και ναι..ειμαι ενα 18χρονο κοριτσι και εχω απογοητευτει απο τον κοσμο στον οποιο ζουμε..και μετα ρωτατε γιατι εχουν τοσα νευρα οι εφηβοι..νομιζω οτι και ο ποιο ηλιθιος ανθρωπος θα το καταλαβαινε..μας μιλατε λες και ειμαστε παιδια και περιμενετε απο εμας να συμπεριφερομαστε σαν ενηλικες..ειμαστε υποχρεωμενοι να ξυπναμε στις 7 το πρωι καθε μερα να γυρναμε σπιτι μετα απο ενα ολοκληρο 7ωρο να διαβαζουμε για τα φροντηστηρια και να πηγαινουμε σε εξωσχολικες δραστηριοτητες για εξτρα πτυχια τα οποια δεν ξερουμε αν θα μας χρησιμεψουν στο μελλον..να γυρναμε σπιτι απο ολα αυτα και μετα να πρεπει να ανταπεξελθουμε σε ολες αυτες τις ασκησεις και τα διαγωνισματα που μας βαζουν 7 διαφορετικοι καθηγητες καθε μερα..και δεν εφτανε μονο αυτο αλλα μετα να ακουμε και ολα αυτα τα αρνητικα σχολια για εναν κακο βαθμο..μια ενημερωση μονο ο καθε εφηβος ειναι ανθρωπος και οχι ρομποτ..και θα ηταν πολυ χρησιμο αν οι μεγαλοι μας εδειναν λιγη κατανοηση στην σκατοκοινωνια που ζουμε..ολες αυτες οι σκεψεις μου και ακομα περισσοτερες οι οποιες πραγματικα αξιζουν ωρες κουβεντας..σκεφτομαι..και ξαφνηκα ακουω μια φωνη και ξυπναω απο τις σκεψεις μου..

-Γωγω εισαι καλα?..λεει ο Λουκ

-Ναι Λουκ μου μια χαρα..και συγνωμη για χθες απλα ξερεις ποσο σε λατρευω και δεν θα αντεχα αν σε εχανα..

-Ναι το ξερω αγαπη μου..ισως να παραφερθηκα και γω λιγο..μου λεει και τον παιρνω μια μεγαλη αγκαλια..

-Αντε σηκω ντυσου να σε κυκλωφορισω και λιγο..λεει και φευγει ωστε να ντυθω..

Λοιπον αγαπες μου αυτο ηταν και το σημερινο παρτ ναι ξερω λιγο περιεργο αλλα αυτην ειναι η αποψη μου για ολα αυτα..αν θελετε μπορειτε να στειλετε τσατ να συζητησουμε οτι μα οτι σας απασχολει..εδω για σας αγαπες..υπομονη για το επομενο..kisses bbies